Swiat to dzungla: Panoptikum

Panoptikum

"Dziewczynka" Rosemarie.

Rosemarie Nitribitt (samo nazwisko brzmialo jak niebezpieczny srodek wybuchowy) przyszla na swiat w 1933 roku jako nieslubne dziecko jakiegos robotnika, ktory nigdy sie nia nie interesowal i nie lozyl na jej utrzymanie. Dziecinstwo i wczesna mlodosc spedzala na przemian w domu z przyrodnim rodzenstwem i w osrodkach wychowawczych, dokad trafiala nie tylko w okresach, kiedy jej matka musiala udac sie na odsiadke, ale rowniez z powodu wlasnych wybrykow.
Czesto uciekala z placowek i dosc wczesnie rozpoczela kariere prostytutki. Byla bardzo ambitna osoba i chcac ulatwic sobie dostep do sfer wyzszych, musiala na wlasna reke nadrobic szkolne zaleglosci. Uczyla sie jezykow obcych, chodzila na kursy "dobrego wychowania". Troche kelnerowala, pracowala jako modelka i dzieki temu poznawala odpowiednich dla jej dalszych planow ludzi. Szukala tych najbogatszych i najbardziej wplywowych, piela sie coraz wyzej w srodowisku frankfurckiej socjety.

Jeden z jej, jakby go dzis nazwano, sponsorow podarowal jej w 1954 roku Opla Kapitana i Rosemarie skoczyla w hierarchii o kilka stopni do gory. Niewiele bowiem 21-latek moglo sie wtedy pochwalic wlasnym samochodem. Ze swoimi klientami zwiedzala swiat i Europe, a gdzies rok przed smiercia stala sie posiadaczka Marcedesa 190 SL, czarnego z czerwonymi skorzanymi siedzeniami. Stala sie bardzo slawna, byla swego rodzaju znakiem firmowym pewnych frankfurckich kregow.
W listopadzie 1957 roku zostala znaleziona martwa w swoim apartamencie...
Dlugotrwale i zmudne sledztwo nie przynioslo rozwiazania zagadki jej smierci. Szeptano, ze bardzo wplywowe osobistosci ze swiata arystokracji, biznesu i polityki chcialy jak najszybciej zamiesc sprawe pod dywan, by przypadkiem ich nazwiska nie zostaly wplatane w to morderstwo. Krazyly plotki o wysokiej rangi politykach, jednym ministrze, a nawet przyszlym kanclerzu. Do jej klienteli mieli zaliczac sie czlonkowie rodzin przemyslowych gigantow, jak Krupp, Sachs czy Quand. Wszystkim im zalezalo na zatuszowaniu i rychlym zamknieciu sledztwa.

Ginely akta, policyjni urzednicy "popelniali szkolne bledy". Spekulacjom nie bylo konca. Znaleziono nawet jednego podejrzanego, bogatego handlowca, ktory z braku dowodow zostal ostatecznie zwolniony przez sad.
Rosemarie zostala pochowana na cmentarzu w Düsseldorfie, skad pochodzila.

Jej krotkie, ale ekscesywne i ciekawe zycie stalo sie kanwa wielu ksiazek i filmow. Nazywana byla dziewczynka Rosemarie...

**********************************************************************************

Rudi i Daisy.

Rudolph Moshammer byl znanym nie tylko w Monachium, gdzie urodzil sie i zyl, projektantem mody. Wprawdzie nie nalezal do tzw. wielkich krawcow (haute couture), ale do jego klienteli zaliczali sie ludzie ze sfer wyzszych, nie tylko niemieckich. Jego znakiem rozpoznawczym byla kruczoczarna kunsztowna fryzura z dwoma lokami na czole, wzorowana na stylu krola bawarskiego Ludwika II, i york Daisy, z ktorym nigdy sie nie rozstawal. Kiedy jedna Daisy umierala, sprawial sobie nowa o tym samym imieniu. Jezdzil wylacznie Rolls-Royce´ami, ktorych mial w posiadaniu trzy.
Rudi urodzil sie we wrzesniu 1940 roku. O swoim dziecinstwie i mlodosci mowil niechetnie i sprzecznie. Ojciec jego mial pracowac w branzy ubezpieczeniowej, pozniej po utracie pracy, popasc w alkoholizm, bezdomnosc i kilka lat pozniej umrzec. Rudi mieszkal z rownie ekscentryczna matka. Skonczyl szkole handlowa i zajal sie sprzedaza ubran. W 1968 roku otworzyl swoj pierwszy butik, ktory prowadzil razem z matka. Projektowal, inwestowal (zostal wlascicielem m.in. najstarszej w miescie restauracji), jednak glownie bardzo angazowal sie w dobroczynnosc. Zalozyl fundacje "Swiatlo dla bezdomnych", przyjal patronat nad centrum odwykowym dla alkoholikow, corocznie organizowal i finansowal w okresie swiatecznym wieczerze dla bezdomnych, ktorych sam obslugiwal.

Brylowal jednoczesnie w towarzystwie, udzielal sie w przemysle rozrywkowym, gral niewielkie role w filmach. Zawsze ekscentrycznie ubrany, czesto w towarzystwie matki Else, ktorej znakiem rozpoznawczym byly fioletowe wlosy, i zawsze z Daisy na rekach. Tajemnica poliszynela byla jego orientacja seksualna, choc on sam uparcie na ten temat milczal, byl z pokolenia, ktore nie dokonywalo outingow.
W styczniu 2005 zostal znaleziony w swojej rezydencji, uduszony kablem telefonicznym. Swiadkiem morderstwa byla jedynie jego wierna towarzyszka Daisy. Matka odeszla kilka lat wczesniej.
Sledztwo trwalo bardzo krotko, bo juz nastepnego dnia zabojca Rudiego zostal aresztowany na podstawie sladow DNA, jakie pozostawil w jego domu, a ktorych probki porownawcze byly przechowywane w policyjnych kartotekach po jego konflikcie z prawem sprzed lat. Byl to azylant, Kurd z Iraku, przebywajacy w Niemczech od 2001 roku.

Rudi bowiem udawal sie od czasu do czasu noca na polowanie do szemranych dzielnic miasta, skad sprowadzal sobie przypadkowych mezczyzn do domu. Tak bylo i tej nocy, kiedy zaproponowal
Kurdowi 2000 euro za seksualne uslugi. Skonczylo sie, jak wyzej.
Jego smierc wywolala fale smutku wsrod znajomych i przyjaciol, byl bardzo lubiana i szanowana osobistoscia. Pochowany zostal w rodzinnym mauzoleum obok swojej matki, a jego majatek odziedziczyl wieloletni wspolnik i przyjaciel. Musial wypelnic wiele klauzul testamentowych, bo Rudi znaczna czesc swojego majatku przeznaczyl dla podopiecznych. Daisy zajal sie jego kierowca i ochroniarz w jednej osobie, ktorego Rudi rowniez hojnie obdarowal zapisem. Daisy odeszla rok po smierci swojego pana, w wieku 13 lat...
Morderca zostal skazany na dozywocie, co w niemieckim prawodawstwie znaczy w zasadzie 15 lat, chyba ze sad orzeknie niemozliwosc wczesniejszego zwolnienia z uwagi na stopien winy i brak perspektyw na resocjalizacje. Tak tez bylo w przypadku Kurda.

**********************************************************************************

Jurek-wywijas.

Jerzy Nasierowski, brat slynnej fotografki Zofii, urodzil sie w 1933 roku. Skonczyl wyzsza szkole teatralna w Warszawie i byl dobrze zapowiadajacym sie aktorem, wystepujacym w stolecznych teatrach, w tym w Narodowym, jak rowniez w filmach. Zagral miedzy innymi w Godzinie pasowej rozy, Zamachu i Rannym w lesie.
Nalezal do owczesnej bananowej mlodziezy, odziedziczyl bowiem mieszkanie z muzealnym wprost wyposazeniem, zarabial tez bardzo dobrze w swoim zawodzie. Mimo, ze sam pochodzil z bardzo bogatej ziemianskiej rodziny, nie znosil tego srodowiska, uwazajac ich za zgraje nierobow.
Potrzebowal jednak innego rodzaju przygod, jakiegos wystepnego impulsu, ryzyka, jak to czesto bywa w przypadku zblazowanych mlodziencow. Szukal mocnych wrazen i pomimo ogromnego powodzenia wsrod kobiet, juz jako nastolatek zainteresowal sie wlasna plcia, a nawet zwierzetami. W swoim mieszkaniu na Nowym Swiecie organizowal huczne przyjecia, na pograniczu orgii, na ktorych bywala cala warszawka, aktorzy, dziennikarze i inne gwiazdy, jakbysmy ich dzis okreslili - celebryci.
Kwitly romanse z przedstawicielami obu plci, m.in. z Kalina J., Barbara W. (zona znanego rezysera Konrada S.) i Mieczyslawem G. (pozniejszym glosnym aktorem dubbingowym). Z tym ostatnim krecili jakies lewe interesy, akcje przemytnicze, kradzieze, wlamania, bogacac sie jeszcze bardziej.
Nie stronil od przypadkowych znajomosci, bywal w miejscach, gdzie mozna bylo poznac innych niegrzecznych chlopcow. Konrad chadzal tam razem z nim, bo choc zonaty z Barbara, nie stronil od meskich romansow. Jego zona tolerowala kochankow meza, lecz nie zdzierzyla kochanki, Ewy S., zony znakomitego malarza, Franciszka S.

Ewa, wzieta scenografka, w tamtych gomulkowskich czasach miala w domu paszport, zamierzala bowiem wyjechac na intratny kontrakt do Berlina Zachodniego. Barbara zlecila kradziez paszportu Jerzemu. Zarowno to, jak i nastepne wlamania odbywaly sie wedlug podobnego schematu: Jerzy podczas wizyt robil odciski kluczy wlascicieli mieszkan, pozniej wchodzil do nich sam i wynosil co cenniejsze przedmioty.
W tym czasie pojawil sie w jego zyciu Andrzej, nastolatek z ulicy, z ktorego Jerzy ksztaltowal swoja Pandore, wprowadzal do towarzystwa, przedstawial znakomitosciom, zyskujac w nim jednoczesnie kompana do coraz zuchwalszych przestepstw. Planowali wspolne wlamanie do domu niezwykle bogatej niewiasty, Anny W., ale w miedzyczasie nastapil w ich zwiazku kryzys i Andrzej wzial na robote swojego kumpla Macieja. Wlamanie, ktore mialo miejsce w styczniu 1971 roku, zakonczylo sie niestety nieplanowana smiercia Anny. Sprawcow namierzono i zamknieto rok pozniej, a po nitce do klebka, trafiono w koncu do Nasierowskiego, ktorego posadzono razem z nimi na lawie oskarzonych za wspoludzial. Obaj z Andrzejem dostali wyroki po 25 lat, Maciej tylko 15.

