Ogrod botaniczny.

Czy uwierzycie, ze ja, lodzianka z urodzenia, ktora spedzila w tym miescie ponad 30 lat, nigdy wczesniej nie bylam w tamtejszym ogrodzie botanicznym? Ten obecny powstawal w latach 70-tych i jego ulepszanie trwa nadal, zreszta przeczytajcie pod podanym linkiem.
W piatek pogoda wprawdzie zaczela sie poprawiac, ale przed poludniem mama byla w Wigorze, a po poludniu bylysmy u kuzynki na imieninach, wiec kiedy w sobote rano zobaczylam podczas pierwszego dymka na balkonie to

postanowilam, ze trzeba te resztke pobytu dobrze wykorzystac. Autobus mialam kwadrans przed 18.00, wiec czasu bylo dosyc i padlo na ogrod botaniczny wlasnie. Szokiem dla mnie bylo to, ze za wejscie trzeba bylo zaplacic, u nas wstep do obydwu ogrodow botanicznych jest wolny. Obok budki z kasa stoi sobie taki posazek, a z jej dachu wita wszystkich dorodny krzyzak.

Ogrod jest ladnie polozony,  zadbany i bardzo rozlegly, jest gdzie wedrowac.

Mama lubi wprawdzie chodzic, ale juz nie te nogi, wiec czesto przysiadala na laweczkach, a ja w tym czasie eksplorowalam najblizsze okolice i robilam niezliczone zdjecia. Na trzech pierwszych sa jakies rzezby z wikliny.

Jeszcze wielka mnogosc kwiatow, ale przewazaja zwiastuny jesieni, astry, dalie, sloneczniki i hortensje. Znow ogarnal mnie amok, bo co kwiatek, to ladniejszy i nie moglam sie oprzec.
Bardzo ciekawie zaaranzowane jest alpinarium, jest gdzie sie wspinac, a wielkie glazy tworza przepiekne kompozycje.

Nie brak tez wody, naliczylam trzy stawy. Najwiekszy jest prawie caly zarosniety grzybieniami, szkoda, ze akurat nie kwitly, to musi byc powalajacy widok.

I znow mama przysiadla, a ja buszowalam po alejkach.

Ostatni oka rzut i czas sie zbierac w droge powrotna

Cudny spacer, ale nie sposob zobaczyc wszystkiego w tak krotkim czasie. Podobno na wiosne, kiedy kwitna cale kobierce tulipanow, ogrod cieszy sie wielkim wzieciem i kolejki po bilety ciagna sie az do ulicy. Moze kiedys uda mi sie utrafic na te tulipany.
Jeszcze po drodze na szybko pstryknelam Stajnie Jednorozca, jak powszechnie nazywa sie kolorowy przystanek przesiadkowy, pisalam o nim TUTAJ i nowy fajny mural.

Trzeba bylo sie spieszyc, gotowac i zjesc obiad, spakowac sie i szykowac do odjazdu. Nie moglo byc tak slonecznie i cieplo przez pozostale dni mojego pobytu? Wrrr... Ale dobry i jeden dzien slonca.