Kiedy ide spac, zawsze zwracam uwage, czy koty sa w domu i tak tez bylo 1 stycznia. Maz polozyl sie wczesniej i juz spal, a ja w pewnej chwili zorientowalam sie, ze nie widze Bulki. Jeszcze spokojna, przejrzalam wszystkie zakamarki, w ktorych ewentualnie moglaby sie schowac. Bulka czesto spi w lazience na dywaniku - nie bylo. Lubi tez spac na moim dosunietym do stolu, krzesle w kuchni - tam jej tez nie bylo. W salonie przeszperalam wszystkie jej kryjowki: na drukarce - nie ma, w budce drapaka - nie ma, na parapecie i pod nim na kaloryferze - nie ma, za zaslona na podlodze - brak kota, na dolnej polce stoliczka obok sofy - nie ma. Innych schowkow w salonie nie ma, przeszlam wiec do zamknietego na stale pokoju goscinnego, bo zdarzalo sie kotom tam wslizgnac i zostac zamknietym - nie bylo. W sypialni na widoku tez nie bylo, wzielam wiec latarke i szukalam pod lozkami - j.w. i w szafie, bo czasem tam sie moszcza - Bulki nie ma. Caly ten proces powtorzylam jeszcze dwa razy, bez skutku - kota w domu nie ma! Oczyma wyobrazni widzialam juz najczarniejsze scenariusze, ze Bulczyk, pozostawiony przez przeoczenie na balkonie, poszukal sobie droge ucieczki przez to jedno nie do konca zabezpieczone miejsce i teraz blaka sie gdzies po okolicy zmarzniety i bezdomny. Wyszlam nawet na klatke schodowa w nadziei, ze przez otwarte podczas wchodzenia drzwi, przemknal nam miedzy nogami niezauwazony. Przeszlam od poddasza po piwnice - Bulczyka nie bylo. Przez caly czas poszukiwan nawolywalam ja, tez bez efektu. Wpadlam w panike, obudzilam meza i razem zaczelismy szukac od nowa, w tych samych miejscach po raz nie wiem ktory. Jak mozna sie domyslic, nadal bez efektu. Juz mialam sie ubierac i wychodzic na dwor, zeby tam ja nawolywac, kiedy nagle... Bulka pojawila sie w przedpokoju, cwierkajaca, z wyprezonym ogonem i ogolnie zadowolona z siebie. Do dzisiaj nie wiemy, gdzie sie schowala, bo naprawde przeszukalismy kazdy zakamarek domu. Chlop byl na mnie zly, ze go wygonilam z lozka w srodku nocy, zeby szukac kota, ktory spokojnie siedzial w domu i pewnie w duchu smial sie z nas w kulak, nie rozumiejac, o co ten szum.
Za to w dzien urodzin pana domu mielismy przez chwile w mieszkaniu trzy koty! Jak juz wczesniej pisalam, corka troche spoznila sie na urodziny taty i to na tyle, ze jedni goscie akurat juz wychodzili. W naszym malenkim przedpokoju zrobilo sie zamieszanie, a drzwi do mieszkania byly przez dluzsza chwile otwarte. W pewnej chwili corka krzyknela:
- Mama, uwazaj!
W tej calej kolomyi nie bardzo zajarzylam, na co mam uwazac, gdy katem oka dostrzeglam rudego kota przekradajacego sie miedzy stojacymi w przedpokoju goscmi do salonu. Pobieglam za nim, ale ten sploszony rabanem, myknal gdzies za meble. W pierwszej chwili pomyslalam nawet, ze to corka skads tego kota wytrzasnela i z nim przyszla do nas. Zapytana zaprzeczyla, a ja zaczelam sie w duchu modlic, zeby moje koty nie zauwazyly intruza, bo bedzie wojna. Wprawdzie Miecka, najwieksze zagrozenie, klasycznie juz uciekla do sypialni pod lozko, co zawsze czyni, kiedy ktos do nas przychodzi, ale sploszony rwetesem, jaki wywolal, rudy mogl w panice wlasnie tam szukac schronienia. Wszyscy zerwali sie od stolu i dalej ploszyc kota, a ten w koncu jakos trafil z powrotem do przedpokoju, skad udalo nam sie go przepedzic na klatke schodowa. Nie wiedzialam, czy to czasem nie kot naszych nowo wprowadzonych sasiadow, czy calkiem obcy, ktory wykorzystal otwarte drzwi i wlazl tu za naszymi goscmi. W kazdym razie wymknal sie z domu na zewnatrz razem z wychodzacymi od nas znajomymi. Pozniej mowili nam, ze dlugo szedl za nimi, ale w koncu zniknal.
