Dzien czwarty - promenady Travemünde.

Corcia rzucila propozycje, zebysmy jeszcze raz pojechaly do Timmensdorf, moze nie bedzie tak wialo, ale ja nie mialam  ochoty jeszcze raz tam jechac, natomiast dobrze mi brzmialo Travemünden, a informacje z wikipedii  i zdjecia w internetach zachecaly do zwiedzania. Corka usilowala mnie przekonac, ze nie ma tam nic do ogladania, ale w koncu stanelo na tym, ze jesli rzeczywiscie nic nie bedzie, to szybko sie stamtad ewakuujemy gdzie indziej. Ale nie bylo takiej potrzeby.

Znalazlam w sieci zdjecie lotnicze stamtad. To, co na mapce zaznaczylam zielona strzalka, to betonowy cypel, na koncu ktorego stoi mala latarnia morska, na zdjeciu to ta cienka kreska wystajaca z ladu w morze. Widac wyraznie hotel, a nawet stara laternie z cegly. Po tej stronie to nabrzeze nad Trave, a na lewo od cypla to juz Morze Baltyckie.

Najpierw lazilysmy bulwarami wzdluz rzeki Trave, tamtedy prowadzi szlak promowy do Skandynawii, widac zreszta na mapce te przerywane linie miedzy Travemünde a polwyspem Priwall (mozna sobie mapke powiekszyc kliknieciem). To absolutnie typowa miejscowosc urlopowa, pelna straszliwie drogich butikow z klamotami, pamiatkami i roznych lokali gastronomicznych, od smazalni rybek po lodziarnie, tez nie najtanszych. Tam trafilysmy na kolejna filie Niedereggera, wiec odplakalysmy zawyzone ceny i zafundowalysmy sobie, a wlasciwie ja nam zafundowalam lody marcepanowe. Warte byly swojej ceny.

Snulysmy sie po tym deptaku dluzsza chwile, ogladajac rozniaste statki, lódki, zaglowki, motorowki, troche rozgladalysmy sie po sklepach i ogladajac porozstawiane rozne rzezby wiatrowe, ktore poruszaly sie wraz z podmuchami. Aaa, dmuchalo wprawdzie, ale nie tak drastycznie jak dzien wczesniej.

Na samym nadbrzezu, oddzielona od tlumow turystow jedynie niska barierka, siedziala na jajach samica labedzia, zupelnie nie reagujac na obecnosc zainteresowanych i fotografujacych ludzi. W pewnym oddaleniu stal sobie pod pomostem tatus i tez niczym sie nie przejmowal. Kiedy pomyslalam, ze nasze getynskie samce nie pozwola dojsc do brzegu stawu, gdzie na wyspie na srodku siedzi samica na jajach, to z podziwu wyjsc nie moglam, jak tych dwoje bylo wyluzowanych i przyzwyczajonych do obecnosci tych tlumow. Pozniej jeszcze spotkalysmy druga pare, rownie blisko trasy, ktora przemieszczaly sie setki, a moze i tysiace turystow.

Alte Vogtei z 1551 roku. To siedziba wysokich urzednikow prawniczych w sredniowieczu

Kiedy jadlysmy lody, przeplynal obok dostojnie i powoli prom do Helsinek

Nad miasteczkiem goruje 119-metrowy hotel sieci Maritim, ktory ma swoje obiekty praktycznie wszedzie, rowniez na plazy w Timmensdorf albo w gorach Harzu, gdzie spedzalismy weekend, ktory zafundowaly nam corki na 25 rocznice slubu. Stara latarnia morska na jego tle wydaje sie taka malutka.

Zaglowiec PASSAT, bark z 1911 roku, dzisiaj statek-muzeum

Wypasiony statek strazy celnej

Stad kieruje sie ruchem jednostek plywajacych, wieza kontrolna

A to jest stara boja graniczna, na mapce mozna zobaczyc, ze drugi brzeg Trave to juz Meklemburgia-Przedpomorze, kiedys DDR. Dzisiaj ta boja to pomnik

Tu wlasciwie konczy sie Trave i jej nabrzeze, wchodzimy na betonowy cypel.

Jakies inne ptaszysko spi sobie, nie przejmujac sie ludzmi

Bardzo przepraszam za te mewy, za ich ilosc, ale jestem chyba uzalezniona. Mialam ich znacznie wiecej, wybralam najciekawsze.

Skrecamy obok hotelu w prawo i kopytkujemy po nadmorskiej tym razem promenadzie w kierunku Niendorf. Zaraz na poczatku natknelysmy sie na taka perelke.

Zabawne umocowanie lusterek bocznych na kolach zapasowych

Minelysmy okazaly budynek bylego kasyna, obecnie jest to hotel pieciogwiazdkowy i stojacej w glebi stacji kolejowej z informacja, o ktorej odjezdza nastepny pociag do Lubeki.

Wprawdzie nie bylo az tak cieplo, zeby sie kapac, zreszta flaga byla czerwona (dlaczego czerwono-zólta?), ale nie brakowalo surferow, wiec ratownicy na wiezy tkwili na posterunku.

Promenada po prawej stronie miala plaze i morze, po lewej zas wypasione wille. Ehhh... moc w takiej zamieszkac... z widokiem na morze...ehhh...

Byla willa Possehla, handlowca z poczatku XX wieku, teraz restauracja

Tutaj juz dobrze wialo

Hotel Maritim zostal daleko w tyle

Na ostatnim zdjeciu widac juz plaze w Niendorf, kawal drogi zrobilysmy. Stad zawrocilysmy w okolice hotelu, gdzie zostawilysmy samochod i pojechalysmy do domu, gdzie przygotowalysmy cos do jedzenia, bo nie chcialo nam sie juz wychodzic.

Na promenadach czy wiejskich drozkach pozostancie zdrowi.