Na zachete.

Wbrew pogodzie na zewnatrz, wbrew kalendarzowi, wbrew malkontentom i marudom, u mnie dzisiaj wiosennie. Pomyslalam sobie, ze moze ta wiosna zapomniala, co powinna robic i jak wygladac o tej porze.
Postanowilam jej pomoc i pokazac, ze swiat moze prezentowac sie inaczej niz przez ostatnie tygodnie.

Poczawszy od mojej brzozy zaokiennej, ktorej bardzo do hmmm... twarzy?... galezi? w bladozielonym tiulu ledwie widocznych malenkich listeczkow.

Obok rosnaca czeresnia przebierze sie, dla odmiany w niewinna biel kwiatow zapowiadajacych obfite owocowanie.

Ulice przestana byc wreszcie szaro-bure i pas zieleni, ktory je przedziela, wybuchnie ostra zolcia narcyzow, a drzewa niesmialo otula sie delikatna zielenia.

 

Zewszad dobiegna nasze nozdrza aromaty roznych kwiatkow...

... a drzewa ustroja sie w roznokolorowe i powiewne sukienki, z ktorych platki spadna na ziemie jak cekiny gubione przez tancerke na sali balowej.

Wreszcie wszystkie ogrodki rozswietla sie biela i zlotem narcyzow i zonkili. Ten zapach...

W koncu nastapi krotkotrwala eksplozja azalii i rododendronow, malujac otoczenie najbardziej niezwyklymi kolorami.
To co, wiosno, teraz juz na pewno przypomnialas sobie, co masz do zrobienia. Robimy deal? Ty wreszcie nadejdziesz, a mnie poprawi sie humor.

Wczoraj wieczorem slychac bylo przez kilka godzin, z niewielkimi przerwami, klangor zurawi przelatujacych nad miastem. Widac nie bylo nic po ciemku i nie wiem, czy byly to kolejne klucze, coraz to inne, czy tez jedno stado robilo kolka nad okolica. W kazdym razie przylecialy! A one wiedza najlepiej, wiec nalezy przypuszczac, ze i wiosna tuz tuz.