Szukajcie, a (nie) znajdziecie.

Jak juz wspomnialam, przez caly czas poszukuje (bezskutecznie na razie) mojej wlasnemi recami wykonanej serwety. Jeszcze nie przejrzalam wszystkich pudel w piwnicy, bo mi sie po prostu nie chce burzyc tej piramidy z nich ulozonej. A co, jesli serweta lezy gdzies na samym spodzie pudla, ktore z kolei umiejscowione jest na samym spodzie owej piramidy? Kazde jedno wypatroszyc i ukladac od nowa? Naprawde nie mam na to ochoty, choc z drugiej strony zlosc mna telepie na mysl, co ja moglam z nia zrobic, ze jej znalezc nie moge.
Jednak nie ma tego zlego... Wiadomo! Jesli szukasz jednego, na pewno znajdziesz cos innego, czego nie tylko nie szukalas, ale nawet nie wiedzialas, ze to w ogole masz. Pamiec ludzka bywa zawodna, a moja coraz bardziej i coraz czesciej.  Juz wspominalam, ze lubie gromadzic rozne przydasie, tyle ze to gromadzenie zupelnie nie jest kompatybilne z pojemnoscia mojej pamieci. Jakos niedlugo po zadolowaniu kolejnego przydasia, zwyklam zapominac, ze go mam. Powinnam chyba zalozyc katalog rzeczy, ktore zalegaja w piwnicznych lochach. No coz, wiazaloby sie to jednak z rozparcelowaniem kazdego pudla z osobna, a jak wspomnialam, nie mam na to ochoty. Zreszta, znajac siebie, szybko wyrzucilabym z pamieci rowniez miejsce przechowywania owego katalogu.
Na razie wiec serwety nie mam, ale za to przypadkiem znalazlam kupiony przed laty material. Co gorsze, juz nawet nie pamietam, po co go kupilam. No i patrzac sobie na ten material i jednoczesnie usilujac sobie przypomniec, co ja w ogole chcialam z niego szyc, poczulam uderzenie w glowe. Pamietacie serial dla dzieci Pomyslowy Dobromir? Otoz tenze Dobromir miewal od czasu do czasu genialne pomysly, ktore objawialy sie uderzeniem  w lepetyne przez taki orzeszek, obrazujacy genialnosc rozwiazania nurtujacego go problemu. Dobromir w tym momencie podskakiwal z okrzykiem AHA! (lub czym w tym rodzaju) i zabieral sie za realizacje.
Tak i mnie oswiecilo, ze z materialu moge uszyc obrus. Przypadki rzadza naszym zyciem, wiec i tu przypadek sprawil, ze kolor tej szmaty byl niemalze tozsamy z kolorem sof w salonie, nieco tylko ciemniejszy. A przeciez kupowalam material, kiedy jeszcze sofy nie byly nawet w planie.
Ze sznurka i dlugopisu skonstruowalam cyrkiel i z jego pomoca wyrysowalam zgrabne kolko. Sfastrygowalam i... stanelam z robota, bo mi sie maszyna do szycia wsciekla. Rwala i petelkowala nici, wiec troche trwalo, zanim opanowalam jej narowy. Potem juz tylko prasowanie i TADAM:

Ta poprzednia, biala serweta nie byla najgorsza, ale denerwowala mnie marszczeniem sie na stole, za sprawa tych koronkowych wstawek. Ta przynajmniej lezy gladko. Z kolorami jest troche jakby przeklamane, swiatlo bylo nie takie. W kazdym razie calosc nie jest tak mdla, jak na zdjeciu.