Ogrod botaniczny.

Wstyd sie przyznac, ale jak dlugo mieszkam w Getyndze, tak jeszcze nie bylam w ogrodzie botanicznym. Lezy on w samym sercu miasta, wiec od razu trzeba sie liczyc z brakiem miejsc parkingowych, a jesli ma sie szczescie, trzeba za nie placic. Poza tym do ogrodu pieskom jest wstep zabroniony. I dobrze, bo mozna sobie wyobrazic, jak szybko bylby caly zas...y.
Od dluzszego czasu, przejezdzajac wielokrotnie obok ogrodu, myslalam sobie, ze musze to nadrobic. Wreszcie spielam sie i poszlam.

 Ogrod graniczy ze starymi murami miejskimi, ktore zostaly malowniczo wkomponowane w zielen.

Gdzie nie spojrzec, kwiaty. Wiele juz, niestety, przekwitlo, ale te, ktore sa jeszcze w pelnym rozkwicie, robia niesamowite wrazenie.

 Co krok jakies ciekawe drzewa.

Rozne dziwne roslinki, niektore o olbrzymich lisciach.

Wiele gatunkow traw.

Paprocie.

A nawet kaktusy i inne porosty.

Po calym ogrodzie rozsiane sa stawy, oczka wodne i strumyki, wokol ktorych i w ktorych rosna typowe dla tego srodowiska rosliny. Zaby dra paszcze, ptactwo nie pozostaje im dluzne, owady bzycza. No, sielanka!

Jest tez wiele gatunkow drzew iglastych, ktorych nazw nawet nie znam.

Ale nawet tam powolutku wkrada sie jesien.

Powinnam bywac w ogrodzie botanicznym co najmniej raz na kwartal. Moge sobie tylko wyobrazic, jak pieknie wyglada on wiosna, kiedy kwitna forsycje, rozne gatunki tulipanow i innych cebulkowych, rododendrony i azalie.