Szczesliwe zwierzeta i nowy ausweis.

Cos ten tydzien bogaty w pomyslne wydarzenia. Emka nam zamilkla po swoim ostatnim poscie, w ktorym uskarzala sie, ze dzidziusiowi na swiat niespieszno. Pewnie w tym czasie dziecina sie wreszcie zdecydowala pokazac na swiecie, ale czekamy na wiadomosci z pierwszej reki*).
Poza tym, czy to nie wspaniale wiesci, ze w tak krotkim czasie trzy zwierzaki doczekaly sie wlasnych domow? Blyskawiczna akcja z Lawendusiem-Jacusiem, ktory na szczescie nie zdolal dobrze poznac bezdomnego, niebezpiecznego i glodnego zycia. Emocje, ktore towarzyszyly i nam, i jego nowym rodzicom adopcyjnym, kiedy poznawal swoj nowy dom, psia zazdrosc, koci strach, kurza panika i dzielny kozi opor.
Kawka - kocina zza Gosiankowych drzwi, cierpliwie czekajaca na wlasna szanse i danie szansy innym bezdomniakom czekajacym z kolei na zwolnienie przez nia miejsca w DT. Okazuje sie, ze warto bylo czekac troche dluzej niz zwykle, by trafic w najlepsze rece z mozliwych.

Mala i wystraszona Fika, psina po przejsciach, ktora stanie sie wyzwaniem dla wszystkich czlonkow nowej rodziny. To ma nastapic dzisiaj, jeszcze nic nie wiadomo, ale juz wszyscy szykujemy sie na czytanie najswiezszych raportow z pierwszego dnia w nowym domu. Troche obaw, duzo nadziei i radosc, ze jej zly los dobiegl konca.
U mnie tez zaczal sie nowy rozdzial w zyciu z nowym ausweisem. Duzo zdrowia kosztowala mnie wyprawa do fotografa, to byla dla mnie najtrudniejsza czesc calego procesu. Musialam przeciez choc troche "sie zrobic", bo przez nastepne 10 lat bedzie mi to zdjecie towarzyszylo na codzien. Wreszcie dokonalam tego wiekopomnego i bohaterskiego czynu, wiec wyprawilam sie do ratusza. A tam... same nowosci. ostatni raz bylam tam 10 lat wczesniej. Teraz, panie, nowoczesnosc w domu i zagrodzie, wyciaga sie numerki, po nacisnieciu jednej z pierdyliona opcji, w jakiej to sprawie przyszlo sie zawracac glowe urzednikom.

Kiedy juz nadeszla moja kolej, dowiedzialam sie, ze moge zlozyc odcisk palca. Jeszcze czego! Nie bylo obowiazku, wiec odmowilam. Potem urzedniczka zaczela mi roztlomaczac, ze dostane poczta do domu jakies kody, piny-sriny, bo ten ausweis moze mi sluzyc do roznych cudacznych czynnosci, nie tylko do klasycznego legitymowania sie nim. Jak cos tam bede chciala przez internet, to cyk! pinem go i bedzie tak, jakbym sie zdalnie wylegitymowala. Patrzylam na babe jak zaba na piorun, nie bardzo rozumiejac, o czym ona do mnie rozmawia. No ja i jakies zdalne legitymowanie, ujawnianie swoich danych. Komu, po co?  W jakim celu? Przeciez w tych internetach to ja ledwie ogarniam napisanie postu na blogerze, a jesli juz cos nabywam, to tylko pod warunkiem, ze moge zaplacic przelewem. Nie, no ta technika przerasta moj potencjal pojmowania!
Zaplacilam 30 euro (zdziercy!) i czekalam na wiadomosc. Nadeszla wczoraj, wszystko tajne lamane przez poufne, kody, hasla, piny, puki, a wszystko tajnie poukrywane, zeby nawet przez koperte nikt nie zobaczyl.
Dzisiaj poszlam odbierac. Inna juz urzedniczka zagaduje mnie w sprawie tych kodow, a ja jej na to, ze wlasciwie to ja nie bardzo wiem, o czym ona do mnie rozmawia, bo dla mnie ausweis to dokument tozsamosci, a nie jakies czarodziejstwo, ktorym cos gdzies mozna i ze w ogole nie ogarniam, o co kaman oraz ze nigdy w zyciu nie odwaze sie z tego skorzystac. Spytala tylko, czy ma wobec tego deaktywowac, na co skwapliwie przystalam. I mam spokoj! Na nastepne 10 lat. Ufff...

*) Doczekalismy sie! TUTAJ.