Przez ten caly galimatias nie zdazylam go nawet sfotografowac. Skad sie wzial, nie mam pojecia, nigdy wczesniej go nie widzielismy, a przeciez zna sie z widzenia wychodzace koty z sasiedztwa.
Z pewnoscia pozostanie to zagadka.
A przeszukalas szafki w kuchni? Juz pare razy przylapalam zolze, jak sie cichcem z nich wymykala. Jak wiele kotów, nie cierpi jakichkolwiek zamknietych przestrzeni. W nocy nie spocznie, zanim nie otworzy szafek w kuchni, czy od szafy. A ostatnio tez mam kota (bialego), który usiluje mi sie wmeldowac, ale zolza zawsze na strazy :). Gorzej, ze drzwi wejsciowe otwieraja sie bezposrednio na dosc ruchliwa ulice bez chodników (uroki mieszkania w historycznym centrum grajdolka), co kiedys sie moze dla da walecznej zolzy zle skonczyc.
OdpowiedzUsuńNaszych szafek kuchennych nawet Miecka nie umie otworzyc, a drzwi duze umie.
UsuńWczoraj Bulka zniknela mezu mojemu, kiedy bylam w pracy, przeszukal cala chalupe, kota nie bylo. A ze to byl dzien, zaczelam ja Bulke nawolywac. Wylazla spod lozka! Tam znalazla sobie skrytke i nawet swiecac latarkami, nie mozna jej bylo dojrzec (pod lozkiem stoja takie pojemniki na koleczkach na zapasowa posciel). :)))
A to niecnota :). Fakt, ze koty potrafia sie wmanewrowac w male, wydawalo by sie, przestrzenie Teraz, jak juz odkrylas, biedaczka musi wymyslic inna krujówke :D.
UsuńTa pod lozkiem bardzo jej pasuje, stale sie tam chowa. Wlasciwie to byla kryjowka Miecki, jej azyl i ostatni bastion, ktory zostal zdobyty przez Bulke. :))
UsuńMasz rękę do kotów:) Notabene ja jestem psiarą i kompletnie kocich zachowań nie rozumiem, chociaż mruczący kot zawsze mnie zachwyca.
OdpowiedzUsuńBo ja wiem, czy mam reke... Ja dopiero ucze sie kotow, bo przez cale zycie bylam psiara, jak Ty i dopiero Miecka zostala moim pierwszym kotem w zyciu, przez przypadek zreszta, kiedy corka przestala miec dla niej czas. Pozniej zaryzykowalam dokocenie, ale w tym przypadku strzelilam sobie i Miecce w stope. :(
Usuńja tak do końca się przed kotem nie bronię, ale nie chcę stresować psów.
UsuńMiecka bardziej byla zaprzyjazniona z psami niz z towarzyszka wlasnego gatunku, wiec spoko. Trzeba tylko sprytnie przeprowadzc zapoznanie. :)
UsuńA może ten Rudy pogodziłby panienki i żyli by w zgodzie i szczęściu ? Trza było zatrzymać :P
OdpowiedzUsuńWzial mnie z zaskoczenia, nie mialam czasu sie zastanowic, ale wiem na pewno, ze chlop wnioslby o rozwod przy trzecim kocie. :)))
UsuńTeż tak miałam z Songiem, kilka razy. Chował się gdzieś, ja spanikowana szukałam, a on w końcu wyłaził, nie wiadomo skąd i do dziś nie wiem, gdzie był schowany. Na balkonie zdarzyło mi się go zamknąć tylko raz, na szczęście nie było mrozu, a nawet świeciło słońce, a wtedy, nawet zimą, jest na balkonie dużo cieplej.
