Cmentarz za Teczowym Mostem.

Przyrzeklam sobie i Wam przejsc sie na cmentarz, ale tym razem, na przekor wszystkiemu, poszlam z Kirunia na miejsce pochowku dla zwierzat. To jedyny cmentarz, gdzie psom wstep nie jest zabroniony.
Cmentarz ow jest w bezposrednim sasiedztwie schroniska dla zwierzat, pieknie polozony w lesie, miedzy dwiema rzekami, Leine i Grone. Wiekszosc z lezacych tam pieskow zna te okolice ze spacerow odbywanych za zycia. Wlasnie tam czesto spacerowalam z Fuselkiem, jako ze mieszkalismy w poblizu. Z Kira bylam tam po raz pierwszy, a dojechalysmy tam autem, bo po przeprowadzce mieszkamy za daleko, zeby dojsc tam piechota.

Na srodkowym zdjeciu jest cmentarz widziany od zewnatrz, na lewym i dolnym od strony rzeki.

Groby sa roznej wielkosci, od takich dla swinek morskich, czy ptaszkow, do odpowiednich dla rottweilerow. Dekoracje tez roznorodne, od krzyzy z aniolkami po jarmarczne wiatraczki i maskotki.

Po lewej nagrobek dwoch szczeniaczkow, 6-cio i 7-miotygodniwego, a po prawej jeden z tych calkiem malutkich dla ptaszkow.

Po niedawnej wichurze cmentarz przedstawia troche chaotyczny widok, poprzewracane znicze, a groby przysypane opadlymi liscmi. Na gornym zdjeciu nagrobek pieska Mäxchen, a pod spodem napisane, ze byl "mala sluzba budzikowa". Jak i na ludzkich nekropoliach, tak i tutaj sa groby mniej lub bardziej zadbane.
Kociki tez maja tam swoje miejsce pochowku.

Kazdy jeden z tych grobkow, czy to psi, czy koci, albo inny, lapie za serce i budzi wspomnienia o wlasnych zwierzaczkach, ktore odeszly za Teczowy Most. W pogodny dzien mozna przysiasc na jednej z wielu rozstawionych tam lawek i podumac o naszych malych przyjaciolach, jedynych istotach, ktore tak bezinteresownie potrafily nas kochac i ktorych strata nie przestaje bolec.

Rzucilysmy tez z Kira okiem na biedne sierotki ze schroniska. Koty olaly nas z wrodzona sobie godnoscia, za to psy rozszczekaly sie wnieboglosy...

...co na tyle zdenerwowalo Kirunie, ze nie chciala podejsc blizej do klatek. Nie wiem, ile w sumie bylo kotow, bo one sa nie tylko na zewnatrz, natomiast psow bylo najwyzej pietnascie, co jest tutaj spora liczba.
Wykorzystalysmy ladna pogode i przeszlysmy sie jeszcze kawalek brzegiem rzeki.

Tak wiec tradycji stalo sie zadosc, na cmentarzu bylam, a ze na zwierzecym? No coz...