Czarna Petra.

Ten dorodny czarny labedz pojawil sie znikad, ot, ktoregos dnia zamieszkal na jeziorze Aasee w Münster. Byl poczatek maja 2006 roku. Nazwano go Czarnym Piotrem (Schwarzer Peter), od Petera Overschmidta, wlasciciela oryginalnego roweru wodnego w ksztalcie ogromnego bialego labedzia,

ktory wypozyczal przez cale lato chetnym na przejazdzki turystom.
Czarny Piotr z sobie tylko wiadomych przyczyn zakochal sie na zaboj w wielkim, bialym plastikowym labedziu. Nie odstepowal go nawet na krok, wszedzie za nim plywal. Nie przeszkadzali mu nawet ludzie siedzacy wewnatrz.
Zblizyc sie do siebie jednak nie pozwolil, syczal groznie, co wedlug naukowcow bylo sygnalem obrony terytorium gniazdowania.
Peter stal sie w ciagu lata atrakcja turystyczna Münster i gwiazda medialna. Niewiele robil sobie z szumu, jaki wokol niego powstal, przez caly czas byl skoncentrowany na tym, by nie stracic z oczu swojej wybranki.
Minelo lato, potem jesien, ruch na jeziorze zamieral,
a lodzie po kolei odprowadzane byly na swoje zimowe kwatery.
Co jednak bylo robic z Peterem? Postanowiono umiescic go w zoo. Powoli transportowano wielkiego labedzia, po wodzie i po ladzie, a Peter podazal za nim wiernie i z miloscia w swych labedzich oczach.
W listopadzie Peter zamieszkal w münsterskim zoo i zostal poddany badaniom genetycznym, ktore wykazaly, ze jest on samica. Przechrzczono go zatem na Czarna Petre.
Z powodu kontuzji lapki, Petra razem ze swoim plastikowym wielkim kochankiem, zostali przetransportowani do pustego pawilonu pelikanow, gdzie do konca zimy oddawali sie niezakloconej niczym milosci. Proby wyswatania jej z innym labedzim samcem spelzly na niczym.

Pod koniec marca 2007 obydwoje wrocili z powrotem na Aasee i przez caly sezon nie odstepowali sie nawet na krok. Wlasciwie to Petra nie odstepowala jego. Po sezonie sytuacja znow sie powtorzyla, bialy wybranek zostal przetransportowany do zoo, a ona wiernie podazyla za nim, plynac lub drepczac po ladzie.
Tym razem jednak tolerowala obecnosc innego labedzia na jej terenie, ale na tolerowaniu sie skonczylo, bo nadal byla zakochana w wielkim milczacym i nieruchomym ukochanym. Pewnie jednak na dluzsza mete znudzilo ja milczenie jej wybranca, zaczela wiec troche flirtowac z tym drugim o imieniu Paul.  Uprawiali swoje pieszczoty raczej towarzysko, bo oboje nalezeli do innych gatunkow. Pozniej Paul poszedl swoja droga.
W 2008 roku Petra znow plywala obok swojego olbrzyma, po czym zima zniknela. Ostatni raz widziana byla na jeziorze w grudniu 2008. Apelowano, zeby ludzie zwracali uwage na czarne labedzie, fotografowali je i przysylali zdjecia. Wszyscy bardzo zmartwili sie zniknieciem narodowej maskotki. Zadne jednak z przyslanych zdjec nie przedstawialo Petry, ona miala chyrakterystyczne znieksztalcenie stopy po przebytej kontuzji.
Na kilka lat sluch o niej zaginal.

Ponownie zostala zidentyfikowana przez dyrektora zoo w Münster, Jörga Adlera podczas pobytu w stacji opieki nad bocianami w Osnabrück. Zostala tam dostarczona w styczniu 2009, ciezko chora, z drastyczna niedowaga, niezwykle oslabiona i goraczkujaca. Wiele miesiecy trwalo stawianie jej na nogi, tuczenie z ciezaru 3 kg do naleznych powyzej 5 kg.
Tam zaprzyjaznila sie z innym labedzim rekonwalescentem, niestety rowniez bialym.
Kierownik osrodka, Wolfgang Herkt podrzucil jej do gniazda dwa labedzie jaja, ktore udalo jej sie skutecznie wysiedziec.

Adler zaproponowal Herklowi odkupienie obydwu labedzi, by zostaly w Münster swego rodzaju ambasadorami akcji ochrony ptakow.
Tak tez sie stalo. Bialy olbrzym stal gotowy na jej wybiegu, jednak Petra przestala zwracac na niego uwage. Bardziej odpowiadal jej zywy partner, z ktorym mogla pogadac i pomiziac sie dziobkami. Zdecydowano wiec usunac lodz, a ona nawet nie mrugnela okiem. Odkochala sie na szczescie i uznala zwiazek za zakonczony.
Jednak jej nowy romans stanowi tez nie lada sensacje towarzysko-biologiczna, bo w naturze takie zwiazki labedzia czarnego z niemym nie zdarzaja sie. Czarne labedzie pochodza z Australii, a Europe zasiedlaja biale. Petra pochodzi prawdopodobnie z jakiejs prywatnej hodowli w Europie.

Zrodla:
Wikipedia
Die Welt
QYPE