Na wyspie.

Na Helgolandzie nie ma samochodow, transport odbywa sie wylacznie pojazdami elektrycznymi, a dostawy wszystkiego, co do zycia tam potrzebne, odbywaja sie statkami. Kto zyw i ma sile, pedaluje na rowerze, zreszta tam nie ma dlugich tras, bywa tylko wysoko i na czesc gorna wyspy trzeba wspinac sie po stromych schodach, co nam rowniez przypadlo w udziale.
Zanim jednak rozpoczelismy zwiedzanie, wciagnelismy zapas jedzenia i zzulismy z siebie cieple ciuchy, a ja zamienilam adidasy na sandalki, bo zrobilo sie goraco. Slonce bylo mgliste, ale upierdliwie palilo, a nas czekala wspinaczka.

Miasteczko sklada sie glownie z hoteli i kwater prywatnych, a jego waskie uliczki to typowe wczasowe promenady pelne sklepikow z pamiatkami i tych z artykulami bezclowymi. Szoda, ze nie mialam dosc kasy, bo mozna bylo kupic dobre perfumy dosc tanio.

Po drodze trafil sie motylek, potem zaczelismy wspinaczke, czesciowa tylko, bo w polowie drogi znalezlismy lawke, na ktorej sie posililismy i rozebralismy. Bylo coraz gorecej...

Ale i z polowy gory mozna bylo podziwiac widok na port, gdzie wsrod innych, stal i nasz statek. Na gorze tkwil dumnie maszt z antenami, przekaznikami GPS, radarami i innymi takimi gadzetami przydatnymi w zegludze i telefonii komorkowej.

Po pokonaniu kolejnych niezliczonych schodow, dotarlismy na gore i oczom naszym ukazal sie zapierajacy dech w piersiach widok na bezkresne morze, gdzie widac wsrod innych i nasz statek, oraz na dachy miasteczka. Na drugim zdjeciu widac nawet laweczke, na ktorej jedlismy, to ta malenka kropka posrodku wielkiej laki.

Wiadomo, gdzie zegluga, tam musi byc i latarnia morska. W dzisiejszych czasach jednak nawigacja polega bardziej na elektronice niz na swiatelku na skale, jednak i ono tam swieci. Cala gora pokryta jest trawa, ktora opiekuja sie ekologiczne kosiarki w postaci stada koz.

Widok z drugiej strony na maszt i latarnie, po lewej wieza kosciola

Na Helgolandzie miala siedzibe baza ubootow Kriegsmarine. Wszedzie widoczne sa jakies pozostalosci po fortyfikacjach, bunkrach i leje po alianckich bombach, kiedy probowano zrownac wyspe z ziemia (morzem?).

Strone zachodnia wyspy stanowia urwiste klify, od wschodu mozna zejsc do samego morza i korzystac z plazy. Jest nawet boisko pilkarskie.

Pisalam juz, ze alianci usilowali wyspe i znajdujaca sie na niej baze lodzi podwodnych zniszczyc. Nie zdolali, za to nazostawiali pelno dziur. Ponizej jedna z nich:

Napis informuje, ze to lej po pieciotonowej bombie.

Znalazlam na YT ciekawy oryginalny film, na ktorym Brytyjczycy wysadzaja wyspe, a raczej bunkry i fortyfikacje, ktore sie na niej znajdowaly. Mialo to miejsce juz po wojnie, 18.IV.47 o 13.00.  Operacja nosila nazwe Big Bang lub British Bang. Na szczescie piaskowcowa struktura wyspy uniemozliwila jej calkowite zniszczenie, tlumiac sile wybuchu. Zniszczeniu ulegla jedynie jej poludniowa czesc. Stara kartka pocztowa z 1890 roku ukazuje wyspe przed wysadzeniem (Wikipedia):

Na pierwszym planie jest wlasnie czesc poludniowa, ktora teraz tworzy wielka lake, na ktorej siedzielismy na lawce. Klify od tej strony zniknely, a rumowisko utworzylo lagodne zejscie do morza. Dla porownania jej widok obecny (fotos-aus-der-luft.de)

Malownicza sciezka i widok na wyspe Düne, gdzie znajduje sie lotnisko dla awionetek. Ruch tam jak na Okeciu, nie wszystkim bowiem usmiecha sie plynac statkiem i dla spieszacych sie, sa do dyspozycji male samoloty. Lot w obie strony kosztuje ok. 180€.

Widziany na wczesniejszym zdjeciu kosciol i cmentarz obok.

Znak rozpoznawczy Helgolandu, malenkie malownicze domki plazowe. W niektorych sa na dole sklepiki. Na drugim zdjeciu muszla koncertowa, gdzie akurat wystepowal organista. Gral nawet niezle kawalki, ale takie bardziej sanatoryjno-fajfowe, na modle niemiecka, ma sie rozumiec. Siedzielismy sobie na jednej z wielu lawek i z przyjemnoscia sluchalismy, czekajac na godzine zamustrowania w drodze powrotnej. Muszla stoi na deptaku, tuz kolo portu, a grajek jest chyba oplacany przez miasto, ku przyjemnosci urlopowiczow.
Jutro opisze specjalny odcinek wyspy i jego mieszkancow.

Zdjecia mozna powiekszyc kliknieciem.