Maciejka w Lazienkach (Krulefskich)

Nieraz juz pisalam, ze nasza kotka to niezwykle mile stworzenie, ale jednej rzeczy nie jest w stanie zaakceptowac: zamknietych drzwi. Tak wiec wszystkie stoja otworem, a kiedy wychodzimy z domu, nawet na krotko, musimy zamykac na klucz, bo kto wie, co w tym malym czarnym lebku sie ulegnie. Kiedy jeszcze mieszkala u mojej corki, wymknela sie w nocy na klatke schodowa, pomylila pietra i zawitala do sasiadki mieszkajacej wyzej. Tam schowala sie za kanape i jojczyla wnieboglosy, co obudzilo corke, ktora w ogole nie slyszala, kiedy Miecka otworzyla drzwi i poszla zwiedzac klatke schodowa.
Gorzej z korzystaniem z Lazienek, to jest... lazienki. Dzielimy ja z Mieckowym kibelkiem, wiec awantury i dobijanie sie do drzwi jest u nas na porzadku dziennym. Na dluzszy pobyt, czy kapiel, zamykamy na klucz, a niedlugo potem zaczyna sie zalosne jojczenie i skakanie na klamke. I nie myslcie sobie, ze koteczka nie moze wytrzymac ze swoja potrzeba, nie. Ona MUSI wiedziec, co sie dzieje za tymi zamknietymi drzwiami, bo inaczej chora chodzi. Ostrzegamy nocujacych u nas gosci, zeby zostawiali szpare w pokoju goscinnym, jesli nie chca byc obudzeni w nocy Mieckowym skakaniem na klamke.

Kiedy dzisiaj mylam zeby, Miecka dala glosno znac, ze ona tez chce wejsc, wiec ja wpuscilam i psotnika sfocilam. Na zdjeciu z lewej widac daszek jej kibelka, ale nie kibelek byl przyczyna dobijania sie do lazienki.

Jej staly repertuar to chowanie sie w czelusciach wanny i udawanie, ze jej tam wcale nie ma. Najwieksza dla niej radosc to moje glosne pytania: gdzie jest Maciejka? Gdzie sie moja koteczka schowala? Wtedy sie kuli i, chociaz zadek wystaje, albo trojkaciki uszu, jest przekonana, ze jej nie widac.

Kiedy znudzi jej sie wanna, chowa sie za pralka, albo siedzi na jej brzegu, jak "wlazl kotek na plotek" i przyglada sie, co ja robie.
Tak sobie siedzi, a w lebku trwa gonitwa mysli i kombinacje, co by tu jeszcze spsocic, gdzie by wlezc, gdzie jej jeszcze nie bylo i jak najskuteczniej poprzeszkadzac innym w toalecie porannej.


Tak sie rozgladala, az zobaczyla umywalke - tam jej jeszcze nie bylo!

A przeciez to takie interesujace urzadzenie! Trzeba sprawdzic, do czego mogloby sie nadac.

Acha! Mokre! To fajnie, bo mam akurat strrraszliwego kaca.

Mmmmm, dobre! Swietnie gasi pragnienie! Tylko dlaczego tak mi sie pic chce?

A, to dopije sobie z miski Kiry. Niewazne, ze moja stoi odrobine dalej, dla mnie to za daleko, nogi mnie bola.

A ja moglam nareszcie dokonczyc ablucji. Widac to, co robilam, nie bylo dla kotki az tak zajmujace, zeby zabawic w Lazienkach dluzej. Osobiscie nie mialabym nic przeciwko temu, zeby jasniepani zechciala nauczyc sie korzystac z naszej toalety, moglabym zaoszczedzic na kocim granulacie, bo panna ma tak delikatny tyleczek, ze raczy zalatwiac sie wylacznie na Catsanie, a to cholerstwo jest akurat najdrozsze z dostepnych. Ma jednak ogromna zalete: pochlania wszystkie zapachy i skoro juz musimy korzystac razem z kotem  z jednego pomieszczenia, zeby zalatwiac swoje male i duze potrzeby, nie zabija nas przy samym wejsciu intensywny zapach kociego moczu.