Baska.

Byla bardzo efektowna kobieta, wysoka i szczupla, z burza bardzo kreconych dlugich blond wlosow. Do Niemiec uciekla krotko przed stanem wojennym, jako mlode dziewcze tuz po maturze, nie miala wiec zadnego problemu z otrzymaniem statusu azylanta. Swojego meza poznala juz na obczyznie, a zwiazek zaowocowal blizniakami, chlopcem i dziewczynka. Oboje byli mlodzi i chetni bardziej do imprezowania niz bawienia sie w rodzine, ich drogi wiec dosc szybko sie rozeszly. Dziecmi opiekowali sie jednak przykladnie i zgodnie, bez czestych w takich przypadkach klotni i wzajemnych zarzutow, choc kazde z nich mialo juz innych partnerow.
Czas uplywal, blizniaki zblizaly sie powoli do pelnoletnosci, a Baska jakos nie mogla znalezc tego jedynego, z ktorym moglaby chciec sie zestarzec. Wszystkie zwiazki konczyly sie predzej czy pozniej rozstaniem. Nie ustawala w poszukiwaniach towarzysza doli i niedoli, a ze nie ufala internetowym znajomosciom i kladla nacisk na osobiste poznawanie kolejnych kandydatow, byla czestym gosciem klubow, dyskotek i podobnych przybytkow, ktore odwiedzali panowie chetni niekoniecznie na dlugie zwiazki.
Ktoregos razu poznala sporo mlodszego od siebie Tunezyjczyka i... przepadla! Zakochana po uszy, spijala z jego ust komplementy, jakimi ja obsypywal. Nie zastanawiala sie ani chwili, dlaczego mlody i bardzo przystojny Arab wybral akurat ja, sporo od siebie starsza rozwiedziona matke dwojki dorastajacych dzieci. Slepa i glucha na ostrzezenia znajomych, dala sie poniesc wielkiej milosci, zatracila instynkt samozachowawczy i nawet zdecydowala sie na pozne ponowne macierzynstwo.
Nie wiedziala, kto to jest ani czym sie zajmuje, wiedziala akurat tyle, ile on uznal za stosowne jej powiedziec. Slubu wprawdzie nie wzieli, choc on nalegal, ale facet zaczal u niej pomieszkiwac, by w koncu wprowadzic sie na stale.
Ciaze przechodzila bezproblemowo, byla szczesliwa ponad miare, otoczona opieka i miloscia ojca dziecka. Kiedy urodzila synka, on o malo nie zwariowal ze szczescia, jako ze w ich kulturze posiadanie meskich potomkow bardzo nobilituje. Dziecku nadane zostalo muzulmanskie imie, niedlugo potem zostal tez obrzezany.
Baska dawno nie czula sie tak mlodo i szczesliwie, blizniaki byly bardzo pomocne przy dziecku, ktore pokochaly od pierwszego dnia. Wpadla w wir codziennych kaszek i pieluch, nie zaniedbujac rowniez starszych dzieci. W tym zaaferowaniu zaczelo brakowac czasu na pielegnowanie milosci, zwlaszcza ze dzieci byly wylacznie na jej glowie, zaden bowiem porzadny Arab nie znizy sie do zmieniania pieluch. Coraz mniej pociagala go zmeczona i zaniedbana kobieta, urywal sie wiec z domu, jak czesto mogl. Wygladalo na to, ze kolejny zwiazek nie przetrwa proby czasu, jednak Baska nie byla tym razem tak chetna do szybkiego rozstania, bylo przeciez dziecko, a dziecko powinno miec ojca. Jemu tez nie zalezalo na rozstaniu, mial gdzie mieszkac i liczyl na slub, zeby zalegalizowac swoj pobyt w Niemczech. Baska jednak nie miala zamiaru ponownie wychodzic za maz, nie chciala go rowniez zameldowac u siebie, poprosila wiec o przysluge swoja przyjaciolke, Mariole, mieszkajaca niedaleko niej, zeby zameldowala u siebie jej Tunezyjczyka. Mariola miala w niedlugim czasie i tak wyprowadzic sie z miasta, moglaby wiec niejako pozostawic w mieszkaniu wspollokatora i tym sposobem facet mialby wlasne mieszkanie niedaleko Baski.
Bomba wybuchla ktoregos poranka, kiedy to bladym switem do drzwi zapukala policja kryminalna. Nie tylko zreszta do drzwi Baski, u Marioli tez pojawili sie z rana, kiedy wlasnie odsypiala swoja nocna zmiane. Otoz Arab byl od dluzszego czasu obserwowany przez niemiecka policje, a jego telefon oraz telefony osob, z ktorymi czesto sie kontaktowal, byly na podsluchu. Tak wiec i Marioli oberwalo sie rykoszetem,  a policja przesluchiwala ja na okolicznosc wlasnie tego zameldowania. Ale nie tylko, bo okazalo sie, ze facet zajal sie pracowicie handlem narkotykami, wiec i u Marioli dokonano przeszukania, jednak niczego nie znaleziono. U Baski natomiast rewizja byla bardzo owocna. Nie w mieszkaniu wprawdzie, ale w piwnicy, ktora zaanektowal dla siebie jej partner, a klucz stale nosil ze soba. Znaleziono nie tylko srodki odurzajace, ale i duzo gotowki. Tunezyjczyk zostal aresztowany i Baska znow zostala sama. Z wielkim trudem udalo jej sie wyjsc calo z opresji i uniknac oskarzenia o wspoludzial. Ona naprawde nie wiedziala, w co sie wpakowala.
Tymczasem jej partner odsiadywal kare pozbawienia wolnosci, po ktorej mial zostac wydalony z Niemiec. Nie zdazyl. Komu i czym sie narazil, nie wiadomo, w kazdym razie nie przezyl odsiadki.
Baska samotnie wychowuje synka, bo blizniaki w miedzyczasie zdazyly sie usamodzielnic i wyprowadzic z domu.

To kolejne opowiadanie z cyklu Emigracyjni (do przeczytania w zakladkach na gorze).