Mial szczescie w nieszczesciu, bo w wiezieniu nie doswiadczyl przesladowan, jakim zwykle podlegaja osoby homoseksualne. Zaczal natomiast pisac, przekazujac zapisane zeszyty odwiedzajacym go przyjaciolom. Za sprawa Zanussiego rekopisy trafily do Romana Bratnego, a jego tak zachwycil styl i autentyzm autora, ze doprowadzil do wydania debiutanckiej powiesci Jerzego, pod tytulem Jasnozielono-ciemno. Za jego tez wstawiennictwem Nasierowski opuscil wiezienie w 1983 roku.
Jego majatek ulegl przepadkowi, zyl na wolnosci w nedzy w ciasnej klitce na Ochocie. Przezyl tylko dzieki wsparciu rodziny.
Szczescie jednak znow sie do niego usmiechnelo i kolejna ksiazka Zbrodnia i... opowiadajaca o zyciu za kratami, okazala sie bestsellerem. Po przemianach ustrojowych troche pisal, troche grywal w filmach i udzielal sie w telewizji. Od lat zapomniany, wciaz pisze i planuje wielki powrot na literacki rynek. Nie zalezy mu na pieniadzach – zyje za kilkaset zlotych miesiecznie i uwaza, ze to bardziej ekscytujace niz wydawanie milionow.
Nasierowski ma dzis 81 lat. Po wyjsciu na wolnosc tylko raz poszedl z Andrzejem do lozka. Ale to juz nie było to. Jego byly wspolnik mieszka dzis za granica. Jest szanowanym biznesmenem. Czasem do siebie dzwonia, ale nie rozmawiaja o przeszłosci. Przyszłosc jest przeciez znacznie ciekawsza...

**********************************************************************************
Domenica.

Domenica Niehoff byla bardzo znana w Niemczech prostytutka i domina. Jej znakiem firmowym byly gigantyczne naturalne piersi.
Urodzila sie tuz po wojnie, w sierpniu 1945 roku w Kolonii z matki Niemki i ojca Wlocha, od ktorego maltretowana matka uciekla wraz z dziecmi. Bez pracy i wyksztalcenia, utrzymywala sie z drobnych szwindli, za co wkrotce zostala aresztowana, a Domenica z bratem wyladowali w przytulku prowadzonym przez katolickie zakonnice. Tam uczyla sie na ksiegowa, ale nauke przerwala, kiedy w wieku 17 lat poznala 42-letniego wlasciciela domu publicznego, za ktorego wyszla za maz. Po dziesieciu latach malzenstwa jej maz zastrzelil sie na jej oczach i wtedy zaczela sie jej wlasciwa kariera w horyzontalnej branzy, w hamburskiej dzielnicy rozrywki St.Pauli, gdzie w koncu otworzyla wlasne studio jako domina.
Slawna stala sie pod koniec lat 70-tych dzieki czestym udzialom w programach telewizyjnych, gdzie mocno angazowala sie w walke o prawa dla prostytutek i uznanie

prostytucji jako legalnego zawodu. Byla kims w rodzaju muzy dla wielu artystow, malarzy i kompozytorow piszacych utwory dla niej i o niej. Poeci poswiecali jej wiersze, a ona powoli awansowala rowniez towarzysko. Wystepowala takze w wielu filmach.
W 1990 roku, jako 45-letnia kobieta, ostatecznie zakonczyla kariere prostytutki i zajela sie dzialalnoscia spoleczna jako streetwalker. Z zaangazowaniem opiekowala sie mlodocianymi narkomankami, uciekinierkami z domow, ktore utrzymywaly sie z prostytucji, ale chcialy z tym skonczyc i zaczac zyc normalnie. Wspominala pozniej z rezygnacja:
- Wiele dziewczat zmarlo, zanim zdazyly wyrwac sie ze srodowiska, przedawkowaly lub odeszly na AIDS, wzglednie zostaly zamordowane.

Podczas wizyty w Niemczech papieza Wojtyly, Domenica byla autorka drobnego skandalu, kiedy przebrana w papieskie szaty, oglosila swietym znanego transwestyte. Prawa strona sceny politycznej usilowala pociagnac ja do odpowiedzialnosci za wysmiewanie spraw religijnych, ale wniosek upadl.
Krotko probowala swoich sil w branzy gastronomicznej, ale jej knajpka zbankrutowala. Po smierci jej brata w 2001 roku, zamieszkala w odziedziczonym po nim domu, ale w 2008 wrocila do Hamburga.
Na przelomie lat 2005/6 w jednym z hamburskich muzeow otwarto wystawe Sexarbeit Prostitution, gdzie specjalna uwage poswiecono Domenice, obok Rosemarie Nitribitt i Christine Keeler.
Zmarla w wieku 65 lat na przewlekla chorobe pluc. Pochowano ja na hamburskim cmentarzu w czesci zwanej Ogrodem Kobiet, gdzie spoczywaja kobiety wazne dla historii Hamburga.

**********************************************************************************

Ile mozna...

... miec imion i tytulow? Ano, mozna tyle, ze w calosci nie mieszcza sie w zadnym dostepnym dokumencie. Co powiecie na: María del Rosario Cayetana Paloma Alfonsa Victoria Eugenia Fernanda Teresa Francisca de Paula Lourdes Antonia Josefa Fausta Rita Castor Dorotea Santa Esperanza Fitz-James Stuart y de Silva Falcó y Gurtubay.

Zrodlo

Wbrew wszelkim pozorom, to tylko jedna osoba, hiszpanska arystokratka baaardzo wysokiego urodzenia, bogata nie tylko w imiona, ale o rownie zasobnym koncie, dla wygody zwana Cayetana de Alba. Byla 18. ksiezna Alba, dynastii, ktorej korzenie siegaja XV wieku, wywodzacej sie z rodu Alvarez de Toledo. Jako ze byla jedynym dzieckiem Jacobo Fitz-Jamesa, tytul przypadl jej z urodzenia, a nie przez malzenstwo. To trzeci taki przypadek w historii rodu, bo tytuly dzidziczyli jedynie mescy potomkowie, zas kobiety nabywaly poprzez zamazpojscie.

Trafila nawet do ksiegi rekordow Guinessa jako osoba o najwiekszej ilosci tytulow szlacheckich (osmiokrotna ksiezna, pietnastokrotna markiza, 21-krotna hrabina i 19-krotna hiszpanska Grande-tytul nieprzetlumaczalny na polski). Miala ich wiecej niz koronowane glowy, a to za sprawa skoligacenia ze wszystkimi wielkimi rodami Europy. Tytularnie to krolowa Elzbieta powinna jako pierwsza dygac przed Cayetana.
Urodzila sie w marcu 1926 roku w Madrycie. Od wybuchu hiszpanskiej wojny domowej do konca II wojny swiatowej, zyla z rodzicami w Londynie, gdzie jej ojciec sprawowal funkcje ambasadora rezimu Franco.
(Tu mala dygresja. Otoz przygotowywalam sobie ten post w owa pechowa sobote, kiedy to moj router postanowil nagle umrzec. Mialam go napisany do konca i szykowalam sie do wybierania zdjec, kiedy stwierdzilam brak lacznosci ze swiatem. Chcialam zapisac to, co napisalam, ale juz sie nie dalo. Stracilam cala reszte gotowego postu. Zaczynam wiec ten stracony dalszy ciag od nowa.)

Po powrocie do Hiszpanii, w 1947 roku poslubila Luisa Martínez de Irujo. Swiatowa prasa okrzyknela ceremonie jako najdrozsza w historii. Przycmil nawet zawarty miesiac pozniej slub krolowej angielskiej Elzbiety II. Z tego malzenstwa urodzilo sie szescioro dzieci.
Ksiezna od poczatku dala sie poznac jako nieco rewolucyjnie myslaca ekstrawagantka, znawczyni i kolekcjonerka sztuki, wystawiajaca nawet zakazanego podczas rezimu Franco Picassa. Onze zaproponowal jej zostanie jego muza i pozowanie do portretow, urzeczony jej niezwykla uroda. Nie zgodzila sie, choc wczesniej jej rownie piekne przodkinie bywaly muzami innych slynnych malarzy, m.in. Goyi.
Po smierci ojca w 1953 roku, stala sie glowa rodu. Owdowiala w 1972, ale nie na dlugo, bowiem w 1978 poslubila Jesúsa Aguirre Ortiz de Zárate, jednego z bardziej prominentnych intelektualistow Hiszpanii, bylego duchownego jezuite. Ten opuscil ja na zawsze w 2001 roku, przenoszac sie na tamten, podobno lepszy, swiat.

Cayetana jednak nie chciala zyc sama, wiec w 2011 roku, majac 85 lat, poslubila mlodszego o 24 lata (mlodszego nawet od jej syna) urzednika i wlasciciela firmy PR, Alfonso Díez Carabantes . Nie bylo to latwe, gdyz slub wymagal zgody krola Juana Carlosa, a ten nie byl sklonny jej wydac. Rowniez dzieci mocno sie temu malzenstwu sprzeciwialy, ale po uprzednim podziale miedzy nich majatku i gotowosci narzeczonego do podpisania intercyzy, w ktorej zrzekal sie wszelkich roszczen, dzieci ustapily, a krol w koncu wydal pozwolenie. Na wlasnym weselu staruszka odtanczyla boso tryumfalne flamenco. Nie ma sie co dzieciom dziwic, gdyz majatek ksieznej oszacowany jest na ok. 3,5 miliarda euro.
Zawsze miala w nosie to, co inni o niej mysleli, robila, co chciala, zyla, jak jej sumienie podpowiadalo. Nie byla rowniez wolna od bledow, i ja dotknela slepa pogon za utrzymaniem mlodosci. Poddawala sie rozlicznym operacjom plastycznym, co w efekcie doprowadzilo do jej groteskowego wygladu na starosc. Twarz przypominala maske otoczona chmura siwych wlosow. Zmarlo jej sie w listopadzie ubieglego roku, a przepychanki o schede trwaja do dzis.

