Wszystko na sprzedaz?

"Czy jesteś w stanie wyobrazić sobie czystość intencji i szczerość, kogoś kto z premedytacją ukrywa swoje imię,nazwisko, no i wreszcie twarz popularnie zwaną wizerunkiem ?"

Cytat zaczerpnelam z komentarzy na blogu Moja mala zagroda i ja  Ilonki. Padly slowa ciezkiego kalibru: premedytacja rozmysł; obmyślenie i przygotowanie naprzód jakiegoś działania, postępku o charakterze ujemnym a zaskakującym - to definicja slownikowa przytoczonego wyrazu. 
Czy jednak proces sluzacy ochronie swojej prywatnosci w sieci mozna w ogole okreslic dzialaniem z premedytacja? Jesli tak, to jest to czynione w dobrej wierze. Zyjemy w czasach, kiedy zachowanie prywatnosci jest sprawa coraz trudniejsza i ze wszystkich stron slychac ostrzezenia, by zwlaszcza w necie, nie obnazac sie zanadto, bo czyhaja na nas zagrozenia, o ktorych sie nam nie snilo. 
Zabezpieczamy nasze konta haslami, kodami, a sami ukrywamy sie za mniej lub bardziej oryginalnymi nickami. Siec jest pelna pulapek, hakerow, szpiegow i innych zlych ludzi. Staramy sie wiec omijac niebezpieczenstwa.
Rozpoczynajac dzialalnosc w sieci, nie wiemy, kogo spotkamy i co z tej wirtualnej znajomosci moze wyniknac. Ostroznosc jest wiec zjawiskiem pozytywnym, a podawanie swoich pelnych danych jedynie lekkomyslnoscia. Na blogowisku tym bardziej, bowiem czesto piszemy o wlasnych, bywa bardzo intymnych sprawach, wiec wystepowanie pod wlasnym nazwiskiem to jak bieganie nago po Marszalkowskiej w godzinach szczytu. Po co w ogole zajmujemy sobie czas pisaniem blogow? Chcemy sie pochwalic? Jest to dla nas rodzaj autopsychoterapii, majacej na celu zrzucenie z siebie ciazacego nam balastu? Rodzaj pamietnika, sluzacego zachowaniu w pamieci milych i tych mniej przyjemnych wydarzen? Powody sa rozne i jest ich tyle, ilu blogerow. 
Trzeba sie zastanowic, zanim wyda sie o kims tak radykalna opinie. Zwlaszcza, ze pisze to czlowiek, ktory ma 7mio letni staż internetowy, bloga prowadzimy prawie 3.5 roku.
Dalej juz tylko jest ciekawiej:

         "To właśnie ta anonimowość jest powodem chamstwa, brutalności, i zakłamania w      internecie.Do tego dochodzi t/z ,,polityczna poprawność'' nic nie znaczące okrągłe cieknące wazeliną słówka."

Dotychczas nie spotkalo mnie osobiscie ani chamstwo, ani brutalnosc, a mam do czynienia glownie z nickami, z wirtualnymi bytami, stworzonymi dla potrzeb internetu. Smiem twierdzic, ze wiem, dlaczego tak sie dzieje. Otoz ja staram sie byc dla wszystkich jednakowo grzeczna, nawet na nieprzyjemne zaczepki reaguje spokojnie, nie dajac sie sprowokowac do pyskowek, czym niejako zmuszam interlokutora do  zachowania pewnego poziomu dyskusji. Czyli, krotko mowiac, dostaje w zamian to, co sama daje, wirtualna kulturalna rozmowe. Moze wlasnie tu tkwi sedno?

         "Znamy z internetu wiele przypadków gdzie jedna i ta sama osoba prowadzi kilka kont, blogów, pod różnymi NICKAMI i w komentarzach pod tym samym postem jest za i przeciw, diabłem i aniołem."

Ja takze spotkalam sie z podobnym zjawiskiem, tylko co to ma do rzeczy w kwestii ochrony wlasnych danych? W wirtualu, jak wszedzie zreszta, trafiaja sie osobniki niezrownowazone, wiec dbanie o zachowanie anonimowosci jest tym bardziej wskazane.


          "Blogosfera jest pełna zakompleksionych ludzi którzy ANONIMOWO szukają w tym światku sympatii gdyż w realnym świecie im to nie wychodzi. Ludzie bez kompleksów nie szukają w internecie potwierdzenia i poklasku i nie oceniają ludzi po tym ile cukru w nich wlewa komentujący."

Mozliwe, ze jest i tak, chociaz niekoniecznie. Jak pisalam, powodow blogowania jest tyle, ilu blogerow i wkladanie wszystkich do jednego wora swiadczy jedynie o ograniczonym swiatopogladzie oceniajacego, o jego niezwyklej arogancji, pod plaszczykiem "rzeczowosci" i braku wazeliniarstwa. Przede wszystkim jednak o braku oglady i kultury w dyskusji z innymi oraz o silnym przekonaniu o wlasnej nieomylnosci. 

         "Szanowna Pani mówienie w prost i na temat nazywa zaczepnością a wystarczy wczytać się (ale do tego potrzebna jest wiedza) i zastanowić. Niektórzy nazywają mądrość przemądrzałością (możemy napisać którzy :)))"


To typowo megalomanskie wykwity intelektu osoby, ktorej sie tylko wydaje, ze jest madra, a nie wlasnie przemadrzala.

         "Jesteśmy zwolennikami mówienia rzeczowego i na temat, co w świecie okrągłych słówek i pseudo dyplomacji nie jest popularne. Jednak nie zależy nam na kadzeniu i zdobywaniu niby znajomych."

No wlasnie, o dyplomacje tu chodzi, a w tym przypadku o jej calkowity brak. Bo tu nie chodzi o zdobywanie znajomych, czy zawiazywanie przyjazni (choc osobiscie uwazam, ze wirtualnie przyjaznic sie nie da, choc znajomosc internetowa do przyjazni moze doprowadzic), ale wylacznie o kesz i zdobywanie potencjalnych klientow. Tyle tylko, ze przedsiebiorca, ktory tychze potencjalnych klientow z gruntu zraza do siebie wlasna megalomania i brakiem dyplomacji w postepowaniu oraz dosc mierna kultura, niewielkie ma szanse na zjednanie sobie ludzi.
Teraz juz przestalam dziwic sie, przytaczanym przez samego autora, nieprzychylnym komentarzom na jego blogu. Komentarzom anonimowym, rzecz jasna. Stad ta fobia.