Amerykanska masakra bez pily mechanicznej.

Patrze, czytam, slucham. Nie da sie przeoczyc, bo wszystkie media zgodnie placza. Tym jednak razem news rzeczywiscie wzbudza uczucie najglebszego smutku i wielkiego buntu, podobnie, jak wtedy, kiedy na wyspie Utoya Breivik wymordowal bogu ducha winnych mlodych ludzi. W imie czego? Mieli czelnosc kierowac sie innymi priorytetami, niz on sam.
Teraz jedak na szali postawiono zycie zupelnie malych dzieci, z najmlodszych klas szkoly podstawowej i ich opiekunow. Oni nie wyksztalcili w sobie jeszcze zadnych pogladow politycznych i juz nie zdaza nigdy skrecic w lewo, ani w prawo. Nie zaangazuja sie juz w protesty przeciwko powszechnemu posiadaniu broni przez kazdego obywatela Stanow Zjednoczonych. Nie wezma nigdy udzialu w demonstracjach, ktore moze uratowalyby inne ludzkie istnienia.
Pozostana po nich puste lawki w szkole, zszokowani i zrozpaczeni koledzy, osieroceni przez nich rodzice, targani rozpacza na granicy szalenstwa. Kazdy, kto ma dzieci, jest w stanie doskonale sobie wyobrazic stan, w jakim znalazly sie rodziny wszystkich ofiar, tak krotko przed swietami, najbardziej rodzinnymi swietami ze wszystkich.

Co powoduje tymi wszystkimi masowymi mordercami, ze ktoregos dnia biora ze soba bron i bez cienia uczuc, bez wahania, z zimna krwia strzelaja do innych? Co ich pcha do popelniania najbrutalniejszego przestepstwa, jakim jest morderstwo i to na tak wielka skale? Ida jak automaty, jakby mieli do wypelnienia wazna misje, jakby byli zaprogramowani, bez empatii, bez skrupulow.
Bo matka ktoregos nie kochala? Bo innego skrzywdzil nauczyciel? Bo kolejny nie lubil muzulmanow, a nastepnego rzucila dziewczyna? Niewielu z nich okazuje sie byc chorymi psychicznie, wiekszosc to socjopaci, na ogol zamknieci w sobie, na granicy autyzmu, ludzie bardzo lub nawet wybitnie inteligentni, przed ktorymi przyszlosc i kariera stoja otworem. Nie wszyscy byli odrzuceni przez spoleczenstwo, choc na ogol nigdy o kontakty sami nie zabiegali.

Sama nieraz zastanawialam sie, czy bylabym wladna zrobic komus krzywde, nie mowiac o zabiciu innego czlowieka. Odpowiadalam sobie, ze moze w obronie wlasnej albo dziecka, ale kiedy chcialam to sobie wyobrazic, nie moglam. Wiem, jak sie czuje, kiedy zrobie cos komus przypadkiem, potrace czy uderze. Doswiadczam wtedy sama jakiegos fizycznego bolu. Dlatego wlasnie wiem, jak ciezko byloby mi zrobic cos z rozmyslem, nawet w obronie wlasnej lub bliskich, jak trudno wystapic przeciwko zyciu kogos innego, nawet ze swiadomoscia, ze jest to ktos zagrazajacy mnie lub mojej rodzinie. Tym bardziej nie jestem w stanie pojac, jak mozna sukcesywnie i bez drgnienia powieki strzelac do bezbronnych ludzi, a szczegolnie dzieci!

Najgorsze jednak jest to, ze podobne masakry zdarzaja sie bardzo czesto, nie tylko w Ameryce, choc tam powszechna dostepnosc do broni palnej bardzo takie dzialania ulatwia. Nie dalej jak w lipcu miala miejsce strzelanina na premierze filmu Batman., a w kwietniu w szkole w Oakland w Kaliforni. To stanowczo zbyt wiele jak na jeden rok. W samych Niemczech w latach 2000 zanotowano szesc zamachow na szkoly, a przeciez dostep do broni jest tutaj bardzo ograniczony. W marcu tego roku dotknelo to zydowska szkole w Tuluzie.

Gina dzieci i mlodzi ludzie, gina przypadkowe ofiary, czesto nie znajace swojego oprawcy i zawsze, bez wzgledu na lokalizacje, podnosza sie glosy o dostepnosci do broni lub jego zakazaniu, o prewencji i zapobieganiu, o przyczynach i powodach podobnych przypadkow. Politycy obiecuja, zapowiadaja zaostrzenia, przyrzekaja czujnosc. I jakos nic nie nie dzieje. Do nastepnego zamachu i kolejnych ofiar smiertelnych. W Ameryce sprawa jest o wiele trudniejsza, tam prawo do posiadania broni jest swietoscia, a lobby karabinowe nie popusci ani na jote tej zludnej wolnosci i przekonywania narodu o prawie do obrony.

Beda kolejne ofiary, beda zabijane dzieci w imie amerykanskiej demokracji i  zle pojetych praw obywatelskich. Ten lub nastepny prezydent znow bedzie skladal rodzinom kondolencje, roniac falszywe lzy, lecz nie bedzie wladny zmienic nic, ulegajac naciskom silnego przemyslu.

Kiedys bedzie musial nadejsc czas, ze i w polskich szkolach dzieci przestana czuc sie bezpiecznie, wiec nie ma co w tej chwili lekcewazyc problemu, bo ta Ameryka przeciez tak daleko. Nie tylko dobre zjawiska nadchodza z zachodu, wiele zla musza tez przejac nowi czlonkowie unii, miedzy innymi zakaz karania smiercia, co oczywiscie osmiela wszelkiego rodzaju dewiantow. Otwarte granice sprzyjaja handlowi bronia, wiec podobne scenariusze staja sie coraz bardziej prawdopodobne. Obym byla zlym prorokiem...