***********************************************************************************

Dwa naraz.

Jako wstep przytocze Wam starenki dowcip, ktory swego czasu silnie mnie rozsmieszyl.
W czasach glebokiej komuny do patrolu milicji w skladzie sztuk dwie plus pies, podszedl zawiany gosc, polozyl sie na chodniku i zaczal uwaznie ogladac psa od dolu. Milicjanci mocno zdziwieni jego niezwyklym zachowaniem, zapytali, o co mu chodzi.
- A nic, panie wladzo, tylko znajomy, ktorego wlasnie spotkalem powiedzial mi, ze na rogu stoi pies z dwoma ch***mi...

Rodzina Lentini z Wloch oczekiwala w 1889 roku przyjscia na swiat swojego kolejnego dziecka. Nikt nie przypuszczal, co za przykra niespodzianka ich spotka. Dziecko, ktore sie urodzilo, bylo dziwadlem i obydwoje rodzice zgodnie je odrzucili, nie chcieli miec w rodzinie czegos takiego. Bo tez maly Francisco byl w gruncie rzeczy syjamskim blizniakiem, ktory pochlonal w zyciu plodowym wlasnego brata, choc nie w calosci. Wtedy jednak nie wiedziano o podobnych zjawiskach i noworodka potraktowano jak potworka. Frank mial mianowicie trzy konczyny dolne roznej dlugosci, cztery stopy (jedna w zgieciu kolana) i... dwa niezalezne i w pelni funkcjonujace penisy.

Z poczatku zajela sie nim ciotka, ktora pozniej oddala go do domu opieki dla dzieci uposledzonych.
Tam dziecko nauczylo sie nie tylko sprawnie chodzic na swoich trzech nogach, ale swietnie radzilo sobie w lyzwiarstwie, pilce noznej czy jezdzie na rowerze. Od pewnego wieku trzecia konczyna przestala rosnac, stala sie krotsza i bezuzyteczna.

Frank wyrosl na madrego i dowcipnego mlodzienca i w wieku 10 lat zostal wyslany do USA, gdzie skrocono mu imie i zatrudniono jako atrakcje w cyrkowym gabinecie osobliwosci. Zdobyl slawe jako jedyny na swiecie trojnozny pilkarz. O ile bowiem na swojej trzeciej krotszej nodze nie mogl biegac, o tyle swietnie sobie radzi z kopaniem nia pilki.

Z czasem zaczal wykorzystywac swoje intelektualne zdolnosci i wrodzone poczucie humoru i awansowal w cyrku na pozadanego przez publicznosc komika. Ludzi zawsze interesowalo zagadnienie zaopatrywania sie w obuwie. Na to mial jedna odpowiedz, ze kupuje dwie pary, a niepotrzebny but oddaje swojemu jednonogiemu przyjacielowi.
Podchodzil z dystansem i humorem do swojego kalectwa, podczas pracy w cyrku na dobre sie z nim pogodzil i zaprzyjaznil. W wieku 30 lat otrzymal wymarzone amerykanskie obywatelstwo. Rowniez w zyciu osobistym odnalazl szczescie, ozenil sie i splodzil czworo dzieci.

Nie bylabym soba, gdybym w tym miejscu nie postawila sobie pytania, ktorym z dwoch penisow poslugiwal sie przy akcie prokreacji. A moze obydwoma na przemian?
Zmarl w 1966 roku na Florydzie, gdzie sie osiedlil.

Jako ciekawostke podam jeszcze, ze Frank nie byl jedynym takim czlowiekiem w tamtych czasach. Powiem wiecej, bylo ich dwoje, kobieta i mezczyzna, ktorzy zostali nawet kochankami: Blanche Dumas i Juan Baptista dos Santos. Obydwoje mieli podwojne narzady plciowe i podobno rowniez podwojne potrzeby seksualne. Coz, dobrali sie w korcu maku!

Wiedze na temat oraz wszystkie zdjecia czerpalam STAD.

**********************************************************************************

Jak w dramatycznym filmie.

W 1954 roku przyszla na swiat w stanie Mississippi mala czarna dziewczynka, urodzona przez nastoletnia matke jako nieslubne dziecko. Porzucona przez nia, wychowywala sie w skrajnej biedzie u babki. Zamiast sukienek, nosila worki po kartoflach, czesto glodowala, byla przez rowiesnikow wysmiewana i regularnie bita przez surowa babke.
Jej prawdziwy dramat zaczal sie, kiedy w wieku 6 lat musiala przeprowadzic sie do matki do miasta. Jej przyrodnia mlodsza siostra traktowana byla w miare normalnie, ona sypiala na schodach domu. W wieku 9 lat zaczela sie jej seksualna gehenna, byla regularnie gwalcona przez wujka i kuzynow, co poskutkowalo niechciana ciaza w wieku lat 13. Male dziecko, ktore zostalo matka i musialo zmagac sie z powolnym umieraniem wlasnego, urodzonego zbyt wczesnie, synka, ktorego szczerze kochalo.
Wtedy cos w niej peklo i postanowila walczyc z przeciwnosciami, zrobic cos dla siebie. Uciekla od matki do Nashville, do ojca. Nie miala u niego lekko, byl bardzo surowy, ale tez byl pierwsza osoba, ktorej zalezalo na tym, by wyszla na ludzi. Postawil na jej wyksztalcenie.

Lata 60-te w stanach poludniowych staly pod znakiem rasizmu, byla wiec jedyna czarna uczennica w szkole. By sprostac odrzuceniu, dawala z siebie wszystko i dzieki wielu wyrzeczeniom oraz ogromnej pracowitosci, znalazla sie w koncu na uniwersytecie.
Po studiach dostala sie do branzy medialnej i zostala pierwsza czarnoskora prezenterka wiadomosci. Jej wspinaczka po szczeblach kariery byla nie do zahamowania! Dostala wlasny program, talkshow, ktory cieszyl sie ogromnym powodzeniem wsrod telewidzow, ilosc ich wzrosla do ponad 20 milionow!

W wieku 32 lat mala biedna dziewczynka w worku po kartoflach, zostala milionerka, budujac wlasne imperium medialne, warte 340 milionow dolarow. Dzisiaj jest nie tylko jedyna afro-amerykanska miliarderka, ale postrzega sie ja jako jedna z najbardziej wplywowych kobiet na swiecie.
Ta malenka biedna i gwalcona dziewczynka to nikt inny jak legenda telewizyjna, Oprah Winfrey.

Zrodlo tekstu i zdjec: TUTAJ.

***********************************************************************************

A na imie miala wlasnie Beata...

Czesci z Was na pewno znana jest firma Beate Uhse, prowadzaca sprzedaz wysylkowa artykulow erotycznych, jednak w tej dzialalnosci nic nie bylo czarno-biale i oczywiste. Wydawac by sie moglo, ze to jedna z wielu podobnych w branzy pornograficznej. Jej historia jednak pokazuje, ze zalozycielka tej firmy wypelniala swego czasu pewna misje.

Beate urodzila sie w Prusach Wschodnich w 1919 roku jako Beate Köstlin, najmlodsza z trojki rodzenstwa. Ojcem jej byl posiadacz ziemski, matka byla lekarka, jedna z trzech pierwszych kobiet-lekarzy w historii Niemiec. Mala Beate zdobywala wyksztalcenie w szkolach z internatem.
Ona i jej rodzenstwo bardzo wczesnie zostali uswiadomieni przez rodzicow, co w tamtych czasach bylo absolutnie wyjatkowe. W domu rozmawialo sie otwarcie o seksualnosci i higienie seksualnej.
Beate byla bardzo wysportowana, w wieku 15 lat zostala mistrzynia Hesji w rzucie oszczepem. Rok pozniej wyjechala do Anglii jako Au-Pair, by moc szlifowac jezyk. Po powrocie do majatku rodzicow ukonczyla szkole ekonomii domowej.

W roku 1939 poslubila trenera lotnictwa, Uhse, ktory uczyl ja latania, a w 1943 zostala matka pierwszego syna, a juz w 1944 owdowiala po katastrofie lotniczej jej meza. Po wojnie dostala sie do niewoli, a po zwolnieniu osiadla z synem we Flensburgu.
Beate bowiem juz w 1937 roku wstapila w szeregi uczniow szkoly lotniczej w Berlinie, zafascynowana od dziecinstwa mitem o Ikarze. W dniu 18-tych urodzin otrzymala licencje pilota. Praktykowala w zakladach budowy samolotow, dzieki czemu mogla przy okazji doskonalic swoje umiejetnosci w lataniu, by w koncu przystapic do nauki akrobacji lotniczej. Dzieki talentowi i sukcesom w zawodach, zostala zatrudniona w fabryce jako pelnoprawna pilotka i oblatywaczka. Podczas wojny zostala zmobilizowana, a w 1944 dorobila sie rangi kapitana lotnictwa.

W roku 1949 poslubila handlowca, Rotermunda, rowniez wdowca, ktory wniosl do malzenstwa swojego syna. Dorobili sie wspolnego, trzeciego juz syna. Beate, wychowana przez rodzicow otwarcie i bez falszywego wstydu, byla praktykujaca naturystka i przystapila do ruchu naturystow FKK (Freikörperkultur - Kultura nagiego ciala).
W 1972 roku rozwiodla sie z mezem, kilka lat pozniej zachorowala na raka zoladka, zostala wyleczona, a w wieku 75 lat zrobila licencje nurka.
Zostala odznaczona przez panstwo wieloma orderami, byla w tamtym czasie niezmiernie wplywowa kobieta w Bundesrepublice. Jako ze po wojnie alianci okupujacy Niemcy zabraniali wszelkiej dzialalnosci lotniczej, nie mogla pracowac w swoim wymarzonym zawodze. Zajela sie wiec biznesem, najpierw jakims szemranym handelkiem, gdzie w rozmowach z innymi kobietami odkryla wielka luke na rynku: seksualnosc i potrzebe antykoncepcji. Doprowadzila wiec do wydania broszury ze wskazowkami, jak stosowac metode Kanus-Ogino. To byl strzal w dziesiatke! Poszla wiec za ciosem i lamala wszelkie tabu tamtych czasow, byla doradczynia tysiecy kobiet w sprawach seksu, erotyki i antykoncepcji. Niedlugo potem zaczela handlowac prezerwatywami i na duza skale "poradnikami malzenskimi".

