Sama nie wiem, jak zatytulowac...

Przypadki rzadza naszym zyciem. No bo jak nazwac fakt, ze bedac u znajomych, zajrzalam do lezacego na stole lokalnego dziennika? Nie czytam go na codzien, wiadomosci czerpie z internetu i telewizji, a tego wlasnie dnia nie tylko spojrzalam na strone tytulowa gazety, ale przewrocilam kartki, zeby przejrzec wiadomosci lokalne. Nigdy tak nie robie bedac u kogos. Fatum?
Moj wzrok przykula wzmianka zatytulowana "Ostre sex-maile do 13-latki". I znow nie wiem, dlaczego zaczelam czytac dalej, co mnie w koncu obchodzi korespondencja mailowa jakiejs malolaty? Kolejny przypadek? Czytam wiec, ze pewien 55-letni lekarz z mojego miasta odpowiada przed sadem za pedofilie. No coz, zdarza sie. Czytam dalej, ze w kolejnym dniu procesu zeznaja jego eksmalzonka i policjantka prowadzaca sprawe.
Lekarz powrocil z Korei (pierwsze swiatelko w mojej glowie) po dlugoletnim tam pobycie, a jego eks, ze wzgledu na wspolne dzieci, przyjela go pod dach. W tym czasie lekarz uwiklal sie w zwiazek z 13-latka, zreszta milostka byla obopolna. Malolata wykorzystala znajomosc z jednym z jego synow, czesto bywala u nich w domu, nawet nocowala, pod pozorem "chodzenia" z rownolatkiem. Chodzilo jednak o bliskosc z tatusiem. Tak zeznawala rozwiedziona malzonka, ktora dodala detale z roku 2000, kiedy to jej swiezo rozwiedziony maz, tuz po wyjsciu z rozprawy rozwodowej, na stopniach budynku sadu, przed kamerami spektakularnie protestowal przeciwko reformie sluzby zdrowia (tym razem juz nie swiatelko, ale stroboskop i mloty pneumatyczne!!! - znam goscia! sprawa byla nie tylko publiczna i glosna, ja go znalam osobiscie). Czytam dalej, bo choc nie podano jego nazwiska, ani nawet inicjalow, wiedzialam juz, o kogo chodzi.
Malolata niby zeznawala, ze nie byla ofiara, ze nikt jej nie wykorzystal, kochala faceta - ale prawo jest prawem. Nie napisali, jak policja wpadla na trop ich korespondencji mailowej, pelnej nie romantycznych wyznan, lecz ostrej i brutalnej pornografii, w kazdym razie przez tydzien wymiana maili byla kontrolowana i kiedy umowili sie pod koniec grudnia ubieglego roku na spotkanie, policja juz na nich czekala. Przejeli tez paczke z prezentami gwiazdkowymi dla mlodej. Nie, nie byly to ciuchy, ani nowy smartfon, tylko zabawki i akcesoria seksualne.
Doktorek zostal aresztowany, a rozprawa sie toczy.
Koniec gazetowej notatki, a ja z wrazenia pozbierac sie nie moge.

Poznalam go ponad 20 lat temu przez znajoma, ktora u nich w domu sprzatala i byla jednoczesnie jego pacjentka. Cos tam jezykowo nie mogla dac sobie rady, wiec poprosila mnie o pomoc.
Facet przeuroczy, bardzo przystojny, z rozjasnionymi wlosami, opalony, promieniujacy radoscia, cierpliwy, wykazujacy szczere zainteresowanie pacjentem. Prawie jak doktor Judym w niemieckiej wersji. Spodobal mi sie na tyle, ze nawet zastanawialam sie nad przeniesieniem sie do niego jako lekarza domowego. W koncu jednak sie nie przenioslam, bo mi bylo nie po drodze. O nim i jego rodzinie opowiadala mi czesto owa znajoma, ktora pomagala u nich w domu.
Facet byl troche zdominowany przez zone, pochodzaca z bardzo zamoznej rodziny, wlascicielke luksusowego butiku. To ona namowila go do rozjasniania wlosow, sugerowala sposob ubierania i stylizacje, kazala mu przyjac po slubie jej nazwisko (mial dwuczlonowe) i mimo, ze jako lekarz zarabial nienajgorzej, jego zarobki nie mogly sie rownac jej stanowi posiadania. No ale, jak kto lubi, chyba byli ze soba szczesliwi, w kazdym razie sprawiali takie wrazenie. Mieli dwoje dzieci, pozniej urodzil sie trzeci syn. Bomba wybuchla calkiem niespodziewanie, kiedy wyszlo na jaw, ze zona zdradza go od dluzszego czasu z przyjacielem swojej matki. Jak sie pozniej okazalo, trzeci synek byl owocem tamtego romansu. Facet sie zalamal, prawie zwariowal z rozpaczy. Wtedy to wlasnie mial miejsce ten teatr na schodach sadu. Calkiem niepotrzebnie zrobil przedstawienie w obronie praw swoich pacjentow. Chyba wtedy trafil do szpitala, a potem zniknal z dnia na dzien, co akurat jego pacjentom zycia nie ulatwilo.
Jak sie pozniej okazalo, wyjechal na stale do Korei, nie mogl i nie chcial zyc w tym samym miescie, a nawet panstwie, co jego wiarolomna zona i dziecko, ktore z poczatku kochal i wychowywal jak swoje. Sprawa byla glosna, dyskusjom nie bylo konca. Obie wspolczulysmy facetowi, ze trafil na taka hetere, ktora na sam koniec jeszcze mu rogi przyprawila, ze w ruine obrocila sie tak dobrze rozwijajaca sie jego kariera, ze ona, ta moja znajoma, stracila tak zaangazowanego lekarza rodzinnego.
Odebrala swoje papiery z jego praktyki, zmienila lekarza, a sprawa w koncu ucichla.
Az do teraz, kiedy przeczytalam o nim w gazecie.
Fakty przemawiaja przeciwko niemu, a mnie wierzyc sie nie chce. Jakbym czytala o kims innym, o bezwzglednym pedofilu, przestepcy, ktory wprawdzie wspolzyl z malolata za jej zgoda, ale jako lekarz powinien wiedziec, jakie szkody mogl spowodowac w jej niedojrzalej psychice. A przede wszystkim musial zdawac sobie sprawe, ze to czyn kryminalny. Moze i milosc jest slepa, moze dzisiejsza mlodziez duzo wczesniej dojrzewa do wspolzycia seksualnego, ale na litosc, czego dorosly facet szukal w zwiazku z mlodsza od siebie o 42 lata nieletnia dziewczynka? Mlodsza od jego wlasnych dzieci.

Nie wiem, czy dowiem sie dalszego ciagu, bo jak wspomnialam, nie czytam regularnie tego dziennika, wiec nie bede miala na biezaco dostepu do raportow z sali sadowej. Pewnie go skaza, bo jakze inaczej, sprawiedliwosc jakas musi byc.
A pisze o tym dlatego, ze czlowiek zawsze moze sie pomylic w ocenie innych. Potwory moga miec ludzkie oblicze, czasami bardzo sympatyczne.