Ochrona danych osobowych.

Wczoraj bylo o  anonimowosci, dzisiaj temat pokrewny, ochrona danych.
Nie wiem, jak ma sie sprawa ochrony danych osobowych w innych krajach, wiec moge podywagowac na ten temat jedynie, jesli chodzi o Polske i, dla porownania, Niemcy.

Tutaj tez cos podobnego funkcjonuje, ale w ramach zdrowego rozsadku, podczas gdy w Polsce wszystko poszlo na zywiol, a absurdy, do jakich dochodzi, przestaly byc smieszne i sa juz tylko zalosne.
Wezmy pierwszy z brzegu przyklad Moniki Kwiatkowskiej-Dejczer, ktora torturuje jej malzonek i znany rezyser, Maciej D. albo niedawno skazany za spowodowanie wypadku ze skutkiem smiertelnym, syn popularnego dziennikarza Wlodzimierza Zientarskiego, Maciej Z. Za nic nie idzie sie domyslic, o kogo chodzi, bo przeciez dane osobowe sa ukryte. Apogeum absurdu nastapilo w sprawie Katarzyny W, matki malej Madzi z Sosnowca, zony Bartka Wasniewskiego, ktorej pelne nazwisko i zdjecia byly publikowane do niedawna we wszystkich mediach. Teraz podlega ochronie danych, a twarz jest zamazana.
Moja mama opowiadala mi, ze kiedy zakladano domofony w ich bloku, pytano kto zyczy sobie, zeby nazwisko widoczne bylo obok dzwonka. W przeciwnym razie, zamiast nazwiska mial byc jedynie numer mieszkania. O dziwo, wielu lokatorow wybralo te druga opcje. Ja sie pytam, dlaczego? U nas nie ma numerow mieszkan, za to sa wszedzie domofony i przy kazdym dzwonku tkwi nazwisko lokatora. Nie ma zadnego wyboru, bo i po co? Jest za to porzadek i jednolitosc.
Nie inaczej rzecz sie przedstawia z lokatorami, ktorzy nie placa czynszu, za co de facto koszty ponosza inni, regularnie uiszczajacy naleznosci. Wywieszenie listy dluznikow przyniosloby w wiekszosci przypadkow pozadany skutek, chocby ze wstydu przed sasiadami. Tymczasem ochrona danych osobowych tych zlodziei, czyni ich jeszcze bardziej bezczelnymi. Wiadomo bowiem, ze wiekszosc dluznikow nie placi dlatego, ze czuja sie bezkarni. Stac ich na samochody i inne dobra, stac by ich bylo i na czynsz, ale im sie nie chce. Taka moralnosc i do tego pelna anonimowosc.
Zlodzieje sklepowi, gdyby ich konterfekty mogly byc publicznie wywieszane, mieliby utrudnione zadanie przy czujnej ochronie. Sasiedzi pedofili lub innych zbrodniarzy opuszczajacych wiezienia, powinni byc o tym informowani. Tymczasem dane osobowe kryminalistow podlegaja wiekszej ochronie niz bezpieczenstwo obywateli. W takich przypadkach podoba mi sie system amerykanski, gdzie obywatele sa ostrzegani i moga swiadomie zachowac wieksza czujnosc lub zmienic miejsce zamieszkania, jesli sasiedztwo im straszne.

Billa Gatesa tez nie ominelo

Ameryka ma w ogole smieszne prawo. Niedawno guglalam sobie na chybil-trafil nazwiska znajomych, chcialam zobaczyc, czy sa na platformach spolecznosciowych. Nagle znalazlam policyjne zdjecie jednego znajomego, z jego wszystkimi danymi. Jechal sobie po jednym glebszym, wpadl na rutynowej kontroli. I teraz jego dane oraz podobizna dostepne sa calemu swiatu. Mlyn na wode dla przyszlych pracodawcow, wystarczy kliknac, a praca przechodzi kolo nosa.  Kazdy obywatel USA, ktoremu robi sie tzw. mugshot, czyli zdjecie na dolku, tkwi w internecie po wieczne czasy. Nie ma, ze to slynny aktor, polityk, czy biskup, kazdy traktowany jest jednakowo. Przydaloby sie cos takiego przeciw polskim pijaczkom za kierownica, moze by ich odstraszylo.
Wezmy banki w roznych rajach bankowo-podatkowych. Chronia jawnych oszustow, nie pytaja o zrodla dochodow. Takiej Szwajcarii na przyklad scisla ochrona danych klientow, zaprocentowala, zwlaszcza po drugiej wojnie swiatowej, kiedy lokaty zamordowanych w obozach bogatych Zydow, przeszly na ich wlasnosc. Im sie nie oplaca ujawniac danych swoich klientow. Czyzby?

W ostatnich latach rzad Niemiec zakupil od bankowych konfidentow za grube miliony dane niemieckich obywateli, ktorzy z pominieciem podatkow, ulokowali swoje dochody w ich bankach. Ogloszono rowniez, ze kto dokona tzw. samooskarzenia, bedzie musial wprawdzie uiscic zalegle podatki, ale uniknie grubej grzywny lub nawet kary wiezienia. W urzedach skarbowych potworzyly sie kolejki, jak po papier toaletowy w PRLu, kazdy chcial zdazyc, zeby na siebie doniesc, by straty finansowe byly mniejsze. Nie ujawniono, ktory bank sprzedal dane, wiec w kolejkach stali klienci wielu szwajcarskich bankow. Oczywiscie podniosly sie glosy, ze rzad postepuje niezgodnie z prawem, nabywajac od, bylo nie bylo, przestepcy tajne informacje. Szybko wytlumaczono, ze z dwojga zlego, wybrano mniejsze.
Kazde panstwo nakazuje ochrone danych, ale samo na ogol niewiele sobie z tego robi.

Zdjecia zapozyczone z netu.