Tyfus, chyba nawet plamisty.

Wlosy mam, jakie mam, kreca sie, sa w kolorze takim sobie, jakis szarawy blond (teraz mam wiecej szarosci, niz blondu) i moge o nich powiedziec wszystko, tylko nie to, ze jest ich zastraszajaco duzo. Jak to u blondynek. Byl czas, kiedy wciaz z nimi eksperymentowalam, a to jakas farba, czy plukanka, to znow trwala, zeby "bylo ich wiecej". Kazdy taki eksperyment konczyl sie lamentami i probami jak najszybszego powrotu do stanu sprzed, bo jednak zawsze bylo mi najbardziej do twarzy w moich naturalnych wlosach, i jesli chodzi o kolor, i o otrzymany w darze skret.
Pamietam, ze urzeczona dzialaniem henny u kolezanki ze znacznie ciemniejszymi od moich wlosami, sama postanowilam ja wyprobowac. Jeszcze sie pocieszalam, ze to ziola, wiec nie zniszcze sobie mojego marnego czaszkowego owlosienia. Wyszedl wiewiorczy horror. Nie, zeby kolor byl nieladny, wprost przeciwnie, ale moja karnacja do niego wcale nie pasowala. Zle sie czulam. Nabylam przeto w aptece sporo flaszeczek wody utlenionej i pracowicie wylewalam na ten glupi leb, az mi ta rudosc przeszla. Taaa, chyba jednak moje wlosy nie byly specjalnie szczesliwe po tych zabiegach.
Minal czas jakis i znow zaczelo mnie nosic. Tym razem w Pewexie zachwycil mnie obrazek na pudelku z farba, piekny blond. Placzac prawie nad cena farby (w przeliczeniu na nasze, byl to majatek), wysuplalam dulary z kieski i nabylam. Do domu pofrunelam prawie, majac przed oczami obraz mojej przyszlej blond fryzury. Blond wprawdzie juz mialam, ale tamten nowy mial byc taki platynowo-zagraniczny. W domu dokonalam tego, co wyszczegolnione bylo w instrukcji obslugi i... prawie zeszlam! Na pustym lbie ukazal sie kolor zoltka od jajka. Nawet po wysuszeniu nie chcial byc inny. Bylam tak zalamana, ze bralam nawet pod uwage opcje ogolenia sie na lyso. Nie moglam tak zostac! Nawleklam na ten obraz nedzy i rozpaczy jakas dyzurna czapke i powloklam sie do fryzjera, zeby ufarbowano mnie z powrotem na moj kolor. Na palecie "pedzelkow" wybralam wlasciwy, tak wlasciwy, ze moja mama nie zorientowala sie po przyjsciu z pracy, ze w miedzyczasie bylo inaczej. Stracilam nie tylko dulary, ale i  narazilam sie na koszty zabiegow fryzjerskich, a moje wlosy znow stracily na urodzie. Przysieglam sobie, ze nigdy wiecej!
Ale, jak to ze mna bywalo, po jakims czasie znow zaczely mnie swedziec pazury. Tym razem wymyslilam trwala i nie pytajcie mnie, dlaczego, skoro moje wlosy i tak sie same krecily. Trwala robilam kilka razy w zyciu, za kazdym razem skret byl daleko za duzy, no jakies takie afro. Mam dosc cienkie i delikatne wlosy z naturalnym skretem, wiec trwala powinna byc u mnie na grubych walkach i krotko, bardzo krotko trzymana.  Wiem o tym teraz, po wielu nieudanych i oplakiwanych probach, kiedy to wreszcie jeden jedyny fryzjer zrobil mi ja perfekcyjnie. Jednak wtedy fryzjerzy lecieli ze wszystkimi jednakowo, czy byly to grube, proste wlosy, czy moje delikatne. W tych zamierzchlych czasach byl chyba tylko jeden rodzaj plynu do trwalej, teraz to luksus, na kazde wlosy cos innego, a plyny nie sa tak zrace, jak onegdaj, kiedy to niszczyly kazdy wlos, szczegolnie delikatny.
