Jest nadzieja!

Wiem, ze czekacie na wiadomosci, wiec niezwlocznie po wizycie u zwierzecego neurologa, siadam i pisze.
Wyniki pobranej wczoraj krwi sa zadowalajace, wszystko w normie. Co najmniej w tej kwestii nie musimy sie martwic. Wet zbadal Kirunie, popukal mloteczkiem w kolanka i lokietki, zajrzal do uszka, przyjrzal sie krzywemu usmiechowi i na poczatek postawil diagnoze zapalenia nerwu twarzowego (pyszczkowego?). Wyjasnil tez, ze ten nerw biegnie gdzies od tylu glowy, zahaczajac o ucho srodkowe, stad wiec mogly byc te zaburzenia rownowagi. A tak nawiasem mowiac, od sobotnich dolegliwosci, za wyjatkiem jednego zachwiania w niedziele przed poludniem, Kira zachowuje sie normalnie, chodzi, biega, skacze, ma apetyt i dobrze trawi.
Chyba odziedziczyla po mnie sklonnosci do zapalenia nerwu twarzowego, pisalam o tym TUTAJ.
Sprawa na dzisiaj wyglada tak: Leczymy podejrzane zapalenie nerwu twarzowego. Kira dostala tabletki z cortizonem i kropelki do oczu, bo z domykaniem sie oczka mamy klopoty. Jesli to nie pomoze (za tydzien mamy termin do kontroli), zacznie sie drozsza diagnostyka, najpierw pod katem chorob odkleszczowych. Dodal zaraz, ze w swojej 25-letniej karierze nie spotkal sie tu u nas w Dolnej Saksonii z kleszczami przenoszacymi choroby. Te zle kleszcze grasuja raczej na poludniu.
Ja, jak wczesniej we wlasnym przypadku, podejrzewalam maly wylew, ale uspokoil mnie, ze po pierwsze u psow sie to praktycznie nie zdarza, a po drugie wylew nie zakonczylby sie na paralizu twarzy i raczej Kira mialaby w takim przypadku rowniez problemy z chodzeniem.
Nie wykluczyl przerzutow do mozgu, jednak na razie nie ma co o tym myslec. Trzeba skupic sie na jednym i tylko w przypadku, gdyby ta diagnoza okazala sie mylna, zrobimy jej tomografie glowy, zeby zorientowac sie, co w mozgu ewentualnie siedzi. Na razie nie widzi takiej potrzeby, zwlaszcza, ze badanie jest bardzo drogie (400 euro).
Tak calkiem kamien jeszcze mi z serca nie spadl, ale zagoscila w nim nowa nadzieja, te to "tylko" taki drobiazg jak zapalenie nerwu.