Ucze sie kotow.

Znalazlam ciekawostke, ktora zweryfikowala moje domysly w sprawie kocich zachowan. W swojej naiwnosci myslalam, ze ustalanie hierarchii wsrod kotow jest co najmniej w przyblizeniu podobne do tego, jakie ma miejsce wsrod psow, tylko bardziej na kocia modle. Tymczasem jest calkiem inaczej.

Źródło: shutterstock

Koty, z racji polowania w pojedynkę, nie wytworzyły tak jasnych hierarchicznych zasad jak wilki. W kociej społeczności hierarchia jest bardzo dynamiczna i może podlegać ciągłym zmianom. Najłatwiej zrozumieć to wyobrażając sobie hipotetyczną grupę kotów zamieszkujących jedno mieszkanie. Tak naprawdę żaden z nich nie jest w hierarchii najwyżej. Dzieje się tak, ponieważ w każdym miejscu mieszkania zasady te wyglądają inaczej. I tak na przykład w pokoju dziennym pierwszeństwo w wyborze miejsca do spania będzie posiadał „kot A”. Jednak kiedy przyjdzie pora karmienia pierwszeństwo w wyborze pokarmu posiadać będzie „kot B”, a wieczorem kiedy właściciel wróci do domu pierwszy nawiąże z nim kontakt „kot C”.

Dlatego też w przypadku kotów nie możemy mówić o hierarchii liniowej, którą zapisali byśmy następująco: A > B > C. Może mówić raczej o wzajemnej siatce zależności, która często przybiera obraz hierarchii kołowej: A > B > C >A.

Z taką sytuacją nie mamy do czynienia jedynie w skrajnych przypadkach kiedy jeden z kotów zostaje „pariasem”. Oznacza to, że jest zdominowany przez wszystkie koty z grupy. Osobnik taki będzie trzymał tułów bardzo nisko, większość czasu spędzi w ukryciu, a kiedy już wyjdzie poruszać będzie się bardzo szybko po obrzeżach mieszkania.

W przypadku kotów mieszkających ze sobą od dłuższego czasu konflikty na tle hierarchicznym będą bardzo rzadkie. Najwięcej problemów ma miejsce w momencie kiedy w grupie pojawia się nowy osobnik lub grupa zostanie na pewien czas rozłączona. Ponowne ustalenie wzajemnych zależności lub ustalenie zupełnie nowych zajmie kotom trochę czasu. W sytuacji takiej możemy spodziewać się większej liczby kocich kłótni i strojenia min. Przeczekajmy ten okres i pozwólmy zwierzętom na ustalenie nowych reguł.

I znow troche bardziej rozumiem, dlaczego Miecka z Bulka tak wlasnie, a nie inaczej sie zachowuja.

Musze sie jeszcze Wam pochwalic, jaki wspanialy prezent dostalam. Przyjaciolka kupila dla mnie ksiazke i, co wiecej, postarala sie o osobista dedykacje od autora. A jest nim rysownik satyryczny, Tomasz Wiater, znany w srodowisku jako zagorzaly antyklerykal, wiec tym bardziej mi bliski.