To dzisiaj...

Przed zadna z poprzednich operacji tak sie nie balam, jak teraz...
Prosze, trzymajcie mocno kciuki! Kto umie, niech wysyla cale poklady energii. Kto chce, niech sie pomodli. Albo tylko dobrze pomysli. Naprawde tego potrzebujemy, Kira i ja.
Nie wiem, jak sobie dzisiaj poradze. Jestem spanikowana.

Jak tylko bede cos wiedziala, dopisze w tym poscie. Zagladajcie.

13.25
Wetka zadzwonila do mnie ok. 13.00. Kira jest po operacji, ktora trwala 2 godziny.
Tym razem usunieto jej cztery cycuszki, bo na ktoryms kolejnym wetka odkryla malenki guzek, ktorego ja nie spostrzeglam wczesniej. Usunieto jej rowniez macice i jajniki. I cale szczescie, bo w macicy juz tez byly zmiany, czy zlosliwe okaze sie po histopatologii. Usunieto tez, jak poprzednio, pachwinowe wezly chlonne.
Podobno operacje przeszla dobrze, ale uwierze, jak bede ja miala z powrotem w domu,  ale to dopiero jutro.
Przed samym zabiegiem, juz po narkozie, zostala przeswietlona, czy w plucach nie ma zmian, bo wtedy nie byloby sensu jej w ogole operowac. Zmian nie ma.
Tyle wiem...

Bardzo, bardzo dziekujemy Wam za wszystkie kciuki, modlitwy i dobra energie. Wierze, ze bardzo pomogly przy tej naprawde ciezkiej i niebezpiecznej operacji Kiruni.

22.01.2015 godz. 14.20
Kirunia jest juz od 11.00 w domu, przez caly czas drzemie i popiskuje z bolu. Rusza sie bardzo ostroznie. Kiedy wrocilam z pracy, nawet nie zeszla z sofy, zeby sie przywitac, co jej sie nigdy nie zdarzylo, po zadnej z poprzednich operacji. Wniosek z tego, ze bardzo ja musi bolec.
Ciesze sie, ze mam ja znow przy sobie, ona tez wydaje sie byc zadowolona, ze jest wreszcie w domu.  Musimy bardzo uwazac, bo ciecie jest znacznie wieksze niz przy poprzedniej mastektomii. Trzeba jej pilnowac, zeby nie bryknela, bo sie wszystko rozlezie.
Wizyte kontrolna mamy we wtorek, no chyba ze sie cos wydarzy (tfu, tfu, tfu).