OdpowiedzUsuńCo za stworzenia z tych kotow! Pies, nawet gdyby sie schowal, to przylecialby na pierwsze zawolanie albo szelest torby z zarciem, a koty olewaja. :)))
UsuńCzytalo sie jak dobry kryminal, tak duzo napiecia. Dobre to, tyle poszukiwan, zmarnowanego czasu, maz obudzony, a Buleczka zrelaksowana, to sie nazywa ksiezniczka.
OdpowiedzUsuńTeraz juz tylko sprawdzam, czy balkon jest pusty i ide spac nie przejmujac sie, gdzie tym razem kot sie ukryl, bo zawsze sie znajdzie. :)))
Usuńech te koty!
OdpowiedzUsuńMy mieliśmy kota w Polsce na przechowanie na dwa tygodnie a ponieważ nie mamy za dużej wprawy za to dom mamy za duzy to nikt nie zauważył, że kot został zamkniety w takiej kanciapce na dobrych pare godzin. Jedyne pocieszenie, że tam było bardzo ciepło. Ale sie pobeczałam jak go uwolnliśmy, bo to chyba było z 10 godzin!
No tak, cudzy kot pod opieka to jeszcze wieksza odpowiedzialnosc niz za wlasnego i czlowiek sie trzesie, zeby mu sie krzywda nie stala. :)))
UsuńPies był jedyną "rzeczą" w domu, której nigdy nie musiałam poszukiwać. On po prostu zawsze musiał być tam, gdzie ja, latem to i brodziku gdy brałam prysznic.
OdpowiedzUsuńCiągle musiałam uważać, by ślicznoty gdzieś nie nadepnąć robiąc nagły " w tył zwrot". Lubię obserwować koty, ale nigdy nie marzył mi się kot w domu a zwłaszcza na szafkach kuchennych lub na stole.
Miłego;)
Taki maly rzep przyczepiony do nogi to tez upierdliwa sprawa, ale co najmniej nie zginie w czelusciach mieszkania. :)))
UsuńZnam to,a potrafią się zaszyć w takie miejsca,że trzeba się sporo naszukać.
OdpowiedzUsuńAle Bulka nigdy wczesniej sie nie chowala, zawsze mozna bylo ja zlokalizowac w jednym z w/w miejsc. Dlatego wpadlam w taka panike. :))
UsuńJaka tam zagadka. Ten nadprogramowy kot przylazł do Was na urodziny Meża, bo przeczytal wczesniej na blogach - i tyle:)
OdpowiedzUsuńA wiesz, ze na to nie wpadlam! To tak jak z oglaszaniem imprezy na fb i klikniecie na koncu "publicznie" zamiwat "dla przyjaciol". I nagle masz w dniu urodzin 10.000 odob pod balkonem. :)))
UsuńDobrze, ze ten kot nie mial konta na Fb, bo mielibyscie w domu wiecej takich nieprzewidzianych gosci:)))
UsuńOesu! Wyobrazasz sobie? 56 kotow w domu na urodzinach meza. :)))))
UsuńMasz zagwozdkę gdzie też sprytne kocię znalazło sobie kryjówkę? I jakby na to nie patrzeć, przewaga jest po jego stronie ;-)
OdpowiedzUsuńKiedyś tak szukałam mojego tchórza. Bez rezultatu. Znalazłam go wtedy kiedy on zlitował się nad rozgorączkowaną pańcią i objawił się tuż pod moimi nogami ;-)
Juz ja zlokalizowalismy, bo teraz caly czas sie tam chowa. Znalazla sobie miejscowke pod lozkiem miedzy takimi szufladami na kolkach na zapasowa posciel. Z zewnatrz jej zupelnie nie widac i poza tym to byla miejscowka Miecki, wiec nie wpadlo mi do glowy, ze Bulka moze ja zaanektowac dla siebie. ;))
UsuńNo to miałaś ostatnio kocie problemy :. Dobrze, że wszystko skończyło się pomyślnie. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńZe zwierzakami nie sposob sie nudzic, zawsze znajda czlowiekowi jakies zajecie, chocby zabawe w chowanego. :)))
