Zasypalo.

W poniedzialek od rana nie moglam sie pozbyc pewnej znanej piosenki z mojej glowy. Usilowalam zapomniec, przestac nucic, ale wystarczyl mi rzut oka za okno, zeby wracala, jak bumerang. Zaczelam ja wiec sobie podspiewywac, ale slowa zmienilam:

Noc, cala noc dzisiaj zdrowo padalo, znowu zimowy spadl snieg

i zasypalo mi wszystko na bialo, spadl zdrajca noca i cicho legl.

Kiedy nad ranem tak smacznie sie spalo, spasc musial ten bialy dran

Dzis spalam za krotko, bo budzik cichutko zadzwonil: Pantera, wstan!

Wstan, Pantera, snieg na dworze! Mowie: wstan, bo bedzie gorzej!

Wstawaj juz, bo ci przyloze! Pantera, wstan!!!

I tak kilka godzin bez przerwy. Az mnie to zmeczylo, ten robak w uchu.

Slizgawica byla z gatunku okrutnych, pod sniegiem utworzyla sie warstwa lodu, plugi sniezne i solniczki nie nadazaly ze swoja praca. Kierowcy na szczescie nie lekcewazyli zlych warunkow, jechali grzecznie 40-tka, co skutkowalo korkami. Nie wszyscy jednak dostosowali predkosc do warunkow pogodowych, co chwile w radiu nadawano komunikaty, ze byl wypadek, stluczka albo samochod stanal w poprzek i droga jest zablokowana.

Dla mnie to woda na mlyn! Ja jestem bardzo nerwowy rocznik, wiec trzeslam sie w tym samochodzie, kolana mi dygotaly przy naciskaniu pedalow. Ale w koncu dojechalam, a potem nawet udalo mi sie bezpiecznie wrocic do domu, choc bylam bliska placzu. ABSy dzielnie jednak wykonywaly swoja powinnosc i bardzo sie przydaly.

Jak ja nienawidze takiej pogody!!! Dlaczego ja musze tak cierpiec???

Udalo mi sie przy okazji ustrzelic obiektywem troche ptactwa.

Kiedy nadejdzie wiosna? Kiedy zniknie ten wstretny snieg? Kiedy przestanie byc slisko, zebym nie musiala sie bac w drodze do pracy?

*************************************************************************************

Ukradlam sobie bez pozwolenia grafike autorstwa Przemka z Tawerny Koci Pazur Baldricka, ktora pojawila sie wczoraj u Anki Wroclawianki z bloga Za moimi drzwiami, a to z okazji dobicia do setki czlonkow na liscie Zwierzolubnych.
Anko, Przemku, wybaczycie kradziez??? Pliiiis...

Zacne to swieto, a czlonkow tego elitarnego klubu stale przybywa.
Anka zaproponowala nam wykazanie sie kreatywnoscia i stworzenie czegos na wzor zyczen, czy moze peanu o naszej przynaleznosci do tego wyjatkowego klubu. Mozna pisac wiersze albo inne haiku, a jak kto nieutalentowany, to sobie moze wysmarowac czestochowskie rymowanki. Piosenke skomponowac tez mozna. Albo namalowac obraz, wyciac wycinanke, poscrapkowac, wydziergac na szydelku, wyhaftowac. Albo co tam jeszcze komu do glowy wpadnie. Cel uswieca srodki, wszystkie chwyty dozwolone.
A kto bardzo sie postara, moze dostac od Anki nagrode-niespodzianke. Poglowkujcie wiec, czasu jest niewiele, bo Anka odgrazala sie, ze juz w srode bedzie publikowac.
Ja, jako wierszokleta (nie mylic z poeta!), popelnilam taka rymowanke:

Spis zaczal sie jesienia, po urlopie Anki,

na ktory zaprosila zwierzolubne fanki

wraz z fanami i calym zywym inwentarzem.

Byl przejazd, hotel, karma oraz drinki w barze, 

wycieczki krajoznawcze, kultur poznawanie,

zdjec pstrykanie, rozmowy, zwierzat pilnowanie.

Z dnia na dzien do wycieczki dolaczali nowi

zwierzolubni ludkowie, do figli gotowi.

Hotel w szwach pekac zaczal, kuchnia ledwie zyla, 

a personel zamierzal z miejsca dawac dyla.

Lecz co dobre, sie konczy. Czas ruszyc z kopyta

i zakonczyc uroczy pobyt w Dolomitach. 

Odliczalismy pilnie ludzi i zwierzeta,

czesc zostala w hotelu, bo nikt nie pamietal, 

ile w sumie nas bylo, wiec sie zapodziali

i na koszt Wroclawianki dalej balowali.

Po powrocie na blogi, padla propozycja,

by sie jakos zwrocila cala inwestycja. 

Przy pomocy Anuli, Przemka i Amisi

powstal Klub Zwierzolubnych, jego logo wisi

na kazdym zwierzolubnym blogu i wskazuje,

kto zwierzat przyjacielem.

Aneczko, dziekuje! 

Zechciejcie  zwrocic uwage, ze to trzynastozgloskowiec, jak Pan Tadeusz.
Wasza Pantera - wieszcz, ze ho ho !