Dziwnie jakos...

Chyba nie ma czlowieka, ktory nie myslalby o tym, co sie ostatnio dzieje. No bo niby zyc trzeba dalej, jesc, wydalac, a niektorzy chodzic do pracy. Niby wszystko jak przedtem, co najmniej u mnie, ktora nie bywa w restauracjach, wiec ich zamkniecie mnie nie obchodzi. Ktora nie ma dzieci w wieku szkolnym, wiec nie klopocze sie o opieke czy organizowanie dzieciom zajecia przez caly dzien, zwazywszy, ze znane i lubiane czynnosci na swiezym powietrzu musza zostac drastycznie ograniczone, podobnie jak odwiedziny u znajomych czy rodziny. Juz wspolczuje zestresowanym rodzicom, ktorzy musza jeszcze wymyslac zabawy nie mniej zestresowanym pociechom. Bo niby zdrowe, a na plac zabaw czy do rowiesnikow to juz nie wolno.
W Niemczech ma byc zorganizowana opieka swietlicowa, zeby rodzice mogli dalej pracowac, ale dla mnie to troche nielogiczne, bo skoro dzieciom nie wolno przebywac w budynku szkolnym na zajeciach, to jakim cudem wolno w swietlicy? Tam sie nie zaraza?

Wielu ludzi nagle zaczyna pracowac z domu, obecna technika umozliwia wiele i chwala jej za to. A tu rozkapryszone i nudzace sie potomstwo uniemozliwia skupienie. Zona tez probuje wykorzystac rzadka obecnosc malzonka w domu i juz szykuje liste rzeczy do naprawienia.
Inni nie maja tyle szczescia, nie pracuja, nie zarabiaja, wykorzystuja urlopy, zeby nie zostac bez grosza. Czesc nie ma nawet takiej opcji do wyboru. Nie pracuja, nie zarabiaja, szybko traca plynnosc finansowa, nie placa rachunkow, groza im nieobliczalne konsekwencje, z bezdomnoscia wlacznie.
Bo nie wiadomo, jak dlugo potrwa ten chaos, dezorganizacja, dezinformacja. Nie ma madrego, ktory by przewidzial choc przyblizona date konca tych ograniczen, ktore z czasem beda coraz wieksze i drastyczniejsze.

Malo kto chyba zdaje sobie w pelni sprawe z powagi sytuacji, bo nikt z nas nigdy dotad nie zyl w czasach pandemii, nikt nie chce sobie nawet wyobrazac, na co jestesmy wszyscy narazeni. Pocieszamy sie nawzajem wysmiewajac i bagatelizujac zagrozenie, opowiadajac jak to my sie niczym nie przejmujemy, nie robimy zapasow, a kiedy braklo srajtasmy, to bedziemy sie wycierac gazetami, bo jakies glupki wykupily caly zapas. Zewszad slyszy sie chichotki i wyrazy pogardy dla tych, ktorzy nie to, ze sie boja czy sieja panike, ale co najmniej stosuja sie do wymogow sztabow kryzysowych i np. siedza w domach i nie daja sie zaprosic do kogos, wychodzenie ograniczaja do minimum, nosza maski. Dla wesolkow sa pajacami i panikarzami.
Moj dobry znajomy pochwalil mi sie wczoraj, ze byl z dziecmi na basenie i cieszyl sie, ze bylo tak pusto i mieli duzo miejsca dla siebie. A mialam go za czlowieka rozumnego. Przeciez obiekt basenowy sam w sobie, bez szalejacej wokol zarazy, ma wielki potencjal na wylegarnie wszelkiego rodzaju bakterii, wirusow czy grzybow, jest cieplo, wilgotno i nie wiadomo, kto z korzystajacych na co choruje. Malo tego, ten moj znajomy byl oburzony, ze odwolano urodziny jednej z kolezanek jego corki, bo rodzice bali sie puscic swoje pociechy na taki sped. On by corke puscil. Teraz jego najwiekszym zmartwieniem sa spadajace notowania akcji na gieldach. Rece opadaja...

Jestem jak najdalsza od panikowania, zamkniecia sie w domu i zlecenia dostarczania sobie jedzenia dronem, ale do cholery, trzeba czasem myslec. To nie jest jakies bagatelne przeziebienie, nawet nie grozna w skutkach grypa, na ktora umiera statystycznie wiecej osob rocznie niz na corone, ale to swinstwo nie tylko jest bardzo zarazliwe, ale i podstepne, bo zarazaja juz osoby, u ktorych jeszcze nie wystapily zadne symptomy (i byc moze nawet nie wystapia), ci ludzie calkiem nieswiadomie niosa wielkie niebezpieczenstwo. A moze ich byc wszedzie pelno. Wystarczy o tym nie zapominac i nie ma to nic wspolnego z sianiem paniki. Natomiast ci wszyscy, ktorzy lekcewaza zalecenia, kozakuja i przechwalaja sie w mediach publicznych, ze ich to wcale nie dotyczy, ze zaraza to gdzies, komus sie przydarza, im z pewnoscia nigdy. Oni beda najzalosniej potem plakac i obwiniac wszystkich wokolo.
Zdrowego rozsadku i ostroznosci nigdy za wiele.
I nie, nie mozna mowic, ze sie zyje i zyc bedzie jak wczesniej. Nic juz nie bedzie jak wczesniej. Mozna narzucic sobie samemu pewne ograniczenia, mozna tez czekac az zrobi to rzad i sztab kryzysowy, jak w Hiszpanii, gdzie drastycznie ograniczono swobode poruszania sie i wychodzenia z domow. I nie chodzi tu o ludzi na kwarantannach, to dotyczy wszystkich, wlacznie z turystami, ktorzy maja pecha przebywac tam teraz.

 Znalazlam na fejsbuniu.