Wbrew niecheci.

Po jednodniowej przerwie wracam do relacji z wywczasow w Uc. Apel o glosowanie na zwierzaki Przemka byl jednak wazniejszy i nie mogl czekac. Zaglosowaliscie juz dzisiaj? Jesli nie, kliknijcie w serduszko po prawej stronie, wybierzcie wojewodztwo podkarpackie i  schronisko Przemka, Zurawica, Orzechowce 3. I tak codziennie prosze, do konca pazdziernika. Musimy wygrac!

Czwartek przywital nas nie tylko sinym niebem z ciezkimi chmurami zdajacymi sie wisiec metr nad glowami, ale i porywistym wiatrem. O ile poprzednie dni byly w miare cieple i bezwietrzne, choc zadeszczone, tak ten dzien nie motywowal do niczego. A byl to dzien, kiedy z wizyta do Lodzi nadciagnac mialy Balumy czyli Pawel z Polowka, jak ja pieszczotliwie nazywa. Jak powiedzieli mi juz podczas spotkania, tez mieli rankiem bardzo mieszane odczucia w kwestii wycieczki i zastanawiali sie, czy jej nie odwolac. W takim przypadku pewnie obie strony bylyby zadowolone mogac pozostac w cieplych lozkach, ale jak sie pozniej okazalo, nie przezylibysmy calkiem fajnego dnia ze soba. Dobrze wiec sie stalo, ze ich przyjazd doszedl do skutku. Szkoda tylko, ze Palmiarnia byla tego dnia zamknieta, bo tam wlasnie chcielismy sie spotkac. Stanelo wiec znow na Makulaturze. Nigdy wczesniej nie bywalam tam tak czesto! :)
Zaczelismy od kawy. Ze zdjec zamieszczanych na blogach czy fb wiedzielismy co najmniej jak wygladamy, wiec bez trudu sie rozpoznalismy. Tematow przez caly dzien nam nie brakowalo, a zachowywalismy sie, jakbysmy znali sie od-nie-wiem-jak-dawna. Znow dal znac o sobie blogowy fenomen, czlowiek widzi sie z kims po raz pierwszy w zyciu, a zdaje sie, jakby znal go od wiekow. Nawet dzielaca nas generacja, bo Polowka jest w wieku mojej corki, a Balum niewiele starszy, zupelnie nie przeszkadzala w zajmujacych rozmowach.

Jedno mnie tylko zaskoczylo, ze Balum jest tak wysoki. Ja naleze raczej do kobiet dosc wyrosnietych, a zobaczcie, jaka ze mnie przy nim kruszynka.

Na szczescie nie padalo zbyt intensywnie, a potem w ogole przestalo, udalismy sie wiec via Park Sledzia i plac Wolnosci, gdzie na cokole stal sobie Kosciuszko, udekorowany jednym rogiem i fioletowa peleryna - na ucka promenade, czyli Piotrkowska, ktora o tej porze i w te pogode byla nieco pustawa.

Kiedys, przed laty, Sonic zadedykowala mi post o podworku, gdzie mury kamienic wylozone sa lusterkowymi mozaikami. Za kazdym pobytem w Lodzi chcialam je zobaczyc, ale zawsze cos stawalo mi na przeszkodzie. Tym razem bylismy tak blisko, ze grzechem byloby nie skorzystac z okazji. Przedstawiam Wam Pasaz Rozy. Wedlug wiki: Niezwykłe lustrzane podwórko stało się sławne gdy artystka Joanna Rajkowska wyłożyła jego część lusterkami i tym samym stworzyła pracę "Pasaż Róży". Okazją do tego był Festiwal Czterech Kultur.

Kto tu komu robi zdjecia? :)

Wiecej zdjec z tego jedynego w swoim rodzaju przepieknego zakatka TUTAJ.
Poczlapalismy dalej Piotrkowska, fotografujac sie przy slynnych pomnikach trzech fabrykantow, latarniku i zwiedzajac rozne znajome zakamarki.

A to filutka z tej Polowki! Lapie latarnika za zadek, az sie zdziwiony odwrocil. :)

Pasaz Rubinsteina, gdzie bywalam z malenka Pierworodna

I gdzie wpadla do fontanny z panna

Tu mieszkalismy, ale wtedy to podworko nie prezentowalo sie tak okazale.

Tu zakonczylismy zwiedzanie Piotrkowskiej i z przyczyn subiektywno-obiektywnych udalismy sie w droge powrotna do Makulatury, gdzie zglodniali zjedlismy z apetytem obiad w Pierogarni. Tym razem wzielam takie pierogi, jak trzeba, odsmazane z cebulka. PYYYCHAAA...

A potem jeszcze snulismy sie to tu, to tam, bo jakos nie moglismy sie rozstac, tak fajnie sie gadalo.

Zdjecie Baluma, ktore bez pytania zwinelam ;)

Tuwim jak tajemniczy Don Pedro, szpieg z krainy deszczowcow

Az w koncu nadeszlo nieuchronne, trzeba bylo sie zegnac, bo pora byla po temu. W prezencie pozegnalnym dostalam ogrrromny karton wuzetek Polowkowej roboty, bo trzeba Wam wiedziec, ze Polowka to prawdziwy samorodny talent cukierniczy. Jakie ona robi torty, jakie cudne piernikowe domki na swieta, jakie makowce wedlug starych sprawdzonych przepisow - no cuda, cudenka! Kilka tygodni temu wyrazilam nieopatrznie zachwyt wuzetkami, ktorych zdjecie Balum umiescil na swoim blogu. No i prosze, specjalnie dla mnie Polowka upiekla i do samej Uc dostarczyla. Czy ja nie jestem dzieckiem szczescia?

To tez zdjecia robione przez Baluma, rowniez ukradzione  ;)

Wieki cale nie jadlam wuzetek, wiec apetyt moj byl duzy. Ale nawet z takim apetytem nie dalybysmy z mama rady pochlonac tych ilosci, wiec jeszcze kilku osobom sie dostalo i wszyscy az sie oblizywali oraz stekali z rozkoszy. No mowie Wam, niebo w gebie!
Zapewne zadajecie sobie pytanie, co z moja dieta? Zostawilam ja w Getyndze, a co se bede zalowac dobrego jedzenia! Wrocilam do domu i z powrotem na diete, niestety o kilogram ciezsza. Mus odrabiac te kilogramy :) Acha, wcale ich nie zaluje, warto bylo!
Balumy moje kochane, zastapiliscie mi na tym niby urlopie wyteskonine slonce, ktore nie chcialo pokazac sie zza chmur, Wasz przyjazd i spedzone z Wami godziny w pelni zrekompensowaly mi brak pogody i matczyne marudzenie. No i jeszcze ta wuzetkowa rozpusta! Dziekuje Wam za ten wspanialy dzien i mam nadzieje na kolejne spotkania, moze w troche lepszych okolicznosciach meteorologicznych.