Rece opadaja.

Moj blogowy troll nie ustepuje w probach bombardowania mnie swoimi wydalinami. Skutecznie zablokowany na blogu, bo jego adres mailowy, zaznaczony jako spam, automatycznie laduje w smiechach, a anonimy w ogole nie sa przyjmowane - wpadl na genialny pomysl i napisal do mnie na adres mailowy. Z tym tez nie bedzie problemu, bo juz zaznaczylam spamiarza i gmx wrzuci go w przyszlosci tam, gdzie jego miejsce, czyli do smieci. Maila przez pomylke przeczytalam, nastepnych juz nie bede musiala. Najzabawniejsze jest to, ze ta kreatura stawia zadania (rzondania), bo oburzyla sie moim nazewnictwem jego zalosnego wirtualnego jestestwa, zebym go publicznie przeprosila! Wyobrazacie sobie? No juz lece z kwiatami!
Wiem, ze nie odpusci i bedzie czytal, wiec jeszcze raz tu napisze: NIE ZYCZE SOBIE ZADNYCH TWOICH KOMENTARZY. Czytac sobie mozesz, bo blog jest otwarty, ale nie napiszesz juz niczego, bo wszystkie twoje grafomanskie proby skoncza na wysypisku. Grzecznie prosilam, zebys nie komentowal - jak grochem o sciane. I niewazne, ze wydawalo ci sie, ze masz cokolwiek do powiedzenia, moim zdaniem nie miales, a dodatkowo probowales obrazac moich czytelnikow. Rozpelzles sie jak zaraza po blogach moich znajomych, co skutkuje koniecznoscia ich moderowania lub usuwaniem twoich wydalin. Nie dociera do twojego szczatkowego mozdzku, ze gdzies nie jestes mile widziany? Prosby i usuwanie twoich komentarzy nie pomagaja, a kiedy nazywa sie ciebie po imieniu, oburzasz sie jak pomacana dziewica i zadasz przeprosin. Otoz zadnych przeprosin nie bedzie! Kto wiatr sieje, burze zbiera.
Zarzucasz mi klamstwo, kiedy pisze na blogu, ze wciaz probujesz, a ja kasuje twoje madrosci. A moze nie piszesz? Wczoraj tez nie? I to mimo wielokrotnych prosb, zebys tego nie robil. Mnie naprawde nie interesuje twoj punkt widzenia i swiatle porady, czy tam wspolczucie. Mam to w dupie, rozumiesz? Nie, nie rozumiesz i wciaz probujesz, tylko przy moderacji te glupoty sa kasowane, zeby nie ujrzaly swiatla dziennego. Tym razem udalo ci sie, bo wylaczylam moderacje w nadziei, ze wreszcie zrozumiales, ze jestes tu niemile widziany. Wiem, nadzieja to matka glupich, mam nauczke. Nawet po ponownym wlaczeniu moderacji slales mi cos, czego nawet nie czytalam.
A sposob, w jaki cie przepedzam z wlasnego terenu i jak cie okreslam, to moja sprawa, skoro pozostajesz gluchy na grzeczne prosby. Nie podoba ci sie, to nie wlaz tutaj i nie czytaj. Masz chyba jakies psychiczne odchyly, skoro nadal to robisz, to nie jest normalne. Domagasz sie szacunku? Najpierw sobie na niego zasluz i nie maltretuj ludzi swoja obecnoscia i komentarzami.
Moja prosba o zaprzestanie tego typu praktyk, czyli nieprzylazenie i niekomentowanie, pozostala bez echa. Odczekales az wylacze moderacje i uderzyles ponownie w chwili mojej wielkiej slabosci. I niewazne, ze pozornie grzecznie napisales, moim zyczeniem bylo, zebys w ogole nie komentowal, a moj blog to moj teren i nie bedziesz pisal, kiedy ja sobie tego nie zycze. Ponial?
Nie wiem, czy zauwazyles, ze nie poswiecilam ci ani slowa, kiedy milczales, nie jestes wart mojej uwagi. Natomiast wkurzyles mnie ponownym atakiem i dostales dokladnie to, na co sobie zaslugujesz. Nie ludze sie, ze zrozumiesz cokolwiek z tego, co powyzej napisalam, bo masz z pewnoscia zaburzenia psychiczne albo po prostu jestes zlosliwy do glebi, co prawie na to samo wychodzi.
Nie bedzie wiec zadnych przeprosin, a pisanie  na maila tez mozesz sobie oszczedzic, bo i tak bez czytania splynie wszystko do spamu.
NIE CHCE MIEC Z TOBA DO CZYNIENIA, ODCZEP SIE WRESZCIE ODE MNIE.