Levinpark.

Jest sobie w moim miescie park, a raczej parczek, takie tam malenstwo, ze nie warto sobie glowy zawracac. Totez nie zawracalam sobie ani troche. Przejezdzalam obok tego parczku codziennie, kiedy mieszkalismy w poprzednim mieszkaniu. Bywalam w okolicach dosc czesto, bo tuz obok jest podstawowka moich dzieci i magazyn uzywanych mebli, gdzie upolowalam moj piekny stol. Krazylam wokol tej niewielkiej oazy zieleni jak sep wokol padliny, ale jakos mnie nie kusilo zwiedzic go blizej. Wolalam snuc sie wokol jeziorek, bo lubie podgladac ptactwo. Gdybym wiedziala... Bo otoz w Levinparku tez jest woda, wprawdzie wielkosci takiej wiekszej sadzawki, ale za to  kwitnie tam zycie, jakiego nie ma nad jeziorkami. Zobaczcie sami.

Widok wcale nie zachecajacy, brudna woda...

... a na niej tez jakis brudnawy abondz.

Z gory dobiegly mnie wrzaski...

... czapli siedzacych na galeziach i w gniezdzie.

To wlasciwy staw.

Drup taki oswojony, ze je z reki.

Najpierw bylo serdeczne powitanie, a potem Kira oszczekala faceta.

Gesi nilowe tez sa. Juz przylecialy, czy wcale nie odlecialy? Ot, zagadka.

Na drzewie rosnacym na wyspie gniazduja czaple.

Ten sam motyw...

... inna ogniskowa.

Kirus odpoczywa.

Na wielu drzewach rosnacych dokola stawu...

... siedza niezliczone czaple.

Na drzewie na wyspie tez.

To wlasnie wielorodzinna kamienica zamieszkala przez czaple rodziny.

Powoli lacza sie w pary. Wiosna?

Kaczuchy podplywaja bardzo blisko w oczekiwaniu na poczestunek.

Ale odplywaja na widok Kiry.

Taka inna kaczucha.

Czaple latajo w te i nazad.

Kolejna parka.

Rzut oka na wyspe z czaplami.

- No, masz cos do jedzenia?

- Mama, szukaj mnie! Schowalam sie...

Abondz tez chce jesc.

Slonce sie juz chyli, powoli czas do domu.

Takie cus ladnego.

Kira z nudow obrabia kija.

Zabcia nudzila sie, bo ja spotkalam takiego jak ja pasjonata zdjec z ptaszkami, wiec sobie pogadalismy. Przystojny byl, wiec tym przyjemniej sie rozmawialo. Mial bardzo wielkiego... obiektywa, takiego za pare tysiecy, a mnie az skrecilo z zazdrosci. Dopytywal sie, czy tez widzialam zimorodka. No jak z takim gownianym obiektywem za pare setek? Nie widzialam, bo to przecie male takie ten zimorodek, a byl podobno na wyspie. Ledwie dalam rade z drobiem wielkosci czapli. Poskarzylam mu sie, ze moj obiektyw lezy na trawie i wcina galaz, tyle poszlo na jej operacje. Dowiedzialam sie rowniez, ze przystojniak jest wlasnie z odzysku. Chyba bede czesciej wpadac do Levinparku... Takie tam fajne ptaszki.