Komplikacji ciag dalszy...

Drugie powazne zmartwienie mam z kotami. Pamietacie koszyczek, ktory przygotowalam dla Buleczki (klik) i w ktorym po pobieleniu go tak smacznie sypiala? (klik). W ostatnim czasie zupelnie przestala do niego wchodzic, a dokladniej mowiac, przestala w nim spac. Ale w koncu takie jej prawo, moze sypiac gdzie jej sie podoba. Na szafce nad koszyczkiem stoi sobie skrzydlokwiat, ktory kiedys dostalam od corek na urodziny i ktory bardzo Bulke fascynuje. Niejednokrotnie zwalila go z szafki i tylko dzieki koszyczkowi jakos przetrwal, bo spadal na miekkie futro. Maz podczas sprzatania zauwazyl, ze pod koszykiem jest mokro, ale kladl to na karb wody z kwiatka. Dopiero po dluzszym czasie spostrzeglam, ze to wcale nie woda, a Bula zrobila sobie w koszyczku pisuar. Bo kupki robi grzecznie do hazielka. Zaczelam pilniej obserwowac i zauwazylam, ze zwirek w Bulkowej toalecie jest zawsze suchy, w przeciwienstwie do toalety Mieckowej. Koszyczek razem z przesikanym futerkiem wyrzucilam, bo i tak wysuszenie i wyczyszczenie go nie przyniosloby zadnego pozytku, zapach by zostal, a Bulka sikalaby do niego nadal. Po wyrzuceniu koszyczka jednak zwirek byl dalej suchy, a ze nie znalazlam zadnych innych sladow moczu w domu, wyszlam z zalozenia, ze Bula sika do Mieckowej kuwety, oszczedzajac swoja tylko dla kupek.
Kilka dni temu zmienilam posciel i kiedy chcialam sie polozyc spac, moja poduszka byla mokra, bardzo mokra. To nie bylo posikniecie, a pelnowartosciowe oddanie moczu chyba z calego dnia. Rece mi opadly! Od tego czasu sypialnia stoi zamknieta na klucz, co bardzo wkurza Miecke, ktora stale wisi na klamce. To bylo jej sanktuarium, jej azyl, tam sypiala w czasie dnia i mogla schowac sie pod lozko, kiedy ktos do nas przychodzil.
Tknieta zlym przeczuciem, posprawdzalam jeszcze koszyki Kiry i Miecki (klik). Oba futra nadaja sie do wyrzucenia, reszte wrzucilam do prania, ale nie jestem pewna, czy straca zapach kociego moczu.  Ze tez mi wczesniej do glowy nie wpadlo, ze obie nagle nabraly obrzydzenia do swoich poslan. Zlala tez moje ubranie lezace w lazience na pojemniku na pranie. Co dziwne, nie znaczy rzeczy mojego meza, a wylacznie moje. Bardzo jestem ciekawa, gdzie jeszcze Bulka zrobila sobie szczalnie.
Kolejny problem to balkon. Niby jest zabezpieczony siatka, ale jest jedno male okienko bez siatki, ktorego nie moge zabezpieczyc bez wiercenia dziur w elewacji, a tego z kolei zrobic mi nie wolno.

Dlugi czas Bula ograniczala sie do balansowania na poreczy balkonu lub siedzenia na stoliku albo krzeselkach. Bez specjalnego strachu zostawialam ja sama na balkonie, do czasu, kiedy zobaczylam ja na bocznej oslonce, zmierzajaca do dziury w siatce. Odtad wolno jej wychodzic na balkon jedynie pod kontrola, a my kisimy sie w domu przy zamknietych drzwiach balkonowych w salonie, bo strach o nia jest wiekszy od niewygod spowodowanych duchota.
Swiadomosc, ze moje koty nie sa szczesliwe, ze czegos im brakuje, mimo moich wielkich staran i poswiecen, bardzo mnie doluje. Maz sarka i jest czasem naprawde wsciekly, ja bronie winowajczynie, jak moge, ale nie mam juz pomyslu, dlaczego tak sie z Bulkowym sikaniem dzieje. Jak nie do torby, to we wlasny koszyczek albo na moje lozko.
Ona chce mi przez to cos powiedziec, a ja nie potrafie jej zrozumiec ani pomoc. Dlaczego jest jej u mnie zle? Przeciw czemu manifestuje? Moze przyczyna lezy w tym, ze wczesniej zyla na wolnosci i teraz protestuje na swoj sposob przeciwko zamknieciu w domu?
Kocham to stworzenie ponad wszystko, chcialabym jej nieba przychylic, ale wolnosci dac jej nie moge, to w miescie zbyt niebezpieczne.
Moze brak akceptacji przez Miecke wpedza Bulke w stres? Zyja obok siebie juz tak dlugo, ale kazda proba kontaktu, kazde zaproszenie do zabawy konczy sie fuknieciem lub nawet lapoczynami.
Naprawde nie wiem juz, jakie znalezc rozwiazanie. Wszystko mnie powoli przerasta i przeraza.
Jakbym za malo miala zmartwien z Kira i z wlasnym zyciem.

Zmienilam kuwete w lazience, z takiej z drzwiczkami na normalna plaska. Bula zaczela do niej sikac. Moze wiec problem lezal w nietypowej kuwecie? Od tamtego czasu niczego nie zaznaczyla, ale to nic nie znaczy, bo po sikaniu do torby tez zrobila sobie dluzsza przerwe i dopiero zabrala sie do znaczenia koszyczkow, poscieli i moich ubran. Zobaczymy, jak sie to dalej rozwinie.

Rozwinelo sie, kiedy lezalam w szpitalu, Bula nasikala na blat kuchenny. Chce miec nadzieje, ze byl to wylacznie objaw tesknoty za mna...

Kolejny dopisek: Bulka leje regularnie na poslanie Kiry, obsikuje tez inne miejsca w domu. Zaczyna nieladnie pachniec...