Pech pechem pogania.

To, ze nieszczescia chodza parami, wie kazde dziecko. Jak i to, ze przyslowia sa madroscia narodow. Taki podwojny pech spotkal nas w ostatnich dniach, dzieki czemu nie mam ani samochodu, ani telefonu.
W poniedzialek w tym pechu mialam szczescie, bo jeszcze zdolalam autem pojezdzic, a zepsulo sie dopiero mojemu mezowi. Dobrze, ze nie mnie, bo popadlabym w panike i zupelnie nie wiedzialabym, co robic. Pewnie zadzwonilabym po ADAC i pozwolila sie odholowac, ale po co mi takie atrakcje. Opelek nienajmlodszy, ale jezdzil jak rakieta i nic nie wskazywalo na to, ze cokolwiek mu dolega. Maz dojechal tam, gdzie zamierzal, zalatwil swoje sprawy, wsiadl do auta, odpalil silnik, a ten zawyl na najwyzszych mozliwych obrotach. Po nacisnieciu pedalu gazu, obroty spadly do granicy zgasniecia. Bardzo dziwne. Pechowo akurat tego dnia maz zapomnial wziac telefon komorkowy, wiec nie bardzo jak mogl wezwac pomoc. Postanowil wiec jakos dotrzec do naszego warsztatu, ktory na szczescie nie byl daleko. Bardzo dziwnie mu sie jechalo, bo kazde wcisniecie gazu dusilo silnik. Ale dojechal, zaparkowal na placu, silnik wylaczyl i od tej wlasnie chwili nie dalo sie go ponownie uruchomic. Cala diagnostyka brala w leb, nikt nie wie, co tak naprawde mu dolega. Nasz mechanik wezwal posilki z Opla - nic. Wszyscy twierdza, ze z czyms takim jeszcze sie nie spotkali, rozkladaja bezradnie rece, a ja sie mecze.
Gdzie moge, dojezdzam rowerem, ale sa miejsca, gdzie na rowerze sie nie zapedzam, bo nie wjade pod gore. Zreszta wycieczki rowerowe zalezne sa od pogody. Pozostaje miejska komunikacja. Nie byloby w tym nic zdroznego, gdyby nie niedawne radykalne w niej zmiany. Nie tylko jest inny rozklad jazdy, ale pozmieniano tez numeracje autobusow i ja tego zupelnie nie ogarniam. W domu musze na podstawie tego nowego rozkladu jazdy, jaki mam w lapku i po wielokrotnym sprawdzaniu, wypisywac sobie karteczki, zeby sie nie pomylic. Rzadko kiedy mam autobus bezposredni, prawie nigdy, wiec musze sie przesiadac, co zwiazane jest z czekaniem na kolejny bus. Trace przy tym mnostwo czasu, marzne albo mokne na przystankach i bluznie w duchu na czym swiat stoi. Ze nie wspomne o drozyznie miejskiej komunikacji.
W ekstremalnych przypadkach pozyczamy auto od corki, ale z tym wiaze sie pewne ryzyko, zwiazane z tzw. ubezpieczeniem "singel", czyli wylacznie na nia sama jako kierowca. My tez takie mamy, tylko na nas dwoje. Dzieki temu skladki sa mniejsze. Gdyby wiec cos sie wydarzylo (tfu, tfu), ubezpieczyciel umywa rece, kiedy auto prowadzi "obcy" kierowca. Dlatego wlasnie staramy sie ograniczac pozyczanie. Zreszta mnie, przyzwyczajonej przez kilkadziesiat lat do automatu, trudno nagle przestawic sie na manualna skrzynie biegow. Nie, zebym nie umiala, ale denerwuje sie i wciaz musze myslec o tym, ze mam trzy pedaly. Zdarza sie, ze silnik gasnie, kiedy chce za szybko ruszyc, albo, co niedajbuk, pod gorke. Pewnie w koncu bym sie z tym oswoila, ale nie mam okazji, wiec wole, zeby wozil mnie maz.
Cos mi mowi, ze trzeba bedzie rozejrzec sie za czyms innym, bo o ile nawet Opel pozwoli sie zreanimowac, bedzie to zabieg finansowo nieoplacalny.
Z telefonem jaja mam od srody, kiedy to operator tak mi caly system "unowoczesnil" i przestawil na cyfrowy, ze najpierw przez pol dnia nie mialam nawet internetu, pozniej jakos zaskoczyl, za to telefon zamilkl na ament. Godzinami wisialam z komorka na goracej linii, pozwalalam sie uspokajac, ze to tylko przejsciowe, by wreszcie podczas kolejnej rozmowy uslyszec, ze oni sami nie wiedza, co sie stalo i ze posla sprawe do dzialu zaklocen, ktory to dzial oddzwoni do mnie w piatek wieczorem. Zamiast telefonu dostalam esesmana, ze podejma dzialania od 8.00 rano w pierwszy dzien roboczy, czytaj: poniedzialek *). Noszsz... A tu akurat przypadly imieniny mamy Zosi, wiec musialam dzwonic do Polski z komorki. Juz jestem ciekawa tego rachunku, jaki do mnie splynie.
Qrwa mac! Jak nie bluznie, tak musialam! Przepraszam ewentualnie urazonych.


*) EDIT:  Przeurocza pani z hot-linii, z ktora rozmawialam w czwartek, sama do mnie zadzwonila w sobote, zeby mi zameldowac, ze co najmniej znalazla blad w systemie, ktory to blad uniemozliwia mi korzystanie z telefonu stacjonarnego. Nie zgadzaja sie mianowicie kody dostepu i te kody zostana do mnie wyslane poczta (wzgledy bezpieczenstwa), zebym je mogla wprowadzic do routera, przez ktory mam miec dostep do telefonii. I tak dostane je dopiero w poniedzialek, wiec niewiele to zmienia, ale mam co najmniej poczucie, ze ktos tam sie o mnie zatroszczyl i potraktowal jak czlowieka, a nie jak anonimowy numer klienta. Dobre i to, troche podnioslo mnie na duchu. Maly gest, a cieszy.