Ciag dalszy niedobrosasiedzkiego zycia.

Cztery lata temu pisalam na blogu o naszej ciezko popierdolonej umyslowo sasiadce (KLIK). I prosze mi sie tu nie oburzac, ze uzywam slow nieparlamentarnych do opisu czlowieka normalnego inaczej. Nie robie tak, ale ostatnio to cos tak mnie rozzloscilo, ze o malo jej nie pobilam. Ale od poczatku. Kto nie zna historii, niech koniecznie przeczyta pod zalaczonym linkiem, kto zna, niech tez przeczyta, bo lepiej sobie przypomniec, zeby miec pelny obraz.
Przez te cztery lata jej mania przesladowcza chyba jeszcze przybrala na sile, a przymus chodzenia w te i wewte stal sie karykaturalny. Wciaz gdzies sie na te idiotke natykamy, a w takich przypadkach babsko swinskim truchcikiem galopuje na druga strone ulicy lub wrecz robi nagly wtylzwrot i ucieka. Znacznie gorzej, ze te czeste spotkania maja miejsce na klatce schodowej, glownie pod naszymi drzwiami, bo mieszkamy na

parterze, wiec sila rzeczy wszyscy lokatorzy musza tedy przechodzic, ona niestety tez. Moj slubny czesto wchodzi/wychodzi, bo jak nie idzie wieszac prania do suszarni albo go zdejmowac, to idzie po cos do piwnicy albo kreci sie z psem. A ze, jak wyzej wspomnialam, babsko tez usiedziec w domu nie moze i wciaz gdzies lata, to i spotykaja sie dosc czesto. A w jej chorym umysle zrodzila sie obsesja, ze juz nie tylko moj slubny ja przesladuje, stalkuje, neka i sledzi, to jeszcze szczuje na nia psa. Owszem, Toya zaczyna troche na nia poszczekiwac, bo i wariatka zachowuje sie (w oczach psa) prowokujaco, robi gwaltowne odskoki, pokrzykuje, wiec Toya jest niepewna i chyba ze strachu czasem szczeknie. Juz miliony razy wariatka pytala mojego chlopa, czy pies gryzie, a on cierpliwie miliony razy odpowiedal jej, ze przeciez go zna i wie, ze pies nie gryzie. Nie moze jej powiedziec, ze sama psa prowokuje swoim zachowaniem, bo durna i tak nie zrozumie. Dochodzi juz do

tego, ze chlop najpierw wychodzi sam, bada sytuacje i dopiero wraca po psa. Oboje obchodzimy sie z ta idiotka jak ze zgnilym jajem, bo biedna, bo nieszczesliwa, bo chora, bo samotna, bo nie jej wina, ale powoli zaczyna nam kipiec uszami. Walenie w drzwi jest wprawdzie rzadsze, ale nadal sie zdarza i jest naprawde glosne i upierdliwe. Na jej poziomie ona jest sama, bo sasiad z naprzeciwka mieszka u swojej przyjaciolki, nikt wiec jej tam sie nie kreci, nie przeszkadza i nie lazi. A ona dalej napierdala w te drzwi, ze ino chalupa sie trzesie.
Jak juz wspomnialam, chlop czai sie zanim wyjdzie z domu, ja do tej pory nie mialam powodu do czynnosci czajaco-maskujacych, bo na szczescie ja spotykam ja wyjatkowo rzadko. Ktoregos jednak dnia otworzylam drzwi i wyszlam na klatke schodowa, prawie wpadajac na te psychopatke. Ta wrzasnela jak zarzynana swinia i tak mnie wystaraszyla, ze malo nie zeszlam na zawal. A potem zaczela sie na mnie wydzierac, ze trzeba cos zrobic z tym psem, tak dalej byc nie moze, bo cos-tam, cos-tam. Qrwa, z jakim znow psem, przeciez wychodzilam sama i psa nie bylo. No tym razem to ja mialam tak dosyc, ze wydarlam sie na nia: gdzie ona widzi psa, dlaczego histeryzuje na widok

ktoregos z nas, ze wina lezy po jej stronie, bo skacze jak pajac i drze ryja prowokujac lagodnego i nieagresywnego psa, ze wszyscy maja juz powyzej uszu jej ekscesow, walenia w drzwi, zaczepek i ze jak nie umie zyc wsrod ludzi, to niech sie szybko zglosi tam, gdzie drzwi nie maja klamek, a sciany wylozone sa miekkim. Darlam sie na nia, ze malo mi zylka w glowie nie pekla, cala sie trzeslam ze zlosci i nerwow. Tyle lat lazilismy wokol niej, byle nie urazic, pomagalismy kiedy prawie zlamala klucz w zamku, zawsze bylismy grzeczni, uprzejmi, pomocni i wspolczujacy. Dosyc jednak! Jeszcze raz mnie zaczepi albo przywali sie do slubnego, napisze oficjalna skarge, bo mnie ta moja grzecznosc i spokoj zaczely juz upijac. Nie pozwole sobie, zeby jakas psychiczna jezdzila po mnie i mojej rodzinie, zeby miala nieuzasadnione pretensje o to, ze ktores z nas ma czelnosc za czesto wychodzic z mieszkania, kiedy jasnie pani psychopatka wlasnie przechodzi. Za czesto jej, to niech nosa ze swojego mieszkania nie wysciubia, a nie bedzie nikogo spotykala.

Sami wiec widzicie, ze ja jestem normalnie grzeczna i cierpliwa, ale jak mi za duzo, to moglabym zamordowac z zimna krwia, a co najmniej dobrze nauragac. Nawet nie myslalam, ze tak umiem.