Byl swego czasu w Lodzi fryzjer, pan Zbyszek. To byla legenda! Byl uczniem samego Antoine`a, pobieral u niego nauki w Paryzu, stamtad tez nazwozil srodkow do pielegnacji wlosow, farby, plyny do trwalej, wyposazenie salonu i rozpoczal dzialalnosc w samym sercu Lodzi. Dostac sie do niego nie bylo wcale latwo, terminy byly pozajmowane z miesiecznym wyprzedzeniem. Ale ja mialam znajomosci, wiec zostalam do onego Zbyszka wprowadzona od zakrystii, z wszelkimi honorami. Siedze sobie, popijam kawe i roztlumaczam, jak to z moimi wlosami jest, ze sie kreca od samego patrzenia na plyn do trwalej. Zbysiu na to, ze ach, oczywiscie, drobiazdzek, on to ogarnie, ma same zagraniczne i najlepsze na swiecie srodki, mam sie nie klopotac, bede na pewno zadowolona, ba, zachwycona! I oddalam sie z bezgranicznym zaufaniem w rece mistrza. Zaplacilam za calosc majatek, bo Zbyniu bardzo sie cenil, taki byl swiatowy. Jeszcze w jego salonie mialam niejasne odczucie, ze cos jest nie tak, ze znow bede miala afro, ale uspokoil mnie, ze alez skad, absolutnie, to tylko teraz, a pozniej bedzie idealnie. Nie bylo! Malo tego, bylo znacznie gorzej niz przy wczesniejszych zabiegach, ktore juz byly zle. Jako tako bylo, jak sobie te wlosy po myciu dobrze wymodelowalam, ale wystarczyla lekka mgla, ze o deszczu przemilcze, zeby wlosy stawaly na sztorc, jak po porazeniu pradem. Chadzalam oplotkami, wycofalam sie z zycia towarzyskiego i szlochalam po katach. Bylam, a jakze, u Zbynia z reklamacja, ktora bezlitosnie oddalil, zrzucajac wine na moje wlosy. No tak, byly one troche nieujarzmione, ale dlatego wlasnie udalam sie do MISZCZA za ciezka kase, a nie do fryzjerskiego rzemieslnika tuz za rogiem.
Trwalo to czas jakis, zanim wlosy na tyle mi odrosly, ze moglam pokusic sie o ich obciecie. Radykalne. Musialam przeciez pozbyc sie tego siana. Tym razem udalam sie w przeciwnym kierunku, byle dalej od Zbyszka, do ktorego moje zaufanie spadlo ponizej zera. Wrocilam do domu taka wystrzyzona, ale z uczuciem wielkiej ulgi, pocieszajac sie w duchu, ze przeciez wlosy mi w koncu odrosna. Musze tu dodac, ze nie lubie krotkich wlosow, nie wygladam w nich dobrze i niekomfortowo sie w nich czuje, chociaz u niektorych kobiet krotkie fryzurki wygladaja bosko.
Tego dnia odwiedzil mnie znajomy. Zadzwonil do drzwi i zaniemowil, kiedy je otworzylam. Jego reakcje zapamietam do konca zycia:
- Co ci sie stalo? Tyfus przeszlas?
Powoli zaczelam rezygnowac z wszelakich zabiegow fryzjerskich. Jeszcze tylko raz, bedac juz w Niemczech, pokusilam sie na szampon koloryzujacy, ale jak zwykle u mnie, rezultat nie byl zachwycajacy. Od tego czasu unikam farb, fryzjerow i przy wlosach wszystko robie sama, nawet je obcinam. Jedynym zabiegiem, na jaki sobie pozwalam i jaki sama wykonuje, jest maseczka z zoltek, miodu, soku z cytryny i oliwy.

_______________________________________________________________________________________________________

UWAGA

Pobawie sie troche w nepotyzm. Chcialam zareklamowac nowy  blog, wystartowal dzisiaj. Pisze go moj (wirtualny) znajomy, ktorego sama namowilam do podzielenia sie z nami swoimi doswiadczeniami ze zwierzyncem. To glownie kociarz, chociaz i psy sie przewijaja.
Dziewczyny, mamy kolejnego rodzynka w naszym babincu!
http://mojecudnekoty.blogspot.de/2012/11/zazdrosc-kota.html

Serdecznie zapraszam w Jego i swoim imieniu!

_______________________________________________________________________________________________________

Wlasnie mam 10 000 wejsc na moj blog! To prawie jakbym wygrala tyle dolarow w loterii.
Bardzo wszystkim dziekuje za zainteresowanie.
Z wdziecznosci dla Was