B - jak Bulczyk.

Czy uwierzycie, ze za kilka dni uplyna dwa lata, od chwili, kiedy Bulczyk zaczal nam w domu rzadzic? A tak to niewinnie na poczatku wygladalo, ta plamecka na brodce, te oczeta, rozowy nosecek, lapecki. Ta umiejetnosc "rozmawiania" z czlowiekiem, czyli takie ptasie gruchanie, spojrzenie pelne kokieterii, pchanie sie na kolana kazdemu, kto usiadzie, bez ogladania sie, czy to domownik czy obcy.
Bulczyk mruczy bardzo cichutko i czasem, kiedy tak siedzi u mnie na kolanach albo na stole obok lapka i poddaje sie z luboscia miziankom, az musze dotknac jej gardziolka, zeby sie upewnic, ze naprawde mruczy, bo wcale jej nie slychac. Miecka za to burczy jak traktorek.

Na poczatku pilnie schodzila wscieklej Miecce z drogi, ale w koncu na tyle sie zadomowila i poczula wspolwlascicielka terytorium naszego mieszkania, ze dzielnie stawia czola prychajacej starszej siostrze. Potrafi ja pogonic, a ostatnio coraz czesciej sama ja zaczepia i to Miecka zaczyna Bulczykowi schodzic z drogi. Nie ma juz dla Bulki zadnych swietosci i miejsc tabu, kladzie sie  gdzie chce, nawet na miejscach dotychczas nalezacych wylacznie do Miecki.
Parapet nad przyjemnie grzejacym kaloryferem jest nie lada gratka, wiec kazda pilnuje, zeby jak najszybciej posadzic tam zadek i mozliwie dlugo nie schodzic, bo druga natychmiast wykorzystuje sytuacje.
Bulczyk nie spi z nami  w sypialni, bo to juz jest krolestwo Miecki, ale bywa, choc niezwykle rzadko, ze tak na przekor wpadnie sie polozyc i wtedy Miecia musi sie obejsc smakiem. Za nic bowiem nie poloza sie razem na lozku, chocby w przeciwleglych jego rogach.
Najlepsza wiadomoscia jest jednak to, ze Bulka zupelnie przestala sikac w miejscach do tego nie przeznaczonych. Z tego wniosek, ze wczesniej byla to batalia o terytorium i kiedy poczula sie juz ostatecznie na wlosciach, zaprzestala znaczenia terenu. Dwa razy zostala zamknieta przez pomylke w pokoju goscinnym, ktory wczesniej obszczywala z zapalem godnym lepszej sprawy. Zaczelismy wiec zamykac pokoj, zeby uniemozliwic jej tam dostep. Siedziala za kazdym razem dosc dlugo sama, zanim sie zorientowalam, ze kota nie ma i nie zaczelam jej szukac. Zawsze tez z drzeniem serca sprawdzalam, czy nie napsocila, ale nie. Ona chyba nie umie miauczec, bo nie awanturowala sie tez, ze wyjsc nie moze. Miecka wyszlaby sama, bo umie otwierac drzwi, ale Bulczyk czekal i cierpial w izolacji.

Apetyt dziewczynce dopisuje, ale ruchliwosc i rozsadzajaca ja energia nie pozwalaja jej przytyc, chude to jak szczypiorek na przednowku, leciutkie jak pioreczko, mozna ja podniesc jednym palcem. Miecke natomiast bierze sie w dwie rece i trzeba jeszcze przy tym wysluchac jojczenia, groznych powarkiwan i syczenia, tak nie znosi byc brana na rece.
Nie ma papierosa, ktorego bym nie wypalila bez Bulkowego towarzystwa na balkonie, bo skoro tylko go otwieram, ona juz tkwi na balustradzie. Jest taka cwana, ze kiedy slyszy zakretke od sloika (uzywamy zamiast popielniczek), sama zeskakuje i czeka przy drzwiach na wpuszczenie.
Ma wielka potrzebe bliskosci, czesto nawet  ociera sie o lezaca Kire, ze nie wspomne o czlowiekach. Tylko do Miecki nie ma dostepu, a przypuszczam, ze chetnie by sie z ta zolza zaprzyjaznila. Nie traktuje jej jednak z poczatkowa unizonoscia, ale jak rowna sobie. I dobrze!
Namietnie lubi wypoczywac(?) na kancie drzwi do salonu. Jak jej ten chudy zadek sie nie odgniecie.

Bulka to bardzo psi kot, przybiega na zawolanie, zawsze jest w dobrym humorze i cieszy sie z kazdego przejawu zainteresowania jej osobka. Oraz lubi wychodzic przed dom na smyczy. Mam wiec psa, psokota i kota.
To naprawde najcudowniejsze i najbardziej kontaktowe stworzenie pod sloncem i choc swego czasu mialam przeblyski zwatpienia, kiedy zaszczywala mi wszystko, co jej sie pod lapecke nawinelo, czy dobrze zrobilam, ze sie dokocilam, to nigdy nie powstala mi w glowie mysl, zeby sie jej pozbyc. Adopcja to powazna sprawa, podobnie jak z dziecmi. Nie mozna oddac dziecka z powrotem, bo nie spelnia naszych oczekiwan. To swego rodzaju loteria, bo nigdy nie wiadomo, jakie dziecko nam sie trafi, ale to nie zabawa, zeby wymieniac w razie klopotow na inny model albo pozbyc sie problemu.