Pozegnanie z zurawiami.

Poniedzialek byl dniem szalonym, co najmniej jesli chodzi o pogode. Huragan od nas oddalil sie w Waszym kierunku i, jak czytalam na fejsie, mieliscie w takcie kwadransowym slonce/biale chmury/czarne chmury/deszcz/snieg/grad/wichure. Tu bylo podobnie, ale na szczescie bez sniegu, a wiatr nieco sie uspokoil. No i takt wydluzyl do godziny, bo wiatr juz tak szybko nie przeganial chmur, jak u Was. Glownie jednak bylo slonecznie, az do tego momentu:

Tu z jednej strony slonce, z drugiej szykowalo sie na zdrowa burze, ale jakos przeszlo bokiem, wiec wzielam Buraczka na spacer. Nie szlysmy jednak bardzo daleko, bo nie chcialam doznac takiego losu jak moj slubny dzien wczesniej podczas orkanu. Wychodzil z Toya z domu podczas slonecznej pogody i czystego od chmur nieba, a wracal ociekajacy woda, bo ich po drodze dopadla nagla ulewa. I tak dwa razy, ledwie zdazyl sie po pierwszym razie dosuszyc.
Slonko nawet lekko przygrzewalo, okolicznosci przyrody wyrywaly mi z piersi bujnej co raz to westchnienie zachwytu, Buras latal jak nawiedzony i bylo fajnie.

Ale, tradycyjnie juz, za dlugo fajnie byc nie moglo, bo kolejne chmursko zasadzalo sie nas nas, biedne dwie pszczolki.

Jeszcze w ostatnich promieniach usilowalam sfocic Toyke przy zbiorniku retencyjnym, ale mi w ulamku sekundy opuscila glowe i zdjecie wyszlo uciete. A potem bylo juz tylko coraz ciemniej.

Toyi to zupelnie nie przeszkadzalo i na pobliskiej jesiennej lace (uonce) polowala na myszy.

Nagle dobiegl mnie dzwiek, tak charakterystyczny, ze powinnam go rozpoznac natychmiast. Ale byl stlumiony odlegloscia, wiec zrazu rozgladalam sie wokolo, probujac znalezc jego zrodlo i dopiero pozniej zajarzylam, ze to zurawi klangor. Zadarlam wiec glowe  i od razu znalazlam klucz na niebie.

Pomachalam im, zyczac dobrej podrozy i szczesliwego powrotu do nas na wiosne. Przedostatni dzien pazdziernika... Niedlugo nastapi gwaltowny koniec barw, wszystko zszarzeje, zbrunatnieje i w koncu okryje sie biela. Niby w kalendarzu jeszcze jesien, ale co to za jesien? Mala pustulka jeszcze poluje na myszy, ale i one niedlugo znikna z pol, szukajac dogodniejszego miejsca do przezimowania.

A potem zaczelo kropic, wiec pospieszylysmy do domu.