Nieproszone zwierzatka domowe 2.

Najpierw usilowano nas olac, bo po co inwestowac w dezynsekcje, skoro i tak w planach byla rozbiorka domow. Ja jednak balam sie, ze przy okazji przeprowadzki, wezme jakas ukryta parke i za chwile bede miala liczna hodowle w nowym mieszkaniu. Zreszta i tak nie bylo dokladnie wiadomo, kiedy ta przeprowadzka ma nastapic. Do wyprowadzenia bylo w koncu kilkanascie rodzin, ktorym trzeba bylo znalezc mieszkania, a fala przesiedlencow nie ustawala, bo w tym czasie zaczal sie naplyw "Niemcow" z Kazachstanu. Moglo wiec byc i tak, ze pomieszkalibysmy tam dluzszy czas, a ja naprawde nie mialam ochoty na tego rodzaju towarzyszy niedoli pod jednym dachem.
Dotad drazylam i awanturowalam sie, az przyslali tzw. Hausmeistra. To ktos w rodzaju dozorcy, ale mniej od sprzatania, a wiecej od spraw administracyjno-organizacyjno-naprawczych. Facet przyszedl mocno poirytowany wyznaczona mu misja i juz od progu:
- No, to gdzie sa te karaluchy?
Popatrzylam na niego z zaciekawieniem i wyjasnilam, ze one nie przybiegaja na zawolanie. Co wiecej, akurat w dzien nie bardzo sie pokazuja, wiec nie jestem w stanie pokazac mu, gdzie sa i musi mi uwierzyc na slowo, ze sa. Zrobil mine, przewrocil slepiami i pyta mnie, jak ma z nimi walczyc, skoro ich nie ma. A do walki uzbroil sie w... pojemnik z czyms w rodzaju muchozolu, tylko nie na muchy, a wlasnie na prusaki. Zapytalam go niesmialo, czy on w ogole ma pojecie o tych zwierzatkach i zauwazylam, ze czyms takim moze najwyzej unicestwic kilka sztuk, a reszta bedzie miala sie dobrze. Dodalam, ze przede wszystkim powinien zaczac u zrodla, czyli pietro wyzej, bo to stamtad ta zaraza sie rozprzestrzenia. Zrobil lekkiego focha i polazl na gore, skad szybko wrocil z wiadomoscia, ze u nich nie ma robali, tak powiedzieli. Zaczelam sie zastanawiac, czy od razu go zabic za glupote, czy tylko dobrze walnac w potylice, zeby otrzezwial.
Zaczelam z innej beczki:
- Najwiecej ich jest w lazience i przylegajacej do niej sypialni. Prosze tam poszukac, moze bedzie pan mial szczescie i znajdzie jakiegos, bo przechodza jakimis szparami z kuchni tamilskiej.
Znow wywrocil oczami, ale polazl.
Znacie ten system przechodzacych przez podloge i sufit rur, grzewczych czy wodnych, nie jestem pewna. Te rury sa umieszczone w takich przelotowych tulejach, a te tuleje wetkniete sa w stropy. Mialam podejrzenie, ze tamtedy wlasnie odbywa sie wedrowka lud... to jest... prusakow. Gosciu poprosil o drabine, wlazl na nia i odchylil tapete, ktora byla na suficie. W tym samam momencie na jego glowe posypaly sie drzemiace tam prusaki, cale mnostwo, a potem rozbiegly sie po katach. Wrzasnal, zaczal sie otrzepywac, o malo mi z tej drabiny na leb nie zlecial. Na moj leb, bo stalam obok. Pol biedy, gdyby sam sobie kark skrecil, niedowiarek jeden, ale mogl mnie przeciez uszkodzic i kaleka uczynic.
Zapytalam chytrze:
- Czy teraz pan wierzy, ze mam prusaki w domu?
Nic nie odpowiedzial, ale przestal przynajmniej wywracac oczami. Po czym poradzilam mu, zeby uzbroil sie w cos konkretniejszego, a te puszke zostawil sobie na lepsze czasy. Mialam na koncu jezyka propozycje, gdzie ja sobie moze wetknac, ale sie powstrzymalam.
Ciec stwierdzil, ze na to to on nie byl przygotowany i ze przyjdzie nastepnego dnia, juz odpowiednio wyposazony. Dobre i to. Jeszcze jedna noc wytrzymam spiac przy zapalonym swietle i przygladajac sie harcom zwierzatek na scianach.

... tak sie rozpisalam, ze znow musze przeniesc ciag dalszy na pozniej...