Tönning.

Tönning to miasteczko liczace 4,9 tysiaca mieszkancow, lezace nad Eider, druga co do wielkosci po Elbie rzeka w Schleswig-Holstein. Za Tönning Eider rozszerza sie, tworzac wlasciwy teren ujsciowy do morza. Ta rzeka byla kiedys naturalna granica miedzy Schleswig a Holstein, jednoczesnie granica miedzy Imperium Rzymskim a Dania. Tönning bylo wiec miastem granicznym z Dania. Jego wysoka ranga miasta portowego skonczyla sie z chwila wybudowania pod koniec XIX wieku Kanalu Kilonskiego.

Przy nabrzezu starego portu wita gosci wskaznik wysokosci wody ponad powierzchnie akwenu podczas powodzi, jakie nawiedzily to i inne miasta, kiedy Eider wylewala, a morze cofalo sie wglab ladu. Najwiekszy wylew mial miejsce w 1962 roku. Potem zaczeto budowac tame na Eider.



Samo miasto nie jest zbyt ciekawe, pozostalismy wiec w jego czesci portowej.

                                                                      Stara armata.

Na gornym zdjeciu widoczny jest dom przeladunkowy z czasow, kiedy Tönning bylo jeszcze znaczacym portem.
Dzis odbywaja sie w nim m.in. jarmarki gwiazdkowe, gdyz z racji niepogody w zimie i silnych wiatrow, musi on miec miejsce pod dachem.

Nabrzeze pelne jest starodawnych dzwigow, teraz to obiekty muzealne.

I, jak wszedzie, tutaj rowniez pelno jest zacumowanych obiektow plywajacych.

Jako ze polnoc to, oprocz rybolowstwa i zeglugi, tereny rolnicze, spotkalismy w Tönning takie stadko owczo-kozie. Trafil sie jakis mutant z podwojnymi rogami.
I to by bylo na tyle.