UsuńJa też to przerabiałam z niektórymi moimi Kotyma ;) kilka numerów, a zwłaszcza jeden w wykonaniu biednego Momusia był mrożący krew w żyłach (może kiedyś opiszę na blogu).Ostatnio Kuro się tak schował,my z Dziekciem gotowi do wyjścia a dziada nie ma. Zawsze sprawdzam kilka razy przed wyjściem czy są wszystkie koty, bo pokój dziecka się zamyka na klucz i jest tam uchylnie otwarte okno, a więc żaden kot nie może tam zostać. Wołamy, szukamy, już nam gorąco a on nic. Jak już autobus zwiał, to Kurcio wylazł z pod fotela pod który przecież zaglądałam. trza było iść na następny pojazd :)
OdpowiedzUsuńJa tez wielokrotnie sprawdzalam pod lozkiem, maz sprawdzal i jej tam NIE BYLO! A potem wylazla...spod lozka. Ona sie po prostu zdematerializowala, a potem postanowila wrocic, innego wytlumaczenia nie widze. :)))
UsuńJak one to robio? Ile razy mi sie to przydarzylo, to nawet zliczyc sie nie da. Miguska jest latwiejsza, ona sie chowa ale tak ze tylko ona mysli ze jej nie widac :-) No chyba ze ja w garazu zamkne przez pomylke, bo nie widac jak zaraza wchodzi. Za to Tigus to ma dar ukrywania sie w roznych miejscach. I to takich ze tylko mysz sie przecisnie. No i on, a maly nie jest :-)
OdpowiedzUsuńW Twoim przypadku zawsze jest mozliwosc, ze kot wyszedl z domu i dlatego go nie ma, a moje przeciez nie wychodza w ogole, a mieszkanie jest naprawde male i ma ograniczone kryjowki. A jednak Bulka schowala sie tak skutecznie, ze nie dala sie znalezc. :)))
UsuńNo to mamy podobnie, co się ostatnio nalatałam to moje i tak nie wiem gdzie siedział, przepatrzyłam wszystkie miejsca i nagle się zmaterializował w przedpokoju, bardzo zdziwiony dodam. :)
OdpowiedzUsuńWtedy tez nie wiedzialam, gdzie Bulka sie schowala, ale kilka dni pozniej znow zniknela, a ja stojac w przedpokoju, wolalam ja i przyszla. Przyszla z sypialni, wiec teraz wiem, ze zadolowuje sie pod lozkiem w takim miejscu, gdzie jej z zewnatrz nie widac. :)
UsuńBulka musiala wejsc w posiadanie 'czapki niewidki'. Moze pod choinka znalazla albo ktorys z gosci zostawil w gosciach, zapaminajac o niej calkowicie?
OdpowiedzUsuńCos jest na rzeczy z tym kocim znikaniem, moze rzeczywiscie te stwory sie dematerializuja?
UsuńOj, skąd ja to znam. Tak miałam z Kizią-Mizią, można było sobie nawoływać, kiciać do us...ia. Beza nie na darmo dostała ksywę "pierdółka", ona na wołanie leci z podniesionym ogonkiem i tak śmiesznie przeplata przednimi łapkami.
OdpowiedzUsuńBulka na ogol przychodzi na zawolanie, ale tylko kiedy sama chce. Wtedy nie chciala i juz. Co jej zrobisz? :)))
Usuńnormalnie ta opowieść trzymała mnie w napięciu :))))
OdpowiedzUsuńale masz przygody! osiwieć można :)))))
No to tez wlasnie osiwialam, ale na szczescie jakos nie rzuca sie to specjalnie w oczy na moim blondzie, wiec nic z tym nie robie. :))))
UsuńZ "normalnym" kotem to nie jest takie straszne. Od kiedy mam w domu 3-nogą kotkę (po amputacji nogi) to przeżywam takie chwile co jakiś czas. Dlatego zaznaczyłam, że z "normalnym" ;)
OdpowiedzUsuńTośka doszła już do siebie i pozwala sobie nieźle. A jak gdzieś się zaszyje i nie daje znaku, ani odgłosu to szuka jej kto tylko żyw! I coraz wynajduje nowe kryjówki. A dom mam dość duży i ma co wynajdywać ;).
