Jak ja to wytrzymam?

Jesli w ogole wytrzymam i wczesniej nie odtransportuja mnie do wariatkowa w kaftanie bezpieczenstwa. Bo otoz na naszym osiedlu odbywa sie niewielki(?) armagiedon. Spoldzielnia postanowila bowiem nas zmodernizowac. Chwalebne to, ale upierdliwe ponad wytrzymalosc ludzka.
Nasze bloki zostaly zbudowane jakos w latach 50-tych, kiedy to ograniczano sie do niezbednego minimum. Mialo byc szybko, bo deficyt mieszkaniowy i w ogole.
Pozniej sukcesywnie modernizowano, remontowano i ulepszano. I tak piece gazowe zostaly zastapione kaloryferami, dobudowano balkony, pozmieniano wszystkie okna na nowoczesne plastikowe (odpada regularne ich malowanie). Pojedyncze mieszkania modernizuje sie na ogol po smierci starych lokatorow, montuje sie nowe sanitariaty, kladzie w kuchni i lazience nowe kafelki, takie tam. Porobione zostaly nowe wejscia do klatek schodowych, nowe skrzynki pocztowe.
Niedawno dostalismy pismo ze spoldzielni, ze beda nam wymieniac drzwi wejsciowe do mieszkan razem z futrynami (jedna firma) na takie antywlamaniowe i ciche, zmieniac cala instalacje elektryczna w budynku (druga firma), a co za tym idzie, przenosic skrzynki z bezpiecznikami z klatki schodowej do mieszkan, czyli kuc dziury w scianie w przedpokoju, zeby te skrzynki wbudowac oraz na koniec malarze (trzecia firma) beda doprowadzac zdewastowane przedpokoje do porzadku.
Kazda z firm bedzie osobno ustalac terminy z lokatorami, zeby byc w domu, udostepnic piwnice itp. Czas trwania calosci przewidziana do konca stycznia, bo chodzi nie wylacznie o nasza klatke.
Na poczatek grasuje firma elektrykow.
Juz dostaje cholery, bo odbywa sie praca wiertarkami, a to niesie sie echem zwielokrotnionym i wibruje w mozgu. Nie tylko zreszta, kiedy jest robiona nasza klatka, z innych tez slychac to warczenie. No dobra, zrobione byc musi, ale denerwuje! Juz nam sie rozgladali po mieszkaniu, gdzie najlepiej zlokalizowac te skrzynke z bezpiecznikami, pewnie za kilka dni wparuja z wiertarami i beda demolowac przedpokoj oraz wzbijac tumany ceglanego kurzu. Co najgorsze, drzwi do mieszkania beda musialy byc caly czas otwarte, wejsciowe do klatki rowniez, bo panowie musza przeciez krecic sie w te i nazad. Jak ja Bulke upilnuje, to juz nie wiem. Podobnie bedzie przy wymianie drzwi, przeciez nikt nie bedzie zwracal uwagi, czy jakis kot sie pod nogami nie kreci. Pozamykam towarzystwo po pokojach, ale juz sie boje. One tez beda cierpiec od nadmiaru halasu.
Juz teraz mamy ograniczenia w korzystaniu z suszarni i pranie suszymy w domu, a to sie wiaze z innymi niedogodnosciami.

Bulczyk szczegolnie sobie upodobal ten kasetonik z roznymi miniaturowymi maskoteczkami i z uporem godnym lepszej sprawy, roznosi mi je po domu.
Najwieksza zas moja obawe budzi trzeci etap armagiedonu czyli roboty malarskie. Nasz przedpokoj jest wytapetowany zmywalna tapeta, a malarze ze spoldzielni ogranicza sie do niezbednych poprawek czyli takiej zwyklej bialej tapety pod farbe (nie wiem, jak to jest po polsku, bo za moich czasow takich tapet nie bylo, tu nosi to nazwe raufaser) i to tylko na odcinku przez elektrykow i drzwiarzy popsutym. Wychodzi wiec na to, ze albo bede miala przedpokoj w placki, albo bede musiala robic go w calosci na wlasny koszt. Resztek tej tapety niestety nie mam, zeby mozna bylo zalatac. Musze jeszcze zadzwonic do spoldzielni i popytac, moze jak sama kupie tapete, to malarze mi ja poloza...?
Ten caly burdel bedzie sie tak ciagnal przez listopad, grudzien i styczen, zadnych konkretnych terminow jeszcze nie mamy, bo nastepna firma wejdzie dopiero wtedy, kiedy jedna skonczy. I moze sie zdarzyc, ze wyprawia nam brudne swieta, w pyle i gruzie wokol.
Pamietam, na starym mieszkaniu wymieniali nam okna. W styczniu!!! Mroz byl taki, ze szlo umrzec, a w scianie ziala dziura od konca do konca, bo i futryn nie bylo. Trwalo to caly dzien i mieszkanie tak sie wyziebilo, ze przez kilka nastepnych nie moglismy go dogrzac.
Jak ja to wytrzymam do konca, skoro juz na wstepie mam szczerze dosyc?
Pewnie niedlugo pozniej dowala nam podwyzke czynszu, bo przeciez bedziemy tak luksusowo i nowoczesnie mieszkac... Niech ich cholera!