W roku 1951 zalozyla firme wysylkowa, a na poczatku lat 60-tych jej klientela liczyla sobie juz 5 milionow kupujacych. W 1962 otworzyla we Flensburgu pierwszy sexshop, co nie u wszystkich spotkalo sie z entuzjastycznym przyjeciem. Z czasem jednak zdobywala coraz wiecej zwolennikow, rozszerzala asortyment artykulow do "higieny malzenskiej" - tak kiedys nazywano erotyczne gadzety. Latwo jednak nie bylo, niejednokrotnie byla Beate oskarzana o nienaturalne i nieobyczajne dzialania, wydawnictwa odmawialy jej druku ksiazek, a purytanska socjeta zamykala przed nia drzwi.

Jednak to, co rozpoczela, bylo nie do zatrzymania. Zarabiala coraz wiecej i wreszcie mogla sobie pozwolic na zakup wlasnego samolotu, Cessny 172.
Byla sponsorem ostatniego koncertu Jimmy Hendrixa w Fehmarn.
Na poczatku lat 90-tych otworzyla w Berlinie wlasne muzeum erotyki, byla bohaterka wielu filmow i przedstawien teatralnych oraz literatury.
Zmarla w 2001 roku w Szwajcarii na skutek powiklan po zapaleniu pluc.

**********************************************************************************

Mieli chatke malenka...

...taka stara jak oni. Jedno miala okienko i jeden byl wchód do niej...

Z majątkiem wycenianym na 81,5 miliarda dolarów współzałożyciel Microsoftu, Bill Gates, jest najbogatszą osobą w Ameryce.

Nie powinno zatem nikogo dziwić, że jeden z najbogatszych ludzi świata posiada także niesamowicie luksusowy dom.
Budowa rezydencji położonej nad jeziorem Medina w stanie Waszyngton zajęła Gatesowi siedem lat i pochłonęła 63 miliony dolarów. Posiadłość nosi nazwę Xanadu 2.0, którą zaczerpnięto od fikcyjnego domu Charlesa Fostera Kane’a z filmu „Obywatel Kane”.
Powierzchnia posiadłości wynosi ponad 6 tysięcy metrów kwadratowych, a sam dom naszpikowany jest najnowszymi osiągnięciami techniki.
Przedstawiamy niektóre z najciekawszych faktów dotyczących Xanadu 2.0:

1. Jest wart co najmniej 123 miliony dolarów.
Według urzędników hrabstwa King posiadłość jest obecnie warta 123,54 miliona dolarów. Gates kupił działkę w 1988 roku za 2 miliony.
Podobno płaci rocznie 1 mln dolarów podatku od nieruchomości.

Zrodlo

2. Do ukończenia projektu potrzeba było ponad tysiąc metrów sześciennych drewna.
Dom zbudowano przy wykorzystaniu 500-letnich daglezji zielonych. Pracowało nad nim 300 budowlańców, z których 100 było elektrykami.

3. Wysoce zaawansowany technologicznie system czujników pomaga gościom regulować temperaturę i oświetlenie pokoju. Każdy z gości otrzymuje identyfikator, który współpracuje z czujnikami znajdującymi się w całym domu. Goście wprowadzają do niego informacje o temperaturze i oświetleniu zgodnie ze swoimi preferencjami, dzięki czemu ustawienia zmieniają się w miarę, jak odwiedzający przemieszczają się po domu. Dzięki ukrytym za tapetą głośnikom muzyka podąża wraz z tobą z pokoju do pokoju.

4. Dom wykorzystuje otoczenie, aby zmniejszyć straty ciepła.
Xanadu 2.0 to dom „chroniony ziemią”, co oznacza, że jest wbudowany w otoczenie w taki sposób, by efektywniej regulować temperaturę.

5. Za pomocą jednego przycisku możesz zmienić obrazy znajdujące się na ścianach.
Warte 80 tysięcy dolarów ekrany komputerów są rozmieszczone w całym domu. Każda osoba może sprawić, że wyświetlą jej ulubione obrazy lub zdjęcia, które przechowywane są na nośnikach wartych 150 tysięcy dolarów.

6. Basen posiada własny podwodny system muzyczny.
18-metrowy basen mieści się w oddzielnym, liczącym 360 metrów kwadratowych budynku. Pływający mogą przepłynąć pod szklaną ścianą, aby dostać się na zewnętrzny taras.
Mieści się tam także szatnia, w której są cztery prysznice i dwie wanny.

7. Znajduje się tam wysoki na 6 metrów pokój z trampoliną.
Nie wiadomo, jak duża jest sama trampolina, ale na pewno stanowiłaby ciekawą odmianę dla zwykłych ćwiczeń.
Powierzchnia kompleksu sportowego wynosi 360 metrów kwadratowych i należą do niego również sauna, łaźnia oraz osobne szatnie dla kobiet i mężczyzn.

8. Ogromny hol recepcyjny może pomieścić nawet 200 gości.
W mierzącym nieco ponad 200 metrów kwadratowych holu recepcyjnym może zasiąść do obiadu 150 osób, na stojąco zaś może się ich bawić nawet 200. Długi na prawie dwa metry kominek z wapienia zajmuje przy ścianie centralne miejsce, podczas gdy na drugiej wisi niemal 7-metrowy ekran.

9. W domu są 24 łazienki, spośród których 10 jest w pełni wyposażonych.
Na pewno przydadzą się, gdyby Gates zechciał urządzić duże przyjęcie. W innym wypadku wydaje się to lekką przesadą.

10. Jest tam sześć kuchni.
Znajdują się w różnych częściach domu, tak, aby personel był przygotowany na każdą ewentualność.

11. W olbrzymiej bibliotece przechowywany jest manuskrypt, za który Gates zapłacił ponad 30 milionów dolarów.
Licząca 200 metrów kwadratowych biblioteka posiada dach w kształcie kopuły i dwa ukryte regały na książki, z których jeden mieści w sobie barek. Na suficie dostrzec można cytat z „Wielkiego Gatsby’ego”: Przebył długą drogę do tego błękitnego trawnika, a jego marzenie zdawało mu się tak bliskie, że nie mogło mu się wymknąć.
W bibliotece przechowywany jest Kodeks Leicester, XVI-wieczny manuskrypt autorstwa Leonarda da Vinci, który Gates nabył na aukcji w 1994 roku za sumę 30,8 miliona dolarów.

12. Domowy teatr dysponuje 20 luksusowymi fotelami dla gości.
Został zaprojektowany w stylu Art déco. Wyposażony jest w wygodne fotele, kanapy i maszynę do popcornu.

13. Wybudowany wcześniej dom przewieziono na barce nieco dalej, żeby zrobić miejsce na budowę innych obiektów.
Liczący 80 metrów kwadratowych dom znajduje się teraz obok boiska sportowego, pola golfowego i doków.

14. Dom gościnny jest równie zaawansowany co ten główny.
Zdaniem US News dom gościnny o powierzchni 580 metrów kwadratowych był pierwszym postawionym budynkiem. Dom – posiadający własną sypialnię i łazienkę – miał stanowić sprawdzian technologii, którą potem zamontowano w głównym domu.
Gates napisał w nim sporą część „The Road Ahead”.

15. Garaże Gatesa mogą łącznie pomieścić 23 samochody.
Na terenie posiadłości znajduje się kilka garaży położonych w różnych miejscach. Najciekawszym jest jednak ten, który mieści się w podziemnej jaskini zbudowanej z betonu i stali nierdzewnej. Można tam zaparkować 10 samochodów. Część betonu została celowo uszkodzona, aby nadać całości niedbały, „dekonstruktywistyczny” wygląd.

16. Ulubione drzewo Gatesa jest monitorowane elektronicznie 24 godziny na dobę.
Podobno uwielbia on 40-letni klon, który rośnie niedaleko podjazdu. Drzewo jest monitorowane przez komputer, tak więc jeśli którakolwiek jego część jest zbyt sucha, zostaje ono automatycznie podlane.

17. Znajduje się tam sztuczny strumień, w którym żyją ryby.
Strumień i jego podmokłe ujście zbudowano, aby rozwiązać ewentualny problem wody spływającej z drogi, który mogłyby stworzyć ogromne zagrozenie dla ściany domu. W wodzie pływają łososie i pstrągi.

18. Piasek na plaży Gatesa jest przywożony z Karaibów.
Na brzegu jeziora znajduje się piasek, który co roku przywożony jest w ogromnych ilościach na statku z Saint Lucia.

19. Ktoś zapłacił kiedyś 35 tysięcy dolarów tylko po to, by go zwiedzić.
Microsoft co roku wystawia aukcje, na których pracownicy oferują przedmioty lub usługi. Zysk ze sprzedaży przeznaczany jest fundusz charytatywny firmy.
Kiedyś Gates oferował prywatne wycieczki po Xanadu 2.0. Według Puget Sound Business Journal pewien pracownik Microsoftu wylicytował kiedyś wycieczkę za 35 tysięcy dolarów.

**********************************************************************************

Emocje ostygly.

