Swiat sie zmienia.

Nie bardzo mam czas podrapac sie po tym czy tamtym, bo ostatnio mam prace na trzy etaty. Prosto z fabryki gnam do moich dziewczyn, zalatwiajac po drodze setki roznych drobnych spraw, jak zakupy, urzedy, apteki i inne takie. Legendarna niemiecka biurokracja daje nam wszystkim do wiwatu, bo nie wystarczy wypelnic wniosek i go oddac. Urzednicy, po wnikliwym jego przeanalizowaniu, obcinaja sie, ze brakuje jeszcze pierdylion drobnych zaswiadczen, dowodow na costam i dokumencikow. No i lata czlowiek, uzupelnia i donosi. Tak we dwojke latamy z ojcem dziecka, a wciaz i od nowa wyskakuje cus, jak ten diabel z pudelka, a dodatkowo rozne urzedy rozsiane sa po calym miescie, jakby nie mogly wszystkie zmiescic sie w jednym ratuszu. No i wszedzie trzeba odsiedziec.
W dzieckowej chalupie cos tam posprzatam, ugotuje, pokrece sie, polulam niemowlaka, zeby corka mogla w tym czasie wziac prysznic albo sie zdrzemnac. I tak schodzi mi do wieczora, a i we wlasnym pueblo tez trzeba sie pokrecic. Calkiem wieczorem poczytam pobieznie, coscie napisali i juz oczy mi sie kleja. No ale tak to jest, kiedy dzieci nie spiesza sie z prokreacja i babcia zostaje sie w wieku podeszlym, kiedy sil zaczyna brakowac. Czasem uda mi sie zajrzec w telefon w czasie dnia, ale maly ekranik i oczy bola, choc w okularach.
Ale ja nie o tym chcialam. Tak przygladam sie, jak to teraz z noworodkami trza sie obchodzic. Za moich czasow juz na porodowce kapano malego delikwenta i ubierano. A tu nie. Dziecku zaklada sie tylko pampersa i takie gole jak swiety turecki ma grzac sie przez 24 godziny na matczynym memlonie. Oczywiscie z zewnatrz noworodek przykryty jest jakimis kordelkami, ale od srodka... kladziony jest nacisk na bezposredni kontakt cielesny matki z dzieckiem przez dobe. Znaczy matka tez ma zadrzec bluzke i grzac. Noworodkow sie nie kapie, bo te wszystkie mazie ponoc dobrze dzialaja na skore dziecka, wiec ma w tym tkwic, jak dlugo mozna (czyli chyba poki nie zacznie wydzielac odorku?). Faldki skory przeciera sie tylko wilgotna sciereczka i to cala toaleta.

Najlepsze jest jednak karmienie! Do rzadkosci nalezy, ze matka od razu produkuje pokarm. Moje dzieci byly zatem rutynowo dokarmiane z butelki. Ale karmienie z butelki moze poskutkowac niechecia do wymagajacego nieco wysilku ssania z piersi. Zeby jednak noworodek z glodu nie umarl, to sie go oszukuje, dajac do jedzenia gotowe mieszanki mleczne, ale w sposob, ktory zmusza go do pewnego wysilku. Mianowicie: na palec zaklada sie gumowa rekawiczke i do niej przykleja plastrem cieniutka sonde (rureczke), ktorej jeden koniec zanurzony jest w naczynku z mlekiem. Zeby cos polecialo, dziecko musi porzadnie ssac palec, bo naczynko jest umieszczone ponizej i samo nic nie leci. Niby noworodek, a swoj rozumek ma! Kojarzy bowiem juz od samego poczatku, ze bez pracy nie ma kolaczy, ze trzeba sie wysilic, zeby jedzonko pocieklo. A przez ten czas u matki pokarm ma czas sie wytworzyc. Ale nie ma tak latwo! Zeby ten pokarm zechcial sie jak najszybciej pojawic, trza cycki stymulowac, regularnie co 2-3 godziny. Dziecko stymulowac nie ma ochoty, bo nic nie leci, do gry wchodzi wiec dojarka elektryczna. Sprzet wypozycza sie z apteki za kaucja 50€, reszta, czyli przewody, butelki, smoczki, nakladki, kapturki nasutkowe - na recepte. No i doilo sie to moje biedne dziecko, karmilo swoje dziecko palcem z sonda, dopoki sprawa karmienia piersia nie uregulowala sie sama. Teraz wszystko gra i buczy, a mloda rzuca sie na cycka jak jaka pirania i ssie az milo. No ale wymagalo to jednak pewnego wysilku i czasu.

Polozna przychodzi mniej wiecej co drugi-trzeci dzien. Tutaj organizuje sie polozna  jeszcze sporo przed porodem, juz wtedy obejmuje ona opieka przyszla matke, a po porodzie oboje z dzieckiem. Corka miala dosc silne bole plecow, wiec polozna stosowala u niej wielokrotnie akupunkture. I pomagalo! Te polozne przed- i poporodowe to samodzielne jednoosobowe firmy, zajmuja sie jedynie opieka pozaszpitalna, a porody odbieraja polozne zatrudnione na etacie w szpitalach.
Tak sobie na to wszystko patrze i porownuje, jak bardzo zmienilo sie spojrzenie na cale to okoloporodowe zagadnienie. Teraz i w Polsce jest inaczej, ale kiedy ja rodzilam, zabierano matkom dzieci i przynoszono kilka razy dziennie na karmienie, a potem i tak dawano butelke, zeby dzieci sie nie darly. Kto by sie przejmowal, ze pozniej trudno bylo dzieciaka przekonac do piersi? Potem polozna srodowiskowa przyszla ze dwa razy sprawdzic, co i jak w domu. I tyle bylo opieki. No a sam porod, w jednej wielkiej sali poprzedzielanej tylko parawanami. Przymus lezenia od poczatku, kiedy mozna byloby jeszcze pochodzic, ale na lozku nie trzeba bylo pacjentki pilnowac, wiec wygodniej dla personelu medycznego.
Kiedy tak sobie obserwuje zmiany, jakie zaszly od tamtych czasow, zaluje, ze juz nie moge miec dzieci...