Strach.

Pojawia sie z chwila naszego przyjscia na swiat i towarzyszy nam do samej smierci. Prawdziwy lub irracjonalny, naturalny lub wymyslony, obezwladniajacy lub lekcewazony. Ale jest, nigdy nas nie opuszcza, chocbysmy nie wiem jak sie starali, walczyli z nim, stawiali mu czola, draznili i zaklinali. Nie znika. To podstawowa cecha pierwotna, czesto decydujaca o naszym byc albo nie byc.
W swiecie zwierzat strach ma swoje zrodlo w instynkcie przetrwania, pojawia sie w momentach realnego zagrozenia zycia lub koniecznosci walki. Strach wiaze sie nie tylko z odczuwaniem sytuacji jako niebezpiecznej, jego zrodlem jest rowniez okreslony stan organizmu.
Juz noworodek zmaga sie ze strachem, choc nieswiadomie, starsze dzieci reaguja strachem na nowe negatywne bodzce. Wraz z rozwojem, zasoby strachu powiekszaja sie o nowe jego odmiany. Istnieja najrozmaitsze rodzaje strachu, ktore moga miec rozne stopnie nasilenia. Jest wiec strach naturalny i nienaturalny, mobilizujacy i paralizujacy, przewlekly i paniczny. To uczucie moze ograniczac sie tylko do niewielkiego niepokoju lub obawy, ale czasem przybiera postac wielkiej trwogi, przerazenia czy grozy.
Strach naturalny pelni role straznika naszego bezpieczenstwa, zdolnosc do jego odczuwania jest wrodzona. Powieksza zdolnosc koncentracji, wyostrza zmysly, ulatwia kontrole nad cialem i wzmacnia precyzje ruchow, nastepuje ogolny wzrost wydolnosci organizmu.
Strachu mozna sie rowniez nauczyc, bo zachowania lekowe moga byc wytworzone przez otoczenie lub przekazane przez rodzicow. Przykladem moze byc paniczne reagowanie na widok pajaka lub obawa przed dentysta, zastrzykami lub histeria na widok krwi. 
W doroslym zyciu towarzyszy nam strach przed odrzuceniem, kompromitacja, przegrana w zyciu. Nie bez znaczenia jest wpajany przez kosciol strach przed pieklem, wiecznym potepieniem. Kazda religia programuje w nas strach.
Typowym przejawem strachu nienaturalnego jest strach nadmierny, nieadekwatny do niebezpieczenstwa, spowodowany falszywa ocena sytuacji lub zaszczepiony przez innych poprzez straszenie. Jego ekstremalna forma jest panika ogarniajaca nie tylko pojedyncze osobniki, ale i cale zbiorowosci. O ile jednak strach umiarkowany poprawia postrzeganie, myslenie i wydolnosc, o tyle panika ma dzialanie odwrotne.
Strach może wystapic rowniez przy calkowitym braku jakichkolwiek zagrozen zewnetrznych, a nawet przybrac postac chorobowa, w postaci nerwicy lekowej czy fobii. Większosc tych patologicznych postaci strachu spowodowana jest blednym mysleniem. W ich usuwaniu duza role odgrywa psychoterapia, ktora polega na przeprogramowaniu umyslu. 
Strach jest znakomitym narzedziem wszelkich manipulacji, poczawszy od "jak nie zjesz kaszki, przyjdzie czarownica" po wymuszanie posluszenstwa przez systemy totalitarne lub wladze koscielne. Na leku przed chorobami koncerny farmaceutyczne zbijaja gruba kase, firmy ubezpieczeniowe strasza wypadkami, media zachlystuja sie mniej lub bardziej realnymi zagrozeniami. Trzeba te wiadomosci madrze filtrowac, w przeciwnym razie zycie staloby sie nie do zniesienia, nikt nie opuszczalby lozka w obawie przed wypadkiem komunikacyjnym, wirusami w powietrzu lub kleszczem w parku. Ze strachem, jak ze wszystkim - znaj proporcjum, mocium panie.
Destruktywne dzialanie strachu przejawia sie nie tylko na zewnatrz poprzez kierowanie naszymi dzialaniami, ale wywoluje rowniez skutki wewnetrzne, grozi wylewem lub zawalem, wywoluje przewlekle dolegliwosci, moze prowadzic do smierci.
Strachu nie da sie pokonac, mozna go chwilowo wyprzec ze swiadomosci, ale dlugotrwale wysilki w tlumieniu go, prowadza w koncu do jego wybuchu w stopniu zwielokrotnionym. Co wiec pozostaje? Starac sie wyeliminowac jego przyczyny. A jesli ich nie znamy i lek jest nieokreslony? Najczestsza przyczyna strachu patologicznego jest jedynie przekonanie o realnosci zagrozenia, ktore jest w gruncie rzeczy urojone. Odpowiednie przeprogramowanie widzenia rzeczywistosci, najczesciej przeprowadzone przez fachowca, jest w stanie wyeliminowac strach z naszego zycia.
Na przeciwnym biegunie uczuc lezy odwaga, ktora wcale nie polega na braku strachu. Przeciwnie, nie boja sie tylko ludzie glupi i pozbawieni wyobrazni. Odwazni nie dopuszczaja, by strach nimi zawladnal, panuja nad soba, nie dopuszczajac, by destruktywne emocje uniemozliwialy im dzialanie.

 Człowiek, który nic nie wie, posiada odwagę; ten który dużo wie – strach.

 Alberto Moravia

Ja zyje z moim permanentnym strachem od lat, przyzwyczailam sie do jego stalej obecnosci. Sa jednak momenty, kiedy torturuje mnie ze zdwojona sila i utrudnia zycie. Siedzi w glowie, w zoladku, mocno sciska za gardlo, powoduje drzenie konczyn i ogolna slabosc. 
Gdybym wziela leki na uspokojenie albo wypila kielicha, to on by moze nieco ustapil, ale nie moglabym jezdzic autem, a musze. 
W srode Kira bedzie operowana. Swiadomosc Waszego dopingu nieco mnie uspokaja w tej kwestii, ale sa jeszcze inne czynniki napedzajace moj strach. Z przyczyn obiektywnych musze zrobic mala przerwe w pisaniu, mam nadzieje, ze mi wybaczycie  te krotka nieobecnosc. Wroce na pewno. 

A na koniec pocieszajaca wiadomosc: dzieki Waszym glosom zalapalam sie na podium w konkursie na gwiazdkowe opowiadanie u Magdy. Wszystkim bardzo serdecznie dziekuje, bez Was nie mialabym szans. O szczegolach mozecie poczytac TUTAJ.