Narcyz i narcyzm.

John William Waterhouse („Echo and Narcissus”)

Tak sie zaczelo:
Mit opowiada o pięknym młodzieńcu o imieniu Narcyz, który wzgardził kobiecą miłością. Był beztroskim, nieczułym mężczyzną, który spędzał czas na spacerach wśród lasów Beocji.
Niezwykła uroda Narcyza przyciągała uwagę leśnych nimf. Jedna z nich, nimfa Echo pokochała Narcyza głęboką miłością. Młodzieniec nic nie robił sobie z jej zalotów i odrzucił jej uczucie. Wolał być wolny i szczęśliwy. Dla Narcyza nie liczyły się emocje i uczucia innych, zakochaną w nim nimfę brutalnie odrzucił.  Echo z rozpaczy straciła głos.
Pewnego dnia Narcyz pochylił się nad taflą jeziora i zobaczył w niej odbicie swojej twarzy. Wtedy zakochał się w swoim odbiciu, wreszcie odnalazł miłość, ale była ona niemożliwa do spełnienia, ponieważ była to miłość do samego siebie. Od tamtej pory Narcyz całe dni spędzał wpatrując się w swe odbicie. Zmarł z próżnej tęsknoty za niespełniona miłością, po śmierci jego ciało przemieniło się w kwiat zwany narcyzem.
Mit jest przestrogą przed egoizmem i nieszanowaniem uczuć innych ludzi. W ironiczny sposób została w nim pokazana także zgubna miłość własna i zapatrzenie w siebie. Narcyz jest symbolem samouwielbienia, braku krytycyzmu względem samego siebie, egocentryzmu. Jest postacią tragiczną i symbolem tego, że bez drugiego człowieka nasze życie jest niepełne i niespełnione. 
(Zrodlo)

Madrzy rodzice powinni wychowywac dzieci na samoswiadomych i przebojowych doroslych, dzieciak powinien byc madrze motywowany, a takze miec poczucie, ze rodzice go kochaja i zawsze stoja za nim murem. Niestety niektorzy stawiaja na tzw. bezstresowe wychowanie, a do tego ich milosc jest "malpia" (nie ogarniam tego porownania, bo malpy wychowuja swoje potomstwo madrze). Dzieciak wyrasta na wielkiego egoiste, co jeszcze nie jest rownoznaczne z narcyzmem, ale jest blisko do niego. Dziecko rosnie, dorosleje i zaczyna czytac rozne dziwne periodyki, a tam: pokochaj sam siebie, miej w sobie pierwiastek egoizmu, nie daj sie wykorzystywac innym i takie tam pseudonaukowe dyrdymalki. Jesli ziarno padnie na podatny grunt, a osoba czytajaca wezmie sobie calosc gleboko do serca, to gotowa recepta na potencjalnego narcyza.
Wedlug wiki tak wygladaja kryteria diagnostyczne osobowosci narcystycznej:

Kryteria diagnostyczne 

• pretensjonalne poczucie własnego znaczenia (np. wyolbrzymianie osiągnięć i talentów, oczekiwanie bycia uznanym za lepszego bez współmiernych osiągnięć)
• zaabsorbowanie fantazjami o nieograniczonych sukcesach, władzy, błyskotliwości, pięknie lub idealnej miłości
• wiara, że jest się kimś "szczególnym" oraz wyjątkowym i że można być w pełni zrozumianym tylko przez innych "szczególnych" ludzi
• przekonanie, że powinno się zadawać jedynie z ludźmi czy instytucjami o szczególnym bądź wysokim statusie
• wymaganie nadmiernego podziwu
• poczucie wyjątkowych uprawnień (entitlement), czyli wygórowane oczekiwania co do szczególnie przychylnego traktowania lub automatycznego podporządkowania się przez innych narzucanym im oczekiwaniom
• eksploatowanie innych, czyli wykorzystywanie ich do osiągnięcia swych celów
• brak empatii: niechęć do honorowania lub utożsamiania się z uczuciami i potrzebami innych
• częsta zazdrość o innych lub przekonanie, że inni są zazdrośni o nas lub zazdroszczą nam
• okazywanie arogancji i wyniosłych zachowań lub postaw

Czy juz przychodzi Wam ktos konkretny do glowy? Osoby z podobnymi zaburzeniami sa wsrod nas, to kolega z pracy, sasiad, kuzyn ze strony ojca, ich zachowanie przeszkadza, ale dotad nie zdawalismy sobie sprawy z tego, ze maja jakies zaburzenia. Wiecej na temat mozna poczytac pod linkiem KLIK.