Przymuł.

Tyle mam w glowie nowych pomyslow na posty, ale zanim wroce do rzeczywistosci i regularnego blogowania, musze otrzasnac sie ze stanu przymulenia oraz od nowa przyzwyczajac sie do zycia we wlasnym domu. Ani sie nawet nie rozpakowalam, wyjelam tylko wedliny, wrazilam je do lodówy, a reszta lezy. No dobra, wyjelam jeszcze szczoteczke do zebow i najpotrzebniejsze kosmetyki. Cwanie umiescilam walize w zamknietym pokoju goscinnym, wiec mi w oczy nie wlazi i nie wywoluje wyrzutow sumienia. Nie ma juz zagrozenia, ze cos mi w niej zgnije i samo sie wypakuje, wiec co tam! Niech se lezy dotad, az ja dojrzeje do wypakunku.
Nie tylko jestem zmeczona i boli mnie glowa, to jeszcze mam pelne rece roboty z uzupelnianiem deficytu mizianek u kotow. Slubny wprawdzie dbal o nie, dawal jesc, czyscil kuwety i rozdzielal gotowe do bitki bestie, ale mizianki to juz wedlug niego wielka przesada, zwlaszcza ze nie przepada za kotami. A wiec chwala mu za to, co w ogole dla nich zrobil przez ten tydzien, bo mogl przeciez je zaglodzic, co nie? :D
Nie obiecuje wiec, ze tak od razu zaczne pisac regularnie, ale sie postaram, jak mi czas pozwoli, bo od dzisiaj powrocilam do trybu fabrycznego i nie ma to-tamto, trza tyrac, bo samo sie nie zrobi.
Witam wiec wszystkich stesknionych po przerwie (wcale nie wakacyjnej) i lece nadrabiac zaleglosci czytelnicze.