Byl i nie ma. Odszedl dobrowolnie, podobnie jak Gunter Sachs. Dziwne to dla nas, bo obydwom na pozor niczego nie brakowalo, mieli pieniadze, slawe, zyli pelnia zycia. Mieli rodziny, zyli w udanych zwiazkach, otoczeni byli miloscia i uwielbieniem.
Choroba - w obu przypadkach byla wyzwalaczem tego nielatwego przeciez kroku. Jeden z nich zaczal tracic tozsamosc, nie chcial zejsc do stanu wegetacji bez odrobiny samoswiadomosci, wiec poki jeszcze mogl, zadecydowal swiadomie, ze tak zyc nie chce.
Drugi cierpial od lat na schorzenie, ktore w zasadzie latwo zdiagnozowac i leczyc, ale ktore bywa nieobliczalne w przebiegu, ktore nierzadko prowadzi do uzaleznien, a zawiera sie w jednym, cytowanym obok zdaniu.
Moja pierwsza reakcja na wiadomosc o jego smierci? Nie, nie zal za swietnym aktorem i dobrym czlowiekiem, ale uklucie zazdrosci, ze mial odwage, ze ten caly szajs ma juz za soba, jest wolny od ciazacej mu doczesnosci, od dokuczajacej mu choroby i widma nastepnej, od uzaleznienia i tego straszliwego poczucia osamotnienia wsrod tlumu ludzi... Od niezrozumienia istoty swojej choroby.
Pozniej dopiero poczulam zal, bo bardzo lubilam tego aktora, ktorego role byly autentyczne, grane bez wysilku, naturalnie. Rozsmieszal lub wzruszal, byl slawny, choc w gruncie rzeczy nie znal go nikt, nikt tak naprawde nie nadazal za tym, co dzialo sie w jego duszy. Stad dywagacje, dlaczego posunal sie do kroku ostatecznego, skoro tylko ptasiego mleka moglo mu brakowac.

Malo kto wie, jak dobrym byl czlowiekiem, z kim sie przyjaznil. Kiedy jego przyjaciel ze studiow, Christopher Reeve, ulegl wypadkowi, po ktorym zostal sparalizowany, on wlasnie zajal sie zbiorka srodkow na leczenie. Wprawdzie Reeve zbil niemala kase na roli Supermana, ale leczenie pochlonelo wszystkie oszczednosci. To Williams sprawil, ze Reeve usmiechnal sie po raz pierwszy od tej tragedii.
Na zewnatrz jego zycie wygladalo barwnie i beztrosko, mial prace i perspektywy, byl lubiany i chetnie ogladany, emanowal humorem, ale niewielu mialo dostep do jadra jego duszy, o ile ktokolwiek go w ogole mial...
To straszna choroba, czlowiek zyje, spi, je, smieje sie, pracuje. Nic nie widac na zewnatrz, ba, pozory zupelnie na to nie wskazuja, stad tez powszechne jej niezrozumienie i stereotypowe proby pocieszania, udzielanie swiatlych rad, by wyjsc do ludzi, czyms pozytecznym sie zajac, przestac myslec. Dlaczego nie przestac oddychac? Ten sam efekt.
To poczucie osamotnienia i niezrozumienia towarzyszy nieprzerwanie, az ktoregos dnia doprowadza do rozwiazania ostatecznego, ktore wydaje sie jedynym mozliwym...

***********************************************************************************

Animalpastor.

Czy zwierzęta mają duszę i tak jak ludzi po śmierci czeka je życie wieczne? Tomasz Jaeschke (52 l.), były ksiądz z Poznania, dziś jedyny w Europie świecki duszpasterz zwierząt, nie ma wątpliwości: psy, koty, ptaki, kozy czy konie są uduchowione i też potrzebują modlitwy.

Misja animal pastora - jak mówi o sobie Tomasz Jaeschke - jest jedna: błogosławić zwierzęta. Kiedyś, przez sześć lat, odprawiał msze dla ludzi, ale po zrzuceniu sutanny, nie odszedł od Boga.

Dziś na co dzień pracuje w Wiedniu z niepełnosprawnymi dziecmi i trudna młodzieżą. A swój wolny czas poświęca cierpiącym zwierzętom.
- Błogosławię je w momentach dla nich trudnych. Kiedy im źle, chorują, kiedy czują się samotne. Błogosławię, modlę się za nie, poszczę w ich intencji w każdy piątek - mówi pan Tomasz, który wciąż nie może przekonać hierarchów Kościoła katolickiego, że zwierzęta... mają duszę.
- Napisałem do Ojca Świętego list z prośbą o refleksję na temat będących w potrzebie, cierpiących Braci i Siostr naszych mniejszych, ale nie doczekałem się reakcji - mówi animal pastor. Dlatego w Dniu Świętego Franciszka na placu Świętego Piotra pościł i modlił się nad zwierzętami.
- Wiem, że Kościół wolałby, żebym zamknął buzię - przyznaje Jaeschke, który jest orędownikiem między innymi chrztu zwierząt. - Nie widzę żadnej obrazy Boga w chrzcie czworonogów - dodaje.
Teraz marzy mu się... zbudowanie kościoła, do którego ludzie będą przychodzić ze swoimi zwierzętami. - Jeśli znajdę na to skrawek ziemi, i ludzi, którzy mi w tym pomogą, zbuduję własny kościół. Cegła po cegle, kamień po kamieniu, choćby na miejscu ruiny kościoła, a najlepiej na miejscu byłej stodoły, stajni, obory - mówi na koniec Jaeschke.

W oczach hierarchow kosciola katolickiego juz ksiedzem nie jest, bo nie chcac zyc w hipokryzji, poslubil kobiete, ktora kochal i zalozyl rodzine, nie chcac przy tym rezygnowac z katolicyzmu. Jest katolikiem nieakceptowanym przez kosciol, ale, jak sam mowi, zostal wyswiecony i tego nikt mu nie odbierze. Jest duszpasterzem bez parafii, jego parafia jest ulica. Nalezy do stowarzyszenia Priester ohne Amt (Ksiadz bez urzedu) wraz z innymi jemu podobnymi duchownymi. Jego "parafianami" sa bezdomni, zarowno ludzie, jak zwierzeta, przede wszystkim zwierzeta.
Jego misje sa ciche, bez plakatow i megafonow. Rok temu pojechal do Brukseli pod haslem "Quo vadis, Europa?"

Znacie od dawna moj silny antyklerykalizm. Nie znaczy to jednak, ze generalizuje i wszystkich duchownych uwazam za jedno wielkie zlo. Wprost przeciwnie! Z wielka satysfakcja i radoscia przedstawiam Wielkiego Czlowieka, mimo ze w sutannie.

**********************************************************************************

Jak to pozory myla, czyli przeglad historycznych zbokow.

Gdyby rodzice wiedzieli jakim seksualnym dziwakiem był autor znanych powieści dla dzieci, to prawdopodobnie wzorem hitlerowskich fanatyków, zorganizowaliby masowe palenie andersenowych książek.
Człowiek ten wiele swoich dzieł oparł o własne przeżycia. „Mała syrenka” miała być odzwierciedleniem jego głębokiego kryzysu na wieść o tym, że najlepszy przyjaciel pisarza bierze ślub (autor „Nowych szat króla” był biseksualny). Tymczasem „Brzydkie kaczątko” to opis jego dziecięcych kompleksów związanych z mikrą posturą i... dużym nosem.
Mimo wyjątkowej wyobraźni, którą Andersen mógł wykorzystać w swych miłosnych podbojach, pisarz był zdecydowanie wstrzemięźliwy, a jego biografowie uważają, że do końca życia pozostał prawiczkiem - co wcale nie przeszkadzało mu odwiedzać domów uciech. Robił to po to, aby pogawędzić z prostytutkami. Następnie wracał do swojego pokoju w hotelu, gdzie własnoręcznie pozbywał się nadmiaru seksualnego ciśnienia. Za każdym razem odnotowywał to w swoim pamiętniku – stawiał krzyżyk, a niekiedy pozwalał sobie na wpisanie stosownego komentarza.

Władczyni Egiptu słynęła zarówno z niespotykanej urody oraz z wyjątkowo rozbuchanego libido. Kleopatra usidliła Juliusza Cezara, a po jego śmierci przeniosła swoje zainteresowanie na najlepszego kumpla zamordowanego władcy – Marka Antoniusza.
Można by powiedzieć, że Kleopatra była taką Paris Hilton swoich czasów. Miała bowiem opinię kobiety wyjątkowo rozpustnej. Podobno do perfekcji opanowała sztukę oralnego zabawiania arystokratycznej gawiedzi. I wcale nie chodzi nam o kwieciste przemowy. Plotki mówią, że egipska piękność zaspokoiła w ten sposób ponad tysiąc mężczyzn. To prawdopodobnie dzięki temu otrzymała przydomek „Merichane”, co można przetłumaczyć jako „Rozwartousta”. W tej dziedzinie, jednym większych sukcesów Kleopatry była jednonocna orgia, podczas której obsłużyła ona (paszczą) aż 100 rzymskich dostojników. Trudno się dziwić, że władczyni Egiptu inspiruje filmowców...

O tym cesarzu wiele się już mówiło. Trzeba przyznać, że facet miał klasę. Dość wcześnie, bo w wieku zaledwie 25 lat, oznajmił swym wiernym poddanym, że jest Bogiem. Kaligula darzył wielką sympatią swoje trzy siostry. Tę dogłębną miłość do nich często okazywał podczas publicznych uczt. W późniejszym okresie szalony władca mianował konsulem własnego konia. Jednak jednym z największych jego wyczynów było stworzenie burdelu w cesarskim pałacu. Senatorom zrzedły miny, gdy okazało się, że pracownicami tego przybytku rozkoszy miały zostać ich własne żony...
Dzięki tego typu wybrykom, Kaligula nie był za bardzo lubiany i nikogo nie zdziwił zamach na jego życie. Decydujący, śmiertelny cios miał zadać Kasjusz Cherea – trybun i wielce zasłużony żołnierz. Nie przepadał on za cesarzem, bo ten nieustannie wyszydzał jego wysoki, niemalże kobiecy głos, a i podobno parę nawet razy zmusił go do paradowania w damskich łaszkach i udawanie prostytutki...

Heliogabal był cesarzem rzymskim, który objął władzę w wieku zaledwie 14 lat. Być może właśnie niedojrzałość była przyczyną jego szokującego zachowania. Do historii przeszły homoseksualne orgie i pijackie uczty, które urządzał w swoim pałacu. Po Rzymie Heliogabal poruszał się rydwanem zaprzężonym w młode nagie kobiety. Cesarz aż pięć razy wstępował w związek małżeński, w tym raz z mężczyzną, Hieroklesem, niewolnikiem i woźnicą rydwanów.
Heliogabal miał licznych kochanków, za jego rządów pałac zaczął przypominać dom publiczny. Cesarz chciał nawet zmienić płeć, ale ostatecznie się tego nie podjął. Z pewnością zakończyłoby się to dla niego tragicznie.
Panowanie Heliogabala nie trwało jednak długo - zginął cztery lata po objęciu władzy. Rządy przejął jego kuzyn, Heliogabalowi odrąbano głowę, a ciało zbezczeszczono i wrzucono do rzeki. Zanim zginął, zdążył jeszcze pięciokrotnie zawierzeć związek małżeński. Cztery razy z kobietami i raz z mężczyzną (niewolnikiem i woźnicą rydwanów).

