Moje stracone...

... (mam nadzieje bezpowrotnie) 7 kilo.
W telewizornie nie patrze, ale kiedy przegladam fejsunia, widze tylko na przemian psychopatycznego paranoika Kaczynskiego, straganiare Pawlowicz, chytrze usmiechnietego Piotrowicza, Ziobre z geba do dupy podobna, soltysowa, ktorej sie wydaje, ze jest premierem tego rzadu, przestepce o ksywce Jojo i pare innych samozadowolonych z siebie pyskow zlych i obrzydliwych *). Przewijam strone coraz nizej, ale obrazki powtarzaja sie, jakby nagrane na wstedze Möbiusa, wciaz te same. Nie wytrzymuje tego! Kazdy ze spolecznosci fej-zbuka bierze sobie za punkt honoru przeklejac na wlasny profil  hiobowe wiesci z polskiego sejmu. Jakby nie wystarczylo to, co podaja profile newsowe, i tak wszyscy juz wiedza. Gdzie podziala sie ta dawno zgasla gwiazda, ktora oglaszala w telewizorze upadek komuny, dlaczego teraz nie oglosi upadku demokracji? Wkurza mnie, ze teraz, kiedy wszystko poszlo na noze, nagle znajduja sie chetni do obrony owej straconej demokracji, a gdzie byli, kiedy trzeba bylo pojsc do urn? Od wielu slyszalo sie, ze nie ma na kogo, ze to wybor miedzy kila a dzuma, ze olewaja wybory... Teraz sie obudzili i pala swieczki wieczorami na ulicach? Elektorat pisu nie mial takich rozterek, wiec teraz jest co jest. A co zabawniejsze, bedzie jeszcze przez dlugie lata. Emigrujcie, poki jeszcze mozna, bo niedlugo ta pis-polska wyjdzie z unii, choc poki co, bedzie jeszcze ciagnela dotacje, mozliwie najdluzej. Z tego wszystkiego rzygac mi sie chce i trace apetyt.
A moze to i dobrze? Bo przeciez odchudzam sie i to nawet dosc skutecznie, chociaz baaardzo powoli. Ja wiem, ze gwaltowne diety koncza sie zazwyczaj nieprzyjemnym (nomen omen) jojem. Nie tyje sie bowiem z dnia na dzien, a chudnac by sie chcialo, co nie? Wiec choc moja cierpliwosc narazona jest na ciezkie proby, to ja jom bec w potylice i kaze siedziec cicho. Tak z dnia na dzien nie widzialam specjalnie roznicy, ale nagle spodnie w pasie przestaly mnie pic, a waga lazienkowa, z ktorej korzystam nie czesciej niz raz w tygodniu, pokazuje coraz mniej. Do niedawna jakos w ogole nie widzialam efektow, ale kilka dni temu ktos dawno niewidziany spytal, czy nie schudlam. Az zrobilam se selfika, zeby przeanalizowac sprawe, no i wydaje mi sie, ze faktycznie cos widac, choc do mojej starej figury jeszcze dluga droga. Ale pochwale sie, co tam.

 

A skad wzial sie u mnie nagle ten imperatyw do schudniecia? Lustra w domu, pokazujace cala sylwetke, raczej omijalam. Nie fotografowalam sie, bo sama stalam za obiektywem, wiec wlasciwie tylko po ciasnych w pasie spodniach czulam, ze troche mnie przybylo. Az pojechalam do Wroclawia po Toye i tam zostalam sfotografowana przez kilka osob, ktore mi potem te zdjecia przyslaly. Patrzylam na siebie z wielkim wstretem i obrzydzeniem, prawie jak na pewnego zaplutego karla reakcji dzisiaj. Podjelam desperacka decyzje, ze musze cos z tym zrobic, teraz albo nigdy, i tak od poczatku kwietnia przeszlam sobie na diete oraz zazywam wiecej ruchu, bo pies tego ruchu potrzebuje. Zobaczcie sami, jaka bylam. Wstyd pokazywac, ale ide za ciosem.

Przy szczuplutkiej Julce wydaje sie jeszcze potezniejsza i bardziej przysadzista, walki tluszczu wyraznie zaznaczaja sie pod bluzka. No horror. Diete stosuje nadal, chodze najedzona zdrowym choc niskokalorycznym zarciem, a czasem pozwalam sobie na cos slodkiego, ot tak, jako nagrode za postepy. Jesli kogos interesuje, to moge sie podzielic.

*) cytata STAD