Historie bez happy endu 4.

O malo co, a byloby jak w raju, ona miala na imie Ewa, jemu bylo Adam. Wcale nie byli para, znali sie, bywali w tych samych miejscach, obracali sie w tym samym towarzystwie, ale roznilo ich bardzo wiele.
Ona byla jedyna corka samotnej matki, osoby pracujacej ciezko i niezamoznej, on z kolei byl dziedzicem majatku, wielkiego majatku. Ojciec mial kilka hektarow pod szklem na obrzezach miasta, okazala wille, samochody i stac go bylo na organizowanie dzieciakowi najwymyslniejszych wakacji. Nawet czeste kontrole skarbowki i placenie poteznych domiarow, nie byly w stanie specjalnie zachwiac jego majatkiem. Adas niespecjalnie garnal sie do nauki, a drogie prezenty dla nauczycieli nie zawsze przynosily pozadane efekty, repetowal wiec dwukrotnie klase.
Do naszego liceum trafil w drugiej klasie i byl barwnym ptakiem w naszej  spolecznosci, zawsze ubrany w szalowe zagraniczne ciuchy, juz wtedy farbowal sobie wlosy, co na poczatku lat 70-tych nie bylo tak powszechne jak dzisiaj. Jego nie obowiazywalo noszenie szkolnych bluz i tarczy na ramieniu. Jako jedyny z calej szkoly poruszal sie wlasnym samochodem i niewazne, ze byla to Syrenka, wazne ze jego wlasna. Byl typowym przedstawicielem tzw. bananowej mlodziezy, nigdy nie brakowalo mu pieniedzy. Po pomyslnie zdanej maturze, dostal od ojca Porsche.
Ewa natomiast mogla o takim zyciu jedynie pomarzyc, a ze dysponowala atutami, ktore moglyby jej wejscie w lepsze kregi ulatwic, bez zenady udostepniala swoje wdzieki, zeby tylko zakosztowac tego wymarzonego zycia. Nosila przezwisko Plecak, bo miala zwyczaj lapac aktualnego kochasia od tylu za szyje i tak trwac na jego plecach, przytulona i szczesliwa.
Ich drogi krzyzowaly sie wielokrotnie, nigdy jednak do niczego miedzy nimi nie doszlo, choc Ewa na pewno nie mialaby nic przeciwko temu, aby zostac jego dziewczyna. On nie chcial.
Spotkali sie przypadkiem na dyskotece w podlodzkiej miejscowosci, kazde z nich bylo bez partnera, wiec jakos tak automatycznie zaczeli sie bawic razem. Adam zaproponowal, zeby zalatwili sobie nocleg na miejscu, wtedy bedzie mogl sie napic alkoholu. Zgodzila sie. Co jej pozniej do glowy strzelilo, ze nagle zapragnela koniecznie wrocic na noc do domu? Teraz juz nikt sie tego nie dowie. W kazdym razie dotad jojczyla i przekonywala Adama do powrotu, ze w koncu ulegl i zdecydowal sie usiasc za kierownica.
Nowa droga skrecala lekko w lewo, podczas gdy stara, juz nieczynna, biegla prosto. Adam za pozno zorientowal sie w pomylce, kiedy prawe kola byly na poboczu, stracil przyczepnosc i panowanie nad pojazdem i jego prawa strona wjechal w drzewa. Kto wtedy myslal o zapinaniu pasow bezpieczenstwa? Ewa, po uderzeniu glowa w szybe, wyleciala z samochodu i skrecila kark, Adamowi prawie nic sie nie stalo.
I tu na arene wkroczyl wszechmocny tatus Adama. Niemal pozbyl sie calego majatku, zeby uchronic dziecko przed odpowiedzialnoscia. Sedziowie i prokuratorzy pojechali sobie na Mundial do Hiszpanii, paru milicjantow wzbogacilo sie nagle w sposob znaczny, a probki krwi Adama jakims cudem wyparowaly, natomiast ich adwokat kupil sobie dla odmiany nowy samochod.
Najgorsza przeprawe mial tatus z matka Ewy, bo uparte babsko twierdzilo, ze zadne pieniadze nie zwroca zycia jej jedynemu dziecku. Czy zaproponowana suma odszkodowania, czy dar przekonywania tatusia, a moze wszystko naraz, spowodowaly, ze wycofala w koncu oskarzenie.
Pogrzeb Ewy odbyl sie w dniu zamachu na papieza, 13 maja 1981 roku i uczestniczyly w nim tlumy. Pochowana zostala w bialej trumnie, w bialej sukni i w wianku na glowie, co wzbudzilo w niektorych zlosliwe usmiechy i szczere zdumienie. Plecak w wianku na wlosach! Adam byl w tym czasie jeszcze w szpitalu.
Adam zyje do dzis i ma sie niezle, podejrzewam, ze sen ma niezaklocony i zadne wyrzuty sumienia go nie gryza. On nie ma sumienia.  Ozenil sie, ma dzieci. Zmienil tylko branze, z kwiatkowej na inna.