Dluuugo...

Placzek zostal odtransportowany do domu w piatek, bo tesknil skurczybyk, mimo ze babcia nieba mu przychylala. A niech mu tam! W sobote wiec zabralam na spacer mojego drugiego bodygarda, slubnego czyli, bo chcialam przejsc przez cmentarz, wielki, mroczny i zarosniety, a jak pamietacie, mialy tam miejsce zaczepki naszych straumatyzowanych gosci, nie chcialam wiec nadmiernie ryzykowac, bo i odwiedzajacych nigdy nie ma tam wielu. O tym miejskim, zamknietym juz dla normalnych pochowkow, ale dostepnym jeszcze dla urnowych, cmentarzu pisalam kilka lat temu TUTAJ. Wtedy byl to kwiecien, pora rozkwitu, tym razem nie bylo tak pieknie i kolorowo.

Kaplica

Groby sa rzadko rozmieszczone

Pusto i troche straszno

Groby poleglych w obu wojnach swiatowych...

... sa zawsze zadbane

Tylko drzewa towarzysza nam w zwiedzaniu

Rondo noblistow, nizej nagrobki dwoch z nich

Nazwiska co najmniej tych dwoch noblistow spoczywajacych na getynskim cmentarzu, powinny byc Wam znane.

Dziwny nagrobek i jeszcze dziwniejsze nazwisko

Kamienna sowa pilnuje spokoju nieboszczykow

Nigdzie zywego ducha

To ogromny teren, powyzej 100 hektarow, przepiekne siedlisko starych drzew, dom dla wielu przedstawicieli fauny, miejsce naprawde przepieknych pomnikow nagrobnych, oaza ciszy i zakatkow do rozmyslan. Ale tez dobre miejsce do aktow przemocy, bo nikt nie uslyszy wolania o pomoc. Kiedys czesto tam bywalam samotnie, teraz juz tylko w czyims towarzystwie.
Wyszlismy z drugiej strony cmentarza, zeby wzdluz Leine dotrzec do Kiessee. Na filarach wiaduktu kolejowego pojawily sie nowe graffiti, nawet fajne, wiec sfocilam.

Jak widac, po ostatnich deszczach woda w rzece znacznie podwyzszyla poziom. Po drodze spotkalismy brzechtajacego sie kormorana. W pierwszej chwili mialam watpliwosci, co to za ptak, bo kormorany sa przeciez cale czarne, ale poszperalam w internetach i okazuje sie, ze te biale ozdobki to jego szata godowa. Zawsze czlowiek dowie sie czegos nowego.
Dotarlismy do jeziorka, a tam... ruch jak na Picadilly w godzinach szczytu! Gesi gegajo, kaczki kwaczo, kormorany prezo muskuly, czaple okupujo drzewa, na ktorych niedlugo zaczna gniazda budowac. Tylko labedzi jeszcze nie ma, co jest dosc niezwykle, ale mam nadzieje, ze wkrotce sie pojawia.

Bylo tez troche przelotnych gosci, ktore po drodze skads dokads zatrzymuje sie u nas na odpoczynek. Zarejestrowalam niewielkie stadko nurogesi i jakies mniejsze kaczkowate obok nich. Najpierw myslalam, ze to ich mlode, ale pora roku mi nie pasuje, za wczesnie. Zdjecia nie sa az tak wyrazne, bo robione ze znacznej odleglosci (dwa ostatnie zdjecia), ale wychodzi mi, ze sa to albo czernice, albo gagoly. Moze ktos z Was wie albo ma lepsze rozeznanie?

W koncu zaczyna sie cos dziac, na tyle duzo, ze na krzyzowki, lyski i kurki wodne nawet nie zwracam juz uwagi. Mialam je przez cala zime, wiec mi sie znudzily.
Tak sobie lazilismy, ja pstrykalam, az w pewnej chwili maz zaczal mnie popedzac. Faktycznie niebo zasnulo sie, wiatr wzmogl i zrobilo sie zimno, a w kazdej chwili moglo nas zmoczyc deszczem. Rzucilismy  wiec ostatnie spojrzenie na sciemniale jeziorko i pospieszylismy do domu.

Cos mi dlugi ten post wyszedl, dobrneliscie do konca bez odruchu wymiotnego?