Thomas Edward Lawrence, znany bardziej jako Lawrence z Arabii, był cenionym archeologiem i agentem brytyjskiego Secret Service'u. Dzięki jego pamiętnikom i ich skróconej wersji, opublikowanej w formie książki „Siedem filarów mądrości”, przygody dzielnego awanturnika przeniesiono na duży ekran. Film „Lawrence z Arabii” z Peterem O'Toole'm w głównej roli zdobył 7 Oskarów i trafił na listy najwybitniejszych produkcji wszech czasów. Ciekawe czy taka sytuacja miałaby miejsce, gdyby filmowcy zdecydowali się umieścić w scenariuszu pewne mroczne fragmenty wspomnień Thomasa.
Lawrence prawdopodobnie był masochistą. Miał, na przykład, w zwyczaju płacić za lanie, które mu spuszczano. W tym celu wynajmował osiłka, ale także i „przypadkowych” świadków. W praktyce – kupował spełnienie swoich perwersyjnych pragnień.
Również w autobiograficznej książce jego autorstwa znajduje się scena porwania bohatera przez grupę ogorzałych Turków. Dalsza część to wyjątkowo szczegółowy opis gwałtu. Wielu biografów T.E. Lawrence'a uważa, że ten fragment to taka porno-fikcja, obnażająca ukryte fantazje autora.

Elżbieta Batory, węgierska księżna, jest związana z historią Polski. To ona jest bowiem siostrzenicą króla Stefana Batorego. Czy nasz władca powinien być dumny z krewnej? Raczej nie, bo Elżbieta przeszła do historii jako seryjna morderczyni, która według różnych świadectw zamordowała od 30 do nawet 650 osób.
Księżna torturowała swoje służące, a także kąpała się w ich krwi, co miało zapewniać jej młodość. Oskarżano ją także o organizowanie orgii i posiadanie wielu kochanków, zarówno kobiet, jak i mężczyzn.
Czy historie o Elżbiecie Batory są prawdziwe? Wielu historyków uważa, że wszystkie doniesienia o okrutnych zbrodniach są wyssane z palca, a księżna stała się ofiarą wojny o władzę. Za część plotek o demonicznej Węgierce odpowiada także jezuita Laszlo Turóczi, który krytykował przejście Elżbiety na luteranizm.

Człowiek, od którego nazwiska wziął się termin masochizm, przeszedł do historii wskutek swojego dziwnego zachowania. Von Sacher-Masoch był austriackim pisarzem tworzącym w XIX wieku.
Najważniejszym jego utworem jest książka "Wenus w futrze" opowiadająca o związku kobiety, Wandy, z mężczyzną, który pragnie zostać jej niewolnikiem. Główna bohaterka znieważa mężczyznę przy jego pełnej aprobacie.
Co najciekawsze, Von Sacher-Masoch oparł historię przedstawioną w książce na własnych doświadczeniach. W grudniu 1869 roku podpisał kontrakt na 6 miesięcy ze swoją kochanką, baronową Fanny Pistor.
Mężczyzna zobowiązał się zostać jej niewolnikiem. Przejawiało się to choćby tym, że gdy para wybrała się do Wenecji, baronowa podróżowała w pierwszej klasie, a pisarz w trzeciej.

Katarzynę II, carycę Rosji, Polacy bardzo dobrze znają. Ta potężna i genialna władczyni przyczyniła się przecież do wymazania Polski z mapy Europy. Katarzyna nie była słabą kobietą, wprost przeciwnie - nie bała się niczego. Szokowała także swoim zachowaniem.
Caryca miała swoich oficjalnych faworytów, a także przelotnych kochanków, często młodszych i pochodzących z niższej klasy społecznej. Jednym z jej partnerów był Stanisław Poniatowski, przyszły król Polski. Owocem romansu z 23-letnim mlodziencem byla Anna Piotrowna.
Oprócz tego Katarzyna II miała na swoim dworze urządzać orgie i utrzymywać stosunki z koniem. Jest jednak bardzo prawdopodobne, że sporo z tych doniesień jest nieprawdziwych.

Jeśli uważasz, że Kaligula był niecnym zboczeńcem, to pewnie nigdy nie było dane ci poznać Tyberiusza. Cesarz ten miał upodobania tak dziwaczne, że dziś najbardziej cyniczni potentaci pornobiznesu nie odważyliby się tknąć biografii tego władcy.
Tyberiusz był chodzącą encyklopedią zboczeń. Podobno „wytresował” sobie małych chłopców, aby podczas cesarskiej kąpieli towarzyszyli mu i seksualnie go zabawiali. Nazywał ich „małymi rybkami”. Innym upodobaniem władcy było poszukiwanie karmiących młodych matek, zabieranie im dzieci i przytkanie ich do własnych sutków oraz pachwin...
Pewnego razu Tyberiuszowi zapisano w testamencie pewien obraz. Zaznaczono, że jeśli cesarzowi nie przypadłby on do gustu, to mógł go zamienić na 10 000 sztuk złota. Władca jednak dziełem był zachwycony i nie tylko je zatrzymał, ale i powiesił w swojej sypialni. Pewnie dlatego, że malowidło przedstawiało scenę seksu oralnego pomiędzy mitologiczną Atalantą a Meleagerem.
Znana jest też historia o tym, jak to podczas pewnej ceremonii Tyberiusz poczuł nagłą potrzebę wychędożenia służącego. Zaraz po uroczystości, cesarz miał napaść na młodzieńca oraz jego brata. Kiedy ci nie wykazali chęci świntuszenia ze swym władcą, ten kazał im połamać nogi.
Co jeszcze robił jurny cesarz? Ano, lubił spędzać czas obserwując kobiety uprawiające miłość z oswojonymi zebrami. Podobno władca posiadał też tresowanego lwa, który nauczony został zabaw z cesarskimi genitaliami...

Ten znany brytyjski pisarz, autor jednej z najsłynniejszych książek w dziejach, "Alicji w Krainie Czarów", był oskarżany o różne nietypowe zachowania. Między innymi o szczególne zainteresowanie dziewczynkami do 14. roku życia. Caroll był wielkim fanem fotografii i wykonywał portrety wielu osób, z czego duży procent stanowiły zdjęcia właśnie dziewczynek.
Sprawa dziwnych upodobań Carolla do dziś wzbudza sporo emocji. Ostatnie badania pokazują jednak, że pogłoski o rzekomej pedofilii czy sympatii okazywanej małych dziewczynkom, są nieprawdziwe lub uproszczone. Próbowała je tłumaczyć Badaczka Karoline Leach, która pisała, że wykonywanie fotografii aktów dzieci, jako symbolu niewinności, było bardzo popularne w okresie życia autora i nie należało do rzadkości. Jej zdaniem fałszywe były opinie, że Caroll oprócz dziewczynek, które zapraszał do siebie i fotografował, nie interesował się innymi kobietami. Wprost przeciwnie - z jego listów wynika, że utrzymywał kontakty z kobietami, na koncie miał nawet kilka skandali z ich udziałem.
Zdaniem tłumaczki, pogłoski o pedofilii pisarza zrodziły się później, kiedy rodzina, chcąc uchronić dobre imię Carolla, starała się usunąć wszystkie informacje o jego złym zachowaniu. Stąd powstał mit pisarza, który interesował się jedynie dziećmi.

Henryk VIII jest twórcą anglikanizmu. Powstanie nowego wyznania w tym przypadku nie było jednak spowodowane głębokimi przemyśleniami religijnymi, ale raczej zatargiem z papieżem.
Kiedy Tomasz Cranmer, arcybiskup Canterbury, unieważnił ślub Henryka z jego pierwszą żoną, Katarzyną i potwierdził ślub z Anną Boleyn, papież odpowiedział ekskomuniką nałożoną na króla. Skutkiem było właśnie powstanie nowego Kościoła i odcięcie się od władzy papieskiej.
W czasie swojego panowania Henryk VIII miał 6 żon, a także był w kilku związkach nieformalnych. Do historii przeszło jak okrutnie obchodził się ze swoimi partnerkami.
Dopuścił do ścięcia swojej żony, Anny, którą oskarżono między innymi o cudzołóstwo, kazirodztwo i spiskowanie. Inną żonę, Katarzynę Howard, ścięto toporem. Można powątpiewać, czy władca przejął się ich losem, skoro wciąż brał kolejne śluby.

Francuski pisarz jest autorem szokujących książek, takich jak powieść "Sto dwadzieścia dni Sodomy", w której zawarte są opisy najbardziej wyuzdanych praktyk seksualnych.
Markiz de Sade nie brał tych historii z wyobraźni, lecz raczej z własnych doświadczeń. Zdeklarowany libertyn i ateista, który nie wahał się krytykować duchowieństwa czy arystokracji, miał bardzo burzliwe życie. Zapraszał do swojej posiadłości wiele kobiet i z ich udziałem organizował orgie.
Za praktykowanie sodomii, wywoływanie skandali czy trucicielstwo, de Sade wielokrotnie trafiał do więzienia, a nawet do zakładu dla obłąkanych. Od jego nazwiska pochodzi termin "sadyzm", będący określeniem zaburzenia seksualnego.

Ten żyjący w XV wieku francuski arystokrata uczestniczył w wielu bitwach i za swoje zasługi otrzymał tytuł marszałka. Dopiero po wielu latach wyszło na jaw, jakich zbrodni się dopuścił. Przypuszcza się, że zamordował 30 dzieci, jednak ta liczba mogła być dużo większa.
Nieszczęśników, głównie chłopców, Gilles de Rais zwabiał do swoich włości, a tam ich gwałcił i torturował. Na koniec zabijał - poprzez ucięcie głowy czy złamanie karku.
Gilles de Rais napawał się także widokiem konających dzieci, a gdy były martwe, rozcinał ich ciała i oglądał organy wewnętrzne. Oskarżony o morderstwa, sodomię i herezję, został uznany za winnego i wraz z dwoma wspólnikami stracony.

