Takie cudenka.

Kiedy wreszcie dotarlam do domu mamy, czekaly juz tam na mnie dwie przesylki, obydwie od Graszki i Bogumila z bloga Oczy szeroko otwarte. Pierwsza to Graszkowe rekodzielo, przepiekny obraz Madonny z dzieciatkiem (no dobra, dla mnie matki z niemowlakiem). Kiedy Graszka pokazywala swoje prace na blogu, zachwycilam sie ta wlasnie praca, bo jak wiecie, bylam mocno zakrecona na punkcie swojego babciostwa. A co zrobila Graszka? Wyslala obraz do mojej mamy, wiedzac ze niebawem do niej zawitam. Trzeba bardzo uwazac na slowa, bo spelnia sie "mowisz-masz". Nie wiem, czym sobie zasluzylam na tak piekny i hojny prezent, ale ciesze sie jakniewiemco.

Musze wydobyc od Graszki technike takich prac, sa zachwycajace, tylko skad ja wezme takie stare i nadgryzione zebem czasu deski? Graszko, po raz kolejny zadziwiasz mnie swoimi talentami i zachwycasz pracami. Masz zloto w rekach. Najpiekniej  dziekuje.

Niedlugo pozniej dotarla do mamy zamowiona przeze mnie ksiazka, ktora wspolnie napisali Graszka i Bogumil. Ksiazka o marzeniach i ich spelnianiu, o szukaniu miejsca do zycia i o szczesciu, o domu, ktory dzieki nim obojgu dostal nowe zycie, o harmonii, odnalezionym spokoju i ciezkiej pracy w drodze do celu. Z czystym sumieniem moge kazdemu te ksiazke polecic, czyta sie z zainteresowaniem, jednym ciagiem i trudno sie od niej oderwac.

Ha! Jest tam nawet o mnie! Wzruszylam sie.

Wszedzie taszczylam te ksiazke ze soba, kiedy szlam palic na balkonie, przy jedzeniu (wiem, jestem niewychowana i nieelegancka), ale naprawde nielatwo bylo oderwac sie od lektury.

W podziekowaniu masz ode mnie, Graszko, duzo aniolkow, ktore kolekcjonujesz.

Nie tylko jednak ja zostalam hojnie przez tyle osob obdarowana, mojej wnusi tez sie przydarzylo. Sonic przytargala na zlot dla Gosiankowej i mojej wnusi dwie identyczne, choc rozniace sie rozmiarami letnie bluzeczki. Najlepszy numer byl, kiedy jeszcze przed spotkaniem opowiedzialam o tych dwoch bluzeczkach corce, ze jedna wieksza, a druga mniejsza. Kiedy przynioslam do niej prezent, obejrzala, zachwycila sie, a potem pyta: "A gdzie ta wieksza?", bo zrozumiala, ze to bluzeczki partnerskie dla Malviny i dla niej samej. Juz planowala ubieranie siebie i jej w to samo.

A oto owa slodka bluzeczka:

Jest jeszcze odrobinke za duza, ale to dobrze, bo na lato bedzie w sam raz. Soniczku,pieknie dziekujemy.