Kraksa.

W poprzedniej relacji o wypadkach i podejrzeniu, ze stalam sie celem dla wariatow za kierownica, obiecalam, ze opisze wypadek, gdzie mi tak latwo nie poszlo. Kilka miesiecy trwalo, zanim w koncu dostalam swoje odszkodowanie.
Bylo to... oj, dawno juz temu. Sierpien, mzawka, piatek. Wracalysmy z kolezanka (ta, ktora teraz mieszka nad Morzem Polnocnym) z zakupow. Glowna ulica dojezdzamy do naszej, w ktora musimy skresic w prawo. Z naprzeciwka jedzie Jetta z zamiarem skretu w lewo w te sama ulice. Czyli pierwszenstwo mam ja (rys. z adn. 1). Tymczasem Jetta przyspiesza, skreca mi prawie przed nosem, nie wyrabia zakretu i przednimi kolami wjezdza na pas trawy. Tak zostaje. Ja po hamulcach, a samochod toczy sie dalej, ABSy tluka i wreszcie huk. Wjechalam gosciowi w prawy tylny blotnik (rys. z adn. 2).
Posluze sie rysunkiem, bo nasze polozenie bedzie mialo znaczenie w dalszej czesci.

Ela zaraz zapytala, kto wienien, a ja, wiedzac, ze wina zawsze lezy po stronie najezdzajacego z tylu, odparlam, ze ja. Wszystko trwalo ulamki sekund, wiec jeszcze nie bardzo w ogole dotarlo do mnie, co sie wydarzylo i moja odpowiedz byla troche poza swiadomoscia.
Z Jetty wylazi Arab z usmiechem od ucha do ucha, zadowolony pewnie, ze zarobi latwe pieniadze. Stan samochodow po stluczce: on niewielkie wgniecenie i stluczone lampki, u mnie dziura na pol maski i auto do kasacji, bo koszty reperacji bylyby wieksze od wartosci samochodu.
Jako ze stalismy na zakrecie i wszystkie auta musialy wjezdzac i wyjezdzac po drugiej stronie wysepki, zaproponowal, zebysmy podjechali dalej i nie blokowali ruchu. Nie wozilam jeszcze wtedy aparatu ze soba, wiec jak ta ges pojechalam kawalek dalej, nie sfotografowawszy miejsca zda(e)rzenia. Potem wezwalismy policje.

Chyba tylko cudem jakims odjechalismy obydwoje na tyle daleko od miejsca wypadku, ze bylo ono widoczne. Gdybym tak autem je zastawila, nie zauwazylabym sladow jego opon na trawniku. Te slady byly kluczowe i swiadczyly o jego nadmiernej predkosci, w celu wymuszenia pierwszenstwa i o tym, ze wypadl z jezdni, zawisajac na krawezniku.
Wprawdzie moja predkosc byla przed skretem zredukowana, ale mokra jezdnia spowodowala, ze droga hamowania sie wydluzyla i uderzylam w stojaca przeszkode. Kiedy tak na spokojnie wszystko sobie obejrzalam, doszlam do wniosku, ze wina lezy jednak po jego stronie: wymuszenie pierwszenstwa, wypadniecie z drogi, zatarasowanie jezdni, spowodowanie zagrozenia w ruchu i samego wypadku. Policja potwierdzila moje przypuszczenia.
Wymyslilam sobie, ze moge dodatkowo na tym zdarzeniu zarobic i w sobote rano podreptalam do szpitala udawac, ze mnie szyja boli. Przeswietlono mnie i mlody doktor, z powazna mina zaczal mi pokazywac widoczny (chyba dla niego!) na rtg uraz kregoslupa szyjnego. Zaopatrzona w gustowny kolnierzyk stabilizujacy, udalam sie do domu, zlorzeczac w duchu na niedouczonych medykow. Tymczasem w niedziele obudzilam sie z takim bolem w karku, ze szybko sie z kolnierzykiem przeprosilam. Zaraz tez i doktorka w myslach przeprosilam.
Nie bede sie zaglebiala w szczegoly, w kazdym razie facet nie uznal swojej winy i sprawa trafila przed oblicze sadu. Cale szczescie, ze mialam ze soba swiadka, bo w przeciwnym razie mogloby byc roznie. Proces wygralismy, ale moja radosc byla przedwczesna, bo Arab apelowal. Tak apelowal, ze na jego szkicu, ktory przedstawil w sadzie, jego auto stalo nie na luku jezdni, ale prawie przy przystanku autobusowym, w odleglosci ca 100m od skrzyzowania. Chcial koniecznie udowodnic, ze wjechalam z tylu w jego stojace spokojnie auto, a to by juz zmienialo klasyfikacje czynu. Mial pecha, bo slady opon jego Jetty nadal byly widoczne na trawie. Sfotografowalam je same i ich lokalizacje i to wystarczylo.
Nie tylko ostatecznie wygralam proces, ale nawet na tym wypadku zarobilam.
Moglam sie tak procesowac do us... smierci, nie ponoszac zadnych kosztow, a to z racji posiadanego ubezpieczenia na ochrone prawna i koszty adwokackie. I tak, po wygranym przeze mnie procesie, koszta mojego prawnika ponosila ubezpieczalnia samochodowa Araba. Gdybym jednak przegrala, tez nie musialabym adwokatowi placic, bo uczynilaby to moja prawna ubezpieczalnia. Bardzo praktyczne to ubezpieczenie, musze przyznac. Korzystalam z niego wielokrotnie, miedzy innymi w sporze z wynajemca mieszkania.