Aleksander VI to jeden z najbardziej znanych i jednocześnie najbardziej szokujących papieży. Nic dziwnego, że jego biografia została już zekranizowana. O życiu Aleksandra VI, kardynała Borgii, krąży jednak także dużo fałszywych informacji.
Faktem jest jednak, że Borgia jako kardynał miał kochankę, Vanozzę Catanei i spłodził z nią kilkoro dzieci. Co więcej, już jako papież dochował się kolejnych potomków. Aleksander VI zasłynął także z przypominających orgie uczt, które urządzał. Borgię podejrzewano nawet o kazirodztwo z własną córką, Lukrecją. Czy jednak relacje o ekscesach i zepsuciu moralnym papieża nie są przesadzone? Tego już się nie dowiemy.
Warto jednak w tym miejscu zacytować słowa Roberto Gervaso, włoskiego pisarza i dziennikarza, który pisał o Borgiach tak: "Niewiele jest nazwisk w historii znienawidzonych bardziej od tego (...). Ludzie współcześni im oraz żyjący później zrobili z nich potworów. Na ich temat przelane zostały rzeki - jednak nie atramentu, lecz żółci."

Zrodlo

***********************************************************************************

Srebrnowlosa.

Urodzila sie w czerwcu 1931 roku, w Nowym Jorku. Jej rodzice byli pochodzenia wloskiego i wegierskiego, od nich przejela najlepsze cechy. Czesc dziecinstwa spedzila w zakladach opieki lub u krewnych, by w 1942 roku wrocic do matki.
Jej zycie przypomina bajke. W wieku 13 lat zostala zauwazona w autobusie miejskim przez zone fotografa mody, Hermana Landschoffa i odtad jej zycie zwiazane bylo nierozerwalnie ze swiatem mody. Byla jak na tamte czasy wysoka, mierzyla 178 cm, a jej twarz z wysoko umieszczonymi koscmi policzkowymi nie byla klasycznie piekna, ale posiadala w sobie pewna tajemniczosc, rasowosc, slowem miala to COS.

W dwa lata pozniej podpisala kontrakt z magazynem Vogue, stajac sie muza wielkiego fotografa-portrecisty Erwina Blumenfelda. We wczesnych latach 50-tych Carmen Dell´Orefice, bo o niej mowa, poslubila Billa Milesa, z ktorym miala corke. Niedlugo po pojawieniu sie dziecka na swiecie, rozwiodla sie, by w 1958 roku poslubic fotografa Richarda Heimana. Kiedy zdecydowala sie skonczyc kariere modelki, maz opuscil ja. W trzecim malzenstwie z architektem Richardem Kaplanem, wytrwala 9 lat.

W roku 1978 w wieku 47 lat postanowila wrocic do swiata mody i, co zaskakujace, pracuje w branzy do dzisiaj. W poznych latach 80-tych zareczona byla ze znanym z telewizynych talkshowow Davidem Susskindem. Do malzenstwa jednak nie doszlo, narzeczony zmarl przed planowanym slubem.

W latach 90-tych i 2000-nych pracowala dla drugiej co do wielkosci amerykanskiej korporacji Target, dla Cho Chenga i Rolexa. Jej zdjecia pojawialy sie regularnie w Vogue i Harper´s Bazaar.
Za zaslugi w swiecie mody zostal jej przyznany honorowy doktorat University of The Arts London. Ta niezwykla kobieta, mimo swoich 82 lat, nadal pracuje jako fotomodelka, a nawet chodzi po wybiegach. Nie ulega watpliwosci, ze jest najstarsza

czynna modelka na swiecie.
Niektorych ludzi natura wyposazyla w wieczna urode i nieskazitelna figure, tacy ludzie z wiekiem staja sie jeszcze piekniejsi, mimo zmarszczek na twarzy. To rzadki dar i tym wiekszy budzi zachwyt. Jednak nie mozna oczekiwac cudow, choc Wojtyla mocno sie stara, zeby wdrapac sie na swiety panteon. Zeby w wieku 82 lat TAK wygladac, potrzebna byla po drodze interwencja

chirurgiczna. Carmen nie kryje sie z tym, ze jest po liftingu:
- Kiedy w salonie zawala ci sie sufit, nie kazesz go zreperowac?
Przynajmniej nie wmawia wszystkim wokol, ze ma swietne geny, a dziennie wypija 2 litry niegazowanej wody z mineralami i spi co najmniej 8 godzin. Przy czym operacje plastyczne nie znieksztalcily jej twarzy, nie zrobily z niej amimicznej maski.

Jej znakiem rozpoznawczym sa srebrne wlosy, dodaja jej majestatycznosci i wyraznie wskazuja na wiek. W moich oczach jest kobieta nadprzecietnie piekna, a wiek dodal jej tylko uroku.

***********************************************************************************

Robta, co chceta!

Bohater naszych czasow, Jurek Owsiak. Nie ma chyba w Polsce osoby, ktora by nie wiedziala, o kim jest mowa. Barwna postac, dziennikarz radiowy i telewizyjny, organizator jednej z wiekszych na skale swiatowa akcji charytatywnej pod nazwa Wielka Orkiestra Swiatecznej Pomocy.
O czym pisac, kazdy przeciez wie, dla kogo gra ta orkiestra, ile dobra zdazyla juz uczynic, a jej zbiorki i aukcje przynosza z roku na rok coraz wieksze dochody, w calosci przekazywane na sprzet medyczny. Cale zastepy wolontariuszy zbieraja do charakterystycznych puszek drobne i grube sumy, w zamian rozdajac serduszka. Ludzie chetnie placa i ofiaruja coraz wiecej na ten wspanialy cel. Kazdy ma lub bedzie mial dzieci, potem wnuki, wszyscy zdaja sobie sprawe, jak wazne jest zdrowie maluchow i jak mizernie przedstawia sie polska sluzba zdrowia. Tym chetniej wrzucaja do puszek mali, mlodzi, dorosli i starzy - wszyscy, a co najmniej znakomita wiekszosc. Male dzieciaki, zachecone przez rodzicow, dziela sie zawartoscia skarbonek, emeryci rezygnuja z przyjemnosci, zeby tez dorzucic pare groszy.
Kazdy final WOSP jest wielkim swietem, w calym kraju odbywaja sie koncerty, festyny, zbiorki, aukcje podarowanych przedmiotow. Bo nie tylko gotowka stanowi dary, celebryci ofiarowuja rzeczy do nich nalezace, firmy swoje wyroby, a pozniej odbywaja sie aukcje, z ktorych dochod zasila kase orkiestry. Granice zreszta tez juz zostaly przekroczone, orkiestra gra i poza Polska.
Nic, tylko skakac do gory z radosci. Kolejne szpitale wyposazane sa w nowy sprzet medyczny, kolejnym dzieciom daruje sie szanse na wyleczenie lub przezycie.

Jednak od wielu lat orkiestra jest sola w oku kosciola, a co za tym idzie, rowniez srodowisk prawicowych. Trudno uwierzyc, ale to smutna prawda! Rzekomo chodzi o jej wiodace haslo Robta, co chceta!, ktore interpretuje sie jako nawolywanie hedonistycznego stylu zycia. Jako wazki argument przeciwko dzialalnosci Owsiaka przytacza sie jego zgode na udzial w Przystanku Woodstock innych zwiazkow religijnych, a nie wylacznie "jedynej slusznej". W tym roku Owsiak dal swoim przeciwnikom do reki nastepny argument w walce z nim samym i orkiestra, mianowicie walke o prawo do godnej smierci osob nieuleczalnie chorych i bardzo cierpiacych. Przykoscielni podniesli wrzawe, ze Owsiak (pewnie razem z Tuskiem) chce eksterminowac staruszkow, wojujac o prawo do eutanazji. Mozna i tak, zreszta logika i retoryka klechow posluguje sie taka interpretacja, jaka jest dla kosciola wygodna. Kiedy zarzuca sie ksiezom pedofilie, chciwosc, stanie ponad prawem, oni nazywaja to atakiem na samego boga. Podobnie, ulge w cierpieniach na wlasne zyczenie mianuja eliminowaniem babc i dziadkow.

Ale, jesli nie wiadomo, o co chodzi, to na pewno chodzi o kase. No bo jak to? Caritas tylko czeka na przyplyw gotowki, oni tez mogliby pomagac chorym dzieciom, tylko na powaznie, bez robta, co chceta, za to z modlitwa na ustach. Byloby pieknie, ha! zbyt pieknie. Purpuraci wija sie z wscieklosci, jak piskorze, ze taka kasiora przechodzi im kolo nosa, a Owsiak dodatkowo rozlicza sie skrzetnie z kazdego grosika. Niczego mu w tej kwestii nie mozna zarzucic i to klechow boli najbardziej. Sami zreszta w tym swoim Caritasie robia przekrety na wielka skale, bo we wlasnym mniemaniu nie musza sie przed nikim wiecej rozliczac, jak tylko przed swoim bogiem.
Wyniki zbiorek orkiestry sa imponujace! Przez 21 lat jej istnienia i dzialalnosci zebrano blisko pol miliarda zlotych (495 553 837,69). Wiecej danych tutaj.

Co dziwne, nawet bardzo gleboko wierzacy katolicy, z checia ofiaruja swoje pieniadze na ten cel, nie zwazajac na koscielne zakazy i insynuacje.

Nie ma o czym gadac, nie zmieni sie koscielnej mentalnosci chciwca i niegodziwca, chcacego uwalic konkurencje w zbiorkach wielkich pieniedzy. W swojej bezmiernej madrosci, kosciol nie chce zauwazyc i przyznac, jak wiele dobra uczynil Owsiak nie tylko dla chorych dzieci, ale i jak wielka prace wychowawcza wykonuje dla mlodziezy, porywajac ja do wspopracy w dobroczynnosci. Kosciol widzi tylko uciekajaca kase.

Niech orkiestra gra do konca swiata i jeden dzien dluzej. Jak co roku, bede brala w niej udzial, a Caritas nie dostanie ode mnie nigdy ani grosika. Nawet zlamanego!

