Ale sie ciesze!

Dzisiaj rano Anka Wroclawianka swym podstepnym postem spowodowala byla, ze nieapetycznie zzielenialam z zazdrosci. Takie fajne prezenty podostawala, a mnie nikt nie kocha... Kiedy bylam bliska nalozenia na paszcze pudru, by zatuszowac niezdrowa zielen oblicza mego, zadzwonil dzwonek do drzwi, a za nimi stal przystojniak z paczka. Dla mnie! Zaraz tez zweryfikowalam brak milosci do mej skromnej osoby, a Ance w mysli pokazalam jezyk.

- No - pomyslalam sobie - teraz niech Ona mi zazdrosci!
Troche juz wiedzialam, co to za paczka i od kogo, bo jak pamietacie, wygralam u Ilonusi rocznicowe candy. Tylko zapomnialam o nim, kiedy po lekturze posta Anki uzalalam sie nad swoim podlym losem.
Zaczelam sie do paczki dobierac, a latwo wcale nie bylo, bo Ilonus tak ja okleila, tak ja zamotala, tak ja zabezpieczyla, ze powoli tracilam nadzieje na poznanie jej zawartosci. Miecka dzielnie mi sekundowala, sama ciekawa, co tez tam w srodku jest. Kiedy wreszcie udalo mi sie karton otworzyc, z przerazeniem stwierdzilam, ze to nie koniec ciezkiej harowki z wydobywaniem skarbow. Kazda czesc byla starannie zapakowana w folie babelkowa i dodatkowo oklejona tasma. Zgrzytalam zebami i malo brakowalo, abym ich uzyla do rozgryzania tej tasmy i szarpania folii. Wreszcie sie udalo! Spocona bylam jak gornik na przodku.

Najpierw rzecz jasna, wszystko musiala przetestowac Miecka, a kiedy wreszcie skonczyla, moglam sie zabrac do fotografowania, zeby podzielic sie z Wami moimi pieknymi prezentami i majac cicha nadzieje na zmiane karnacji u Anki.

Ozdobna deseczka do krojenia, na ktore wydalam kategoryczny zakaz. Bedzie zdobila kuchnie.

Ceramiczny ptaszek, godnych rozmiarow, nie zaden mikrocipi. Gdzies zawisnie, musze sie tylko zastanowic, gdzie bedzie jego miejsce.

Cos, o czym marzylam przez cale zycie - pawie piora! Zawsze chcialam je miec, a nigdy nie bylo mi dane, moglam je podziwiac jedynie na obrazkach. Miecka wykazywala wrecz niezdrowe zainteresowanie piorkami, wiec dla ich bezpieczenstwa znalazlam dla nich miejsce na regale pod samym sufitem.

Bylo cos jeszcze! Niespodzianka, o ktorej nie bylo slowa w candy, ale za to byly na jej temat dyskusje w komentarzach pod moim postem o skalniaku. Bedzie jak znalazl na przyszla wiosne do wysiania, a pachnace wieczory beda mi przypominaly Ilone. Smiac mi sie chcialo, kiedy Maciejka obwachiwala maciejke.
Tak sobie wgrywalam zdjecia na komputer, gdy nagle z pokoju dolecialo mnie rozdzierajace kocie miauczenie. Wystraszona pobieglam ratowac mieckowe zycie i zastalam taki widok:

Miecka modlila sie glosno do pawich pior, chciala wymusic na mnie dostep do nich. Po moim trupie! Juz wiem, jakby sie to spotkanie dla piorek zakonczylo. Pewnie dostalabym na otarcie lez nastepne od Ilony i Julka, ale po co ich fatygowac? Wole te holubic i chronic.

Ilonus, jak juz napisalam w tytule, bardzo sie z prezentow ciesze, sa sliczne, a dzieki Twoim wielkim staraniom z pakowaniem, doszly wszystkie nieuszkodzone. Bardzo, bardzo Ci dziekuje.