Zniknieta Miecka.

Od jakiegos czasu, to jest od czasu, kiedy zmienila prace, zdarza sie jednej z corek czasem u nas nocowac, a to z racji, ze kilka dni w miesiacu zaczyna prace o 5.oo rano. Kiedy wiec wypada jej ten dyzur, spi u nas, bo o tej niecywilizowanej godzinie nie jezdzi jeszcze zadna komunikacja miejska. Musialaby wiec korzystac z taksowek, a to dosc droga przyjemnosc. Spi wiec u nas te kilka nocy w miesiacu, a maz odwozi ja do pracy, po czym kladzie sie dalej spac. Corka szuka nowego mieszkania gdzies blizej miejsca pracy, zeby moc dojezdzac na rowerze, a na razie zdana jest na cyganskie zycie miedzy swoim a naszym pueblo. To tytulem wstepu.

Ktoregos dnia, kiedy balkon przy ladnej pogodzie stal otworem, krecila sie po nim Miecka. To postala sobie na barierce, to polezala na krzeselku, to pod krzeselkiem.  Ja w tym czasie zajeta bylam w kuchni. Po dluzszym czasie zajrzalam na balkon, a Miecki na nim nie bylo. Pomyslalam sobie, ze pewnie znudzilo jej sie i ewakuowala sie do sypialni. Tam jednak tez jej nie bylo. Zajrzalam pod lozka, bo jak wczesniej juz pisalam, koteczka lubi moscic sie w podlozkowych szufladach na zapasowa posciel. Tam tez jej nie znalazlam. Pozagladalam jeszcze we wszystkie mozliwe skrytki, zaczelam wolac. NIC! Do pokoju goscinnego tez rzucilam okiem, ale na darmo.
Zaczelam sie lekko niepokoic. Pomyslalam nawet, ze Kasandra Wroclawianka wykrakala nieszczescie! Ani chybi Miecka poczula wole boza, zew natury, czy czort wie, co tam jeszcze i udala sie z balkonu w swiat szeroki. Zaraz przypomnial mi sie pewien dowcip:
Malzenstwo mialo swietowac swoja okragla rocznice slubu. Zona znajac meza jak wlasna kieszen oraz zly szelag, od kilku dni przypominala mu o uroczystosci i zaproszonych gosciach:
- Pamietaj, zeby przyjsc z pracy prosto do domu! Nie daj sie namowic kolegom na kufelek, bo wsiakniesz!
- Nie kracz, babo!
Tego dnia, zegnajac go, znow mu przypomniala:
- Wracaj prosto do domu, nigdzie po drodze nie chodz!
- Przestan krakac!
Zeby miec pewnosc, kilka razy zadzwonila do niego do pracy z przypomnieniem, a on za kazdym razem uspokajal ja i prosil, by nie krakala.
Nadszedl wieczor, goscie sie zeszli, a meza nie ma. Po kilku godzinach goscie udali sie do domow, a meza jak nie bylo, tak nie ma. O 3.oo w nocy wrocil wesolutki i na zdrowym rauszu. Zona wsciekla wita go w drzwiach i zarzuca wymowkami. Na co, z radosnym czknieciem, maz odpowiada:
- Krakalas, krakalas, az wykrakalas.

Ja zas pomyslalam sobie, ze przez cztery dlugie lata Miecka rezydowala sobie na balkonie i nic sie nie wydarzylo, a wystarczylo, ze jedna taka zaczela krakac i kot mi zginal!
W panice biegalam po calym mieszkaniu, wolajac na nia. Bez rezultatu!
Wreszcie, po ponownym dokladnym przeszukaniu wszystkich pomieszczen, znalazlam zgube. Zakopala sie pod koldre na rozlozonej w pokoju goscinnym sofie i tam spala snem sprawiedliwego, nie zaprzatajac sobie czarnej glowki moim wolaniem. Kiedy ja w koncu dopadlam, patrzyla tylko na mnie, jakby sie dziwila, czego ja w ogole od niej chce.

Wczoraj byl obchodzony w Niemczech dzien ojca, jest to ruchome swieto, przypada na dzien wniebowstapienia Jezusa, zawsze w czwartek i termin jego jest zalezny od terminu wielkanocy. Jest to zawsze dzien wolny od pracy. Na te okolicznosc przygotowalam troche slodkosci, bo bestie wpadly pogratulowac rodzicielowi.

Na gotowym spodzie zrobilam ciasto owocowe z galaretka, a swieze truskawki umoczylam w bialej czekoladzie i czekoladowej posypce. Sa naprawde pyszne! Hmmm... byly.

W niedziele zas jest dzien matki, wiec bestie znow wpadna, tym razem do mnie. To jest w Niemczech rowniez ruchome swieto, przypadajace zawsze na druga niedziele maja. Moim rodzicom skladam jednak zyczenia po staremu, czyli 26 maja i 23 czerwca.