Fotki z netu.

***********************************************************************************

Rosina.

Rosina, jakie slodkie imie! Takie... rodzynkowe (Rosine to po niemiecku wlasnie rodzynek).
Rosina Wachtmeister, Austriaczka urodzona w 1939 roku. Kociara, wielka kociara, co widac wyraznie w jej tworczosci zdominowanej przez te mruczace czworonogi.
Do 14-go roku zycia dorastala w Gornej Austrii, w Attersee, pozniej wyemigrowala do Brazylii, gdzie studiowala rzezbe i scenografie. Dzieki wielu wystawom zdobyla swiatowa slawe. W roku 1974 wrocila do Europy, do dzisiaj zyje niedaleko Rzymu.
Jest przedstawicielka sztuki naiwnej, z upodobaniem maluje swoje romantyczne obrazy, na ktorych dominuja koty. Jej malowidla zdobia przedmioty uzytkowe, bardzo roznorodne, od tekstyliow po porcelane. Jej figurki kotow, produkowane przez Fabryke Porcelany Goebel, sa lakomym kaskiem dla kolekcjonerow z calego swiata. Jej prace sa tak charakterystyczne, ze nie sposob nie rozpoznac ich na pierwszy rzut oka.

Obrazy

Porcelanowe figurki kotow

Wycieraczki pod drzwi

Zastawa stolowa i przedmioty ozdobne

Piorniki, pudelka, notesy

Posciel, reczniki, oslony na kuchenke

Wszystkie zdjecia tworczosci Rosiny zapozyczylam z netu. Tutaj wiecej. Warto obejrzec!

***********************************************************************************

Louis Wain.

Louis Wain urodzil sie 5 sierpnia 1860 r. w Clenkerwell w Anglii, z matki Francuzki. Jego ojciec byl kupcem tekstylnym. Byl najstarszy z rodzenstwa, mial piec mlodszych siostr, z ktorych najmlodsza leczona byla psychiatrycznie. Studiowal w latach 18777 do 1880 w West London School of Art, gdzie do roku 1882 pracowal jako nauczyciel. Od roku 1880, po smierci jego ojca , stal sie jedynym zywicielem rodziny. Zrezygnowal z funkcji nauczyciela, stajac sie wolnym artysta. W wieku 23 lat poslubil guwernantke swoich siostr, starsza od niego o 10 lat Emily Richardson, co w tamtych czasach uchodzilo za skandal. Kilka lat pozniej jego zona zmarla na raka.

W roku 1886 zaczal malowac swoje slynne koty, bardzo uczlowieczone. Miedzy rokiem 1880 a wybuchem pierwszej wojny swiatowej zyskal w Wielkiej Brytanii, jak i w Stanach Zjednoczonych Ameryki, wielka slawe swoimi komiksowymi kotami.

W latach 1907 do 1910 pracowal nad swoimi kocimi dzielami w Nowym Jorku. Kiedy powrocil do ojczyzny, zmarla jego matka. Mniej wiecej w tym czasie zaczal chorowac na schizofrenie.

Choroba ta miala znaczacy wplyw na jego tworczosc. Stal sie bardzo kaprysny, czesto zachowywal sie niezwykle agresywnie i wyrobil w sobie nieufnosc wobec swoich siostr.

Z tego powodu zostal skierowany na oddzial dla biedakow w Sprinfield Mental Hospital. Kiedy jego choroba stala sie sprawa publiczna, zorganizowano dla niego lepsze warunki pobytu w szpitalu.

Skutkiem tej strasznej choroby zmienil sie styl jego tworczosci. Malowal juz tylko psychodeliczne ogromne kocie oczy, otoczone dzika ornamentyka.

Zmarl w Londynie 4 lipca 1939 roku.

***********************************************************************************

Bracia Gibbs.

Bylo ich czterech: Robin, Barry, Maurice i Andy. Ten ostatni wybral kariere solowa, podczas gdy trzech spiewalo razem w zespole BeeGees.
Apogeum ich popularnosci przypadlo na druga polowe lat 70-tych, a stworzenie i wykonanie muzyki do filmu "Goraczka sobotniej nocy" wywindowalo ich na szczyty. Sprzedali ponad 220 milionow plyt, lokujac sie w jednym szeregu z Beatlesami, Presleyem i Jacksonem.
Andy, najmlodszy z nich, zmarl jako pierwszy w roku 1988 na serce, w wieku 30 lat.
Maurice, blizniaczy brat Robina, zmarl w roku 2003, w wieku 54 lat. Przyczyna byly niedomagania jelitowe.
Wczoraj odszedl Robin, od dluzszego czasu zmagajacy sie z nowotworem trzustki. Mial 62 lata.

Jakies okrutne fatum zawislo nad ta utalentowana rodzina, trzech braci zmarlo przedwczesnie na nieuleczalne choroby.
Samotnie pozostal, uznany za najprzystojniejszego, Barry.

Ich tworczosc byla kontrowersyjna, wysmiewano ich spiewanie falsetem, kierowanie sie w strone mniej wymagajacych odbiorcow.

Mnie jednak podobaly sie ich utwory i ten szczegolny sposob spiewu. Byli jedyni w swoim rodzaju, niepowtarzalni. A ja bylam taka mloda i zachwycona Travolta z Goraczki. Wraz z nimi odeszla czastka mojej mlodosci.

***********************************************************************************

Gunter Sachs

Nie ma w jezyku polskim tak trafnego okreslenia tej persony, jak niemieckie LEBEMANN. To czlowiek czerpiacy zycie pelnymi garsciami, madry, utalentowany, bogaty. Taki byl Gunter Sachs, potomek bogatych przedsiebiorcow, fotografik, tworca filmow dokumentalnych, kolekcjoner sztuki i badacz astrologii. Gentelman w kazdym calu, prototyp playboya.
Byl czterokrotnie zonaty, miedzy innymi z Brigitte Bardot. Ujal ja i przekonal do siebie zrzucajac jej z samolotu roze, kiedy przebywali razem na francuskiej Rivierze. Byl tez zwiazany z byla zona szacha Iranu, Soraya.

Byl wlascicielem galerii sztuki w Hamburgu, pomieszkiwal w Szwajcarii, Francji, USA, Anglii, Austrii, w Niemczech na Bawarii.
Mial bardzo szerokie zainteresowania, byl namietnym fotografem, tworzyl filmy dokumentalne, gromadzil dziela sztuki, czesto od osobiscie mu znanych tworcow, jak Warhol czy Dali.
Interesowal sie astrologia, matematyka, pisal i wydawal ksiazki. Umial i lubil sie bawic, organizowal slynne bale w Dracula Club w St.Moritz.
Jego majatek szacowany byl na blisko pol miliarda euro.

Jego ostatnia zona byla szwedzka modelka Mirja Larsson, z ktora zyl od 1969 roku i mial dwoch synow.

7 maja tego roku odebral sobie zycie strzalem z pistoletu. Zaczal chorowac. W ostatnich miesiacach wiele czytal na temat choroby, ktora zaczela odbierac mu tozsamosc i doskonale wiedzial, czym sie to schorzenie konczy. Mial Alzheimera. Bal sie, ze ktoregos dnia straci swoja godnosc, ze bedzie zyl fizycznie, ale bez swiadomosci, kim jest i dlaczego zyje. Chcial tego uniknac i odejsc zawczasu, z czlowiecza godnoscia. Cierpial na depresje, co prawdopodobnie przyspieszylo decyzje o odebraniu sobie zycia i zakonczeniu pasma nieszczesc.
Nie chcial byc ciezarem dla swojej rodziny, nie chcial byc wylacznie swoja wlasna powloka cielesna, kiedy on sam odejdzie w niebyt i nieswiadomosc. Bardzo odwazna decyzja. Jak zyl, tak odszedl. Dzieki fortunie mogl zawsze decydowac o sobie, robic to, co lubil i uwazal za najlepsze.
14.11.1932 - 7.05.2011

***********************************************************************************

Julius Klingebiel.

Julius urodzil sie na poczatku ubieglego wieku w Hanowerze, zmarl w polowie lat 60-tych w Getyndze. Od najwczesniejszych lat cierpial na powazne zaburzenia psychiczne, a od konca lat 30-tych reszte zycia spedzil w zamknietych placowkach psychiatrycznych, w tym w getynskim szpitalu dla nerwowo i psychicznie chorych, obok ktorego wedrowalam wczoraj.

Prawa autorskie

Strzalka zaznaczone sa okna jego celi. Celi, ktora stala sie czyms w rodzaju wystawy jego niepospolitej tworczosci w stylu art brut.
Klingebiel nie mial zadnego artystycznego wyksztalcenia, wyuczyl sie na slusarza, zdazyl nawet ozenic, jednak choroba doprowadzila do jego dozywotniego zamkniecia w placowce, byl niebezpieczny dla otoczenia. Na poczatku lat 50-tych zaczal skrobac cos na scianach swojej celi. Lekarze zauwazyli, ze to zajecie go uspokaja, zorganizowali mu wiec farby, zeby mogl w spokoju bazgrac po scianach. Nikt chyba wowczas nie przypuszczal, jak wielkie dzielo powstanie. Malowal tez sporadycznie na papierze, do dnia dzisiejszego zachowalo sie tylko kilkanascie tych prac.
Jeszcze do niedawna (wiosna tego roku) budynek ten sluzyl jako oddzial zamkniety dla niebezpiecznych chorych psychicznie, teraz stoi pusty. Cela Klingebiela stala sie chronionym zabytkiem w tym pustostanie, ktory paradoksalnie nie stal sie zabytkiem i nie ma szans na panstwowa dotacje, zeby go wyremontowac. Tylko nieliczni mieli okazje zobaczyc to pomieszczenie na wlasne oczy, z ich opowiesci wynika, ze to widok robiacy ogromne wrazenie.
W planach jest, po zrobieniu porzadku w pozostalych czesciach budynku, co moze dlugo potrwac z braku funduszy, udostepnienie celi dla zwiedzajacych. Z pewnoscia tam zajrze.

Klingebiel w swojej celi Zrodlo

Klikajac w podane pod zdjeciami linki zrodlowe, mozna zobaczyc inne fragmenty jego dziela.

**********************************************************************************