A ja mam male mieszkanie, cale 55m2, wiec ilosc skrytek jest sila rzeczy ograniczona. A jednak okazuje sie, ze kot wie lepiej i jak sie uprze, to nawet na tak malej powierzchni jest nie do znalezienia. :)))
UsuńMoja jest kotem z przejściami.Podrzutkiem po prostu. Była kotem podwórkowym i teraz można sobie wyobrazić co robi w domu;)
UsuńNo co robi? Delektuje sie bezpiecznym i cieplym zyciem.
UsuńDokładnie! Ale szczerze to wolałabym, by miała nogę(tę co jej amputowano) i była kotem podwórkowo-piwnicznym. Nie dlatego,że kot w domu to kłopot tylko, że może chodzić swymi naprawdę kocimi ścieżkami.
UsuńCo chcesz? Sa koty, ktore preferuja zycie w cieple, zwlaszcza te, ktore maja smutna przeszlosc za soba...
UsuńJak nie mogę znaleźć kota, wiadomo, że jest w szafie;D
OdpowiedzUsuńNasza szafa ma suwane drzwi i mimo ze sa dosc ciezkie, koty swietnie sobie radza z ich otwieraniem. Miecka umie otworzyc sobie normalne drzwi, skacze na klamke i juz jest w srodku. W pokoju goscinnym klamka jest zatem w pozycji pionowej, tam koty nie maja wstepu. :))
UsuńHa, ha, przypomniała mi się historia stara. Kiedyś mieszkałam na wsi, po slubie, wynajmowałam dom. Poszalałam, wzięłam, psa -białego, a kota- czarnego. i ten kotem, w dzien sobie był w domu, a na noc czasem chciał na dwór ( szewndać się) czasem na strych. Kiedyś przed pójściem spać sprawdzam, czy kot jest (Bonifacy mu było)- nie ma. no to ok połozyłam się spać, ale nagle w nocy, słyszę takie sruuuuu, a potem smród. Zapalam swiatło, a tu mój kotecek, wlazł za łozko, na wysokości mojej głowy i na kartce, którą "zgubiło" moje dziecko zrobił wielką, smrodliwą kupę. Potem doszłam, że on był w pokoju, ale spał zwiniety na fotelu czarnym w ciapki szare i ja go nie zauważyłam.
OdpowiedzUsuńAle sie zakamuflowal! A za kare, ze go nie zauwazylas, zemscil sie okrutnie. Dobrze, ze chociaz na karteczce, a nie na poscieli. :)))
UsuńTe koty jedne ... nasz tak samo, czasem schowa się w mieszkaniu i nie można go znaleźć. A mamy nieduże i nie ma zbyt wielu schowków, naprawdę. Ale kot mimo wszystko - potrafi :))
OdpowiedzUsuńGłaski dla Bułeczki i Miećki :)
Rudy natomiast - wymiata :))
My tez mamy przeciez malenkie mieszkanie, a jednak kot umial sie w nim skutecznie schowac. :))
UsuńOjeju załamałabym sie gdyby Bułczyk gdzies na stale zniknął-moja księżniczka:-)
OdpowiedzUsuńAle Ci wywinęła numer Aniu :pppp
Przeciez jasno dala do zrozumienia swojej Pańci,ze chce pobawić się w chowanego :-))))
Teraz to ja juz wiem, ze nie ma co sie przejmowac, kiedy Bula znika, ale wtedy to byl pierwszy raz, wiec i panika wielka.
UsuńA jeszcze dodam,ze jakby moj prawie 5 miesięczny Bubu zobaczył na żywo Bulczyka czy Miećkę,to by mu te oczęta z orbit "wyszli"-jak zobaczy w tv pieska,kotka i dzieci to jest HIPNOZA:ppppppp
OdpowiedzUsuńNie masz wyjscia, musisz sprawic sobie kota. Jak cos, to do Gosi sie zwracaj, ona ma takie fajne tymczaski. :)
Usuń