Nie mam sily...

Chyba poprzestane na wklejaniu na blog pieskow, kotkow i kwiatkow, bo to takie bezpieczne i skoncze z pisaniem, bo zaczyna mi sie wydawac, ze kopie sie z koniem, a ze kazdy kon, chocby i maly kucyk, jest w tej dyscyplinie znacznie ode mnie lepszy, wiec po co ryzykowac siniakami? Zaczynam miec wrazenie, ze ten caly koronawirus mniej szkodzi plucom, a bardziej mozgowi, co najmniej u niektorych.
Gadam sobie online z osoba polskojezyczna, ale zamieszkala w USA. Wyrazam swoje zdanie o ich bandyckiej polityce, wtracaniu sie w wewnetrzne sprawy innych panstw, najczesciej zreszta tych dysponujacych zlozami i wywolywaniu swiatowych awantur, ktore szkodza innym (tzw. arabska wiosna przelozyla sie na liczbe migrantow chcacych do Europy, po zamordowaniu jedynej osoby, ktora umiala trzymac to towarzystwo krotko za twarze). W odpowiedzi dostaje wyklad, ze ktos musi utrzymywac porzadek na swiecie, a jenkesi sa do tego stworzeni. Nie wiedzialam, czy smiac sie, czy rozplakac nad tym kowbojskim fanatyzmem i krotkowzrocznoscia. Na moje argumenty slysze, dlaczego ja tak bardzo nienawidze USA. A to panstwo jest mi doskonale obojetne, choc widze rowniez jego dobre strony, nie zeby mial ich duzo, ale ma. Pierwszy z brzegu przyklad to opieka nad zwierzetami i bezwzgledne srogie karanie tych, ktorzy sie nad nimi znecaja. I nie ma znaczenia, ze to muzina albo ortodoksyjny zyd, kazdy jednakowo dostaje po dupie. W Europie zwierze to wlasnosc i jest traktowane jak przedmiot, np. zabicie cudzego psa to uszkodzenie wlasnosci, za ktore wprawdzie mozna dostac wymierne odszkodowanie, ale poza tym sprawcy uchodzi ten czyn na sucho, nikt go nie zamknie za uszkodzenie przedmiotu.  Nie ma natomiast mojej akceptacji samozwancza funkcja swiatowego zandarma. I tyle. A slabosc systemu zdrowotnego i socjalnego widac wyraznie w chwili obecnej, kiedy panuje pandemia.
W Polsce ta sama pandemia rowniez odkryla bezwartosciowosc i nieudolnosc obecnego rzadu, jego rozrzutnosc i glupote oraz bezkompromisowe dazenie do utrzymania wladzy. Ale kiedy napisalam o tym w poscie, znow pada pytanie, za co ja tak te Polske nienawidze. Pytajacemu nawet przez mysl nie przeleci, ze brak z mojej strony zachwytu i konstruktywna krytyka moglaby byc spowodowana uczuciem przeciwnym do nienawisci. Ja w tym kraju przyszlam na swiat, pobieralam nauki, wyszlam za maz i urodzilam dwoje dzieci i on nadal jest mi blizszy niz moje nowa ojczyzna z wyboru. Kiedy widze, ze jakis psychopata ze swoimi przybocznymi depcze moj kraj i odlewa sie wielokrotnie na konstytucje, kiedy skazuje starych ludzi na brak pomocy lekarskiej, a tym samym na smierc (moj ojciec), przez ktorego placze moja matka zamknieta przymusowo w domu, bo dewiant wykorzystuje pandemie do szykanowania spoleczenstwa, szczegolnie tej jego czesci, ktorej rowniez nie podoba sie jego dyktatura - to nie bede milczala, bo komus sie wydaje, ze skoro zamieszkalam za granica to nie mam prawa wypowiadac sie o sprawach polskich. Nie przeszkadzaja tej osobie glosujacy gorale z Jackowa, bo wybieraja pis, na zlosc pozostalym w kraju, choc sami juz nigdy tam nie wroca. Ja przynajmniej w tej kwestii nie mieszam sie, wlasnie dlatego, ze tam nie zyje.
Odsadza sie mnie od czci i wiary, bo smiem krytykowac uchodzcow, a sama jestem jedna z nich. Otoz nie jestem i nigdy nie bylam uchodzca, nigdy nie wnioskowalam o azyl. Widze jednak, jak gigantyczna jest roznica w traktowaniu bialych i kolorowych, a szczegolnie muzulmanow, jak bardzo wzrosla przestepczosc, szczegolnie morderstwa, gwalty i delikty z uzyciem noza, a sprawcy pozostaja bezkarni. Jak politycy reaguja na protesty i krytyke Niemcow, nazywajac ich faszystami i przyporzadkowujac do radykalnej prawicy. I znow pada pytanie, za co ja ich tak nienawidze. A oni, podobnie jak Ameryka, sa mi obojetni, do czasu, kiedy nie ruszaja mojej rodziny albo mojej wlasnosci. Nauczylam sie juz zyc w strachu, chodzic z gazem pieprzowym w kieszeni, ale nie ma mojej zgody na poblazanie, tolerowanie kryminalistow i traktowanie ich lepiej niz tych, ktorzy na nich pracuja. I nie, nie jestem rasistka, nie lubie tylko, kiedy traktuje sie mnie jak idiotke.
Niektorzy ludzie zwykli myslec czarno-bialo, wiec skoro nie pieje peanow na jakis temat, musi to niechybnie znaczyc, ze nienawidze, innej opcji nie ma. Czy ja kazdemu z osobna i za kazdym razem musze tlumaczyc, ze nie jestem wielbladem?
Druga czesc w nastepnym wpisie.

